Brisbane

19 april 2015
Wat een warmte toen we het vliegtuig uitstapten. Het was al best laat op de avond, maar mijn lange broek was al bijna te warm. Heel vreemd dat Hanne en ik 100m later afscheid moesten nemen. Zij had nog een hele dag vliegen voor de boeg terwijl ik al praktisch op mijn eindbestemming was. Het ging snel op het vliegveld! Paspoortcontrole, kaartje met controle of je illegale spullen meeneemt ingeleverd, had aangekruist dat ik wel eens aarde op mijn schoenen kon heb zitten, ze zei van 'ach die zijn vast wel schoon' en toen mocht ik meteen door, tas lag al voor me klaar op de band en toen was ik er al uit. In eerste instantie bordjes 'bus' gevolgd, ik wist dat ik met een soort shuttle het makkelijkst bij mijn hostel zou moeten komen. Na 10 minuten maar weer naar binnen gelopen, bij de info-balie bleek dat ik daar een kaartje moest kopen en de volgende shuttle zou er over 10 minuten zijn. Ideaal. Ik was wel heel moe inmiddels. In Australie was het 2 uur vroeger dan in Nieuw Zeeland; mijn bus ging om 22.25 hier, was voor mij dus bijna half 1. In de bus zaten alleen nog twee mannen, er was nog plek voor 18 anderen. Ik werd als laatste afgezet bij een knaloranje gebouw: Brisbane

City Backpackers. Blijkbaar had ik een upgrade gekregen, wist niet meer wat ik besteld had maar ik had nu een 6-persoons Female dorm met airco dus dat was prima. Om er te komen moest ik om de bar heen, dikke party aan de gang daar. Mijn bed lag aan de straat, hoorde alles, en had het best koud zo zonder deken. Kreeg alleen een laken. Niet mijn beste nacht.

20 april 2015
Vanochtend om 8 uur Brisbane-tijd wilde ik echt wel uit bed. Gedoucht, spullen gepakt en op naar de ATM en supermarkt. Had niet eens ontbijt; eten kun je echt niet meenemen naar Australie. Gelukkig waren ATM en supermarkt dichtbij, stukje naar links, bocht om en dan waren ze daar. Goed ingeslagen, gezocht naar een cooling bag om als foodbag te gebruiken, maar die waren helaas op. Ach, ik was toch al van plan om die middag naar de stad te lopen voor een Lonely Planet, simkaart en een bikini, dan kon ik nog wel naar een ander filiaal van Coles. Terug bij het hostel wilde ik ontbijten, maar waren de borden en bekers onvindbaar. Moest je huren bij de receptie. Wauw. Nou vooruit, dat gefixt en ontbeten. Lunch gesmeerd zodat ik alle tijd had om naar een travel agency te gaan en door te lopen naar de stad. Bij de balie nog even nagevraagd welke ze aanraadden: Travel Bugs. Was vlak bij Peterpans, een grote naam, dus kon altijd nog daarheen als ik deze minder chill vond. Maar deze was ideaal! Twee uur lang met Nathalie zitten praten, folders bekeken, berekend hoe lang ik waar kon blijven, wat het goedkoopst en voordeligst was, wat ik wilde. Ze kunnen in principe ook al meteen alle hostels voor je boeken, je inplannen bij de bussen, alles. Je bent dan ook in een keer al je geld kwijt. Het enige wat je daarna nog in Australie hoeft te betalen is je eten en kleine uitstapjes. Zo'n bedrag betalen is natuurlijk niet mogelijk in een keer met een studentenrekening en creditcard, betaald wat ik nog kon en afgesproken dat ik de volgende dag terug kwam, na overleg met ouders enzo. Om een uur of 1 daar weggegaan met een blij gevoel. En een beetje flabbergasted vanwege de geldbedragen waar je over praat. Naar de Telstra gegaan voor een simkaart op aanraden van Nathalie, gefixt. Queens street is de winkelstraat hier, best gezellig plekje! Een paar kruispunten en een brede straat met afentoe eettentjes in het midden. Het begon wel een beetje te druppen helaas. En nauwelijks een bikini gezien. Dat werd em niet. Naar beide filialen van Coles geweest, overal waren de cool bags weg. Lonely Planet is wel gelukt! Duur, maar wel echt handig. Niks overbodigs gekocht, dus dat is goed. Om een uur of drie was ik weer terug bij het hostel. Naar mijn kamer gegaan, dikke tas leeggehaald, telefoon opgeladen en allemaal oude contacten gewist (het is mijn telefoon van laatste jaren middelbare school, best grappig om foto's te zien van oa Lowlands en de KEIweek!), even met Frans kamergenootje gepraat, kwam mijn ereader tegen die aan was gegaan in mijn tas dus toen moest ik wel lezen. Mn boek was 2 uur later uit, toen ging ik naar boven, de keuken en ruimte met tafels ernaast, om een kopje thee te drinken, papa en mama te contacten, van de wifi te genieten, beetje research te doen naar de rest van mijn reis en te typen. Om 6 uur gaan koken (sweet potato, pompoen en notenmix), wat nog best een opgave was met al die mensen en het constant opletten op je spullen. Borden, bekers en bestek schijnen hier niet veilig te zijn. Na het eten nog getypt, geappt en mn lonely planet gelezen. En vroeg naar bed, het tijdverschil met NZ is nog 2 uur, toch wel een beetje wennen!

21 april
Om half 8 was ik weer klaarwakker. Ik wist niet hoe vroeg Travel Bugs open zou gaan, maar nu vast nog niet. Ontbeten, een dag NZ getypt en om 9 uur weg. Nathalie was er niet, had ze al verteld, werd nu geholpen door een Brits iemand. Wat details ingevuld, gepraat over betalingen, ticket voor bus en eerste hostel gekregen. Daarna doorgelopen naar een Flight Agency; aangezien ik mijn creditcardlimiet al had opgebruikt en die van volgende maand moest gaan besteden aan Travel Bugs kon ik niet mijn vluchten betalen via internet. iDeal kennen ze hier niet. Wilde met cash betalen bij een Flight Agency. Helaas boekten zij alleen maar vliegtuigen met kwaliteit en dus een stuk duurder dan nodig voor mij, moest toch echt wat anders gaan bedenken. Teruggelopen naar het hostel (o en mijn leven is compleet, ik zag een man van die reclameborden die steeds switchen tussen twee plaatjes langs de weg wisselen! Het zijn gewoon twee rollen die om de beurt op- en afrollen), meteen even door naar de YHA om de deal te fixen van 10 nachten voor 240 dollar. Die deal is awesome. De YHA Harbour in Sydney schijnt fantastisch te zijn, die is normaal dan ook 40 dollar per nacht. Melbourne en Adelaide zijn ook beiden duur. 10 nachten YHA red ik makkelijk, dus helemaal top! Ook meteen YHA's voor Port Macquarie en Sydney geboekt. Om 11 uur was ik weer terug bij het hostel. Op mijn kamer lag iedereen nog steeds te slapen. Goedkope vluchten gezocht, papa en mama gevraagd of zij die alsjeblieft voor me wilden boeken met de link erbij, wat waarschijnlijk niet werkt, uitgevogeld wat ik die middag wilde doen, bus geboekt naar Sydney, dat soort nuttige dingen. Om 12 uur geluncht, daarna even mijn bord, mes en mok op de hoek van het aanrecht gezet om snel wat noten uit mijn foodbag (nog steeds drie plastic zakken) te pakken en toen ik me omdraaide waren ze weg. Zo debiel. Meteen een paar mensen aangesproken of ze gezien hadden wie dat had gepakt, maar nee. Naar de receptie gegaan om het te melden, van sja als iemand iets meldt of gevonden heeft, is waarschijnlijk van mij! Bleek dat ze echt camera's in de keuken hebben hangen. Ze gingen het bekijken, ik moest over een kwartier terugkomen. Eigenlijk wilde ik net gaan lopen, maar vooruit. Kwartier gewacht, weer naar de balie, manager was druk dus ik kon beter vanmiddag terugkomen. Zo belangrijk was het niet, al wilde ik opzich wel graag mijn 10 dollar borg terug natuurlijk.
Ik had geen idee dat het hostel zo dicht bij de rivier zat. De eerste brug die ik overging was mooi, het uitzicht al helemaal. De zon scheen dan ook volop, lucht was bijna compleet blauw. Links zag je de skyline van Brisbane. Van de brug af kwam ik in een gebied met allemaal zakelijke gebouwen en de musea, het city centre. Niet heel leuk, maar goed om gezien te hebben. Bij Melbourne Street nog een beetje rondgedwaald omdat ik niet precies wist hoe ik South Bank Parkland in kon komen. Lukte uiteindelijk. Dan loop je over een pad met rechts de zakelijke gebouwen, links de rivier met skyline erachter, voor je bomen en het reuzenrad. Een paar meter achter het reuzenrad is er opeens een soort Nepalese tempel, omgeven door bamboebomen waardoor je het rad bijna niet meer ziet. Absurd. Super Aziatisch opeens. Heel mooi, gedetailleerd gebouwtje. Een paar meter daarachter loop je op de 'rainforest walk', midden tussen de bomen. Heb nog een poging gedaan om deze drie dingen samen op de foto te krijgen, zo raar hoe dicht alles bij elkaar zit. En dan kun je door de bomen nog steeds de boulevard, rivier en delen van de skyline zien. Daarna zijn er open grasveldjes, restaurantjes, een supergrote soortvan sportarena aan de rechterkant, het pad krijgt opeens hele mooie zilveren bogen eroverheen met paarse bloemetjes en dan bam. Strand. Zo bizar. Het is zo'n supernep strandje met zwembadwater, ongeveer tegen de rivier aan. Er waren zelfs twee lifeguards. Ja, er stond ook zo'n hoge lifeguardstoel. Een stukje verder gaat het water van het strand over in een zwembad en daarna zelfs nog een pierenbadje met allemaal apparaten en speeldingen. Ik vond het echt heel vreemd. Maar wel mooi. Gekke Australiers. Nog een stukje verder was een grasveld tegen de rivier aan, van waar je de brug die ik over wilde al kon zien. Daar lekker een uurtje in het zonnetje zitten lezen. Toen ik op mn buik draaide voelde ik iets in mn knie prikken, beetje net als met de wesp maar dan wat minder abrupt en wat minder pijnlijk. Eerst niks te zien, daarna kwam er wel duidelijk een steekbult naar boven. Geen beest de vinden, geen idee wat me nu weer geprikt had. Loop ook al de hele dag rond met een gigabult achter op mijn linkerbovenbeen met allemaal kleinere bultjes eromheen. Geen idee hoe die daar is gekomen. Achja, ik leef nog, is vast goed. Ik had op een gegeven moment de zon wel een beetje gehad (en mijn huid ook, oeps geen zonnebrand, maar volgens mij valt het mee!) en wilde wel weer lopen. Het begin van de loop- en fietsbrug gevonden en daarover gegaan. Vanaf daar was het uitzicht nog veel mooier. Aan de linkerkant zag je de rivier, met linksdaarvan het park en het reuzenrad, rechts de hoge gebouwen. Er waren ook een paar uithammen en zelfs een koffietentje, zodat je van het uitzicht kon genieten. Aan het einde van de brug was de Queensland University of Technology en rechts daarvan de Botanic Gardens. Er zijn hier trouwens fietspaden. Echt veel. En allemaal mensen die skateboarden, steppen, hardlopen, sportieve dingen. En het is een dinsdag, dus dat is raar. Ik ging de Botanic Gardens in. Eerst een stuk langs de rivier gelopen, aan de kant die ik nog niet gezien had. Tussen de rivier en het water was een soort moerassig gebied met een paar ibissen, die zijn hier veel, net als in Sydney. Al komt Brisbane wel een stuk schoner over dan Sydney. Aan de overkant van de rivier kwam opeens een soort klif. Gekke stad. Ik kon ook de grote brug zien vanaf daar. Wel een keer naar links gegaan, meer het park in, en daar kwam ik ook bijna meteen bij de uitgang die ik moest hebben. Dan ben je meteen weer midden in de drukke stad met allemaal goedgeklede, snelwandelende, doelgerichte mensen. Loop je dan in je korte broekje en hempje. Albert Street uitgelopen tot King's square, waar ik al geweest was, maar ik wilde nog foto's maken met goed weer. Er staan daar twee awesome gebouwen een een cool beeld. Onderweg had ik trouwens ook allemaal meisjes gezien in veel te nette pakjes met hoedjes! Moet haast wel kostschool-iets geweest zijn. Lichtblauw met krijtstreep, heel erg Mary Poppins-tijdperk en veel te netjes. Wel schattig. Daarna doorgelopen naar de supermarkt om fruit te halen en terug naar het hostel. Mijn kakifruitachtige (lange naam met de p, persimmon?) opgegeten en een koekje met salted caramel geproefd, geconcludeerd dat de wifi echt niet ging werken en daarom maar naar de YHA gegaan. Nee, ik ben niet zo verslaafd, maar ik moest wel echt even horen of mijn ouders vliegtickets konden regelen enzo. Bij de YHA bleek dat ik een wachtwoord nodig had. Nooo. Op tafel lag een briefje met 'anzac', dat maar geprobeerd. Het werkte, ghehe. Een uur free wifi. Goed gebruik van gemaakt. Daarna terug naar hostel, eten wat ik gister al gekookt had opgewarmd, noten erbij en klaar is Carlijn. Gepraat met een Francaise die naast me kwam zitten, kopje thee gehaald, Timtam gegeten (voordeelpakket was goedkoper dan normale pakket, wat kon ik anders, die dingen zijn hemels) en getypt. Daarna gefrustreerd nog een keer heel vandaag getypt omdat dit stomme programma het niet goed had opgeslagen. Kwamen nog twee gasten uit Goes tegenover me zitten, even mee gebabbeld, daarna tas ingepakt, even gelezen en naar bed. Morgen gaat de reis door Australie starten!

22 april
Voor de zekerheid had ik een wekker gezet om 8 uur, maar was om 7 uur al wakker. Wifi, ontbijten, typen, wwoof verder regelen. Borg van bestek en alles terugvragen, eten inpakken, tassen volledig inpakken, nog een kwartiertje gewacht, uitgecheckt en gaan lopen naar Brisbane Transit Centre. Stoplichten die op rood staat zijn zo frustrerend met een backpack op je rug. Schouders gingen eraan. Ze hebben hier trouwens zelfde stoplichten als in NZ, weet niet of ik dat al uitgelegd had. Als ze groen worden hoor je een soort 'pling' geluidje, je hoeft dus helemaal niet op te letten want je schrikt wel op als het groen wordt. Voor ze van groen naar echt rood gaan, hebben ze knipperend rood. Dat gebeurt vet snel, dus je denkt echt aaah de auto's gaan al rijden. Maar knipperend rood betekent dat je nog op de weg mag zijn, maar niet meer mag beginnen met oversteken. In Auckland en sommige grote kruisingen in Brisbane ging het zelfs zo ver dat er een aflopende tijd bij zit, zodat je weet hoeveel seconden je nog hebt om over te steken. Dan kijk je echt niet meer naar knipperend rood, maar naar 'oooh ik heb nog 10 seconden, dat red ik makkelijk'. Dus. Stoplichten. Transit Centre was ongeveer een kwartier lopen. Mijn bus ging van de derde verdieping. Moest eerst bij een balie inchecken, 10 min later kon ik naar de bus toe. Tassen werden er logisch, per bestemming, ingelegd. Het was zo anders dan met Stray. Niemand praat met elkaar, het zijn meer van die grote bussen met wc erin waarmee je op wintersport of schoolreisje gaat. Je mocht niet eten in de bus. De eerste stop was na 3 uur pas, mijn boek was toen al uit. Eerst wel uit het raam gekeken, maar de wegen en steden zijn hier groot en niet bijster interessant. Wel een Ikea gespot onderweg! Gold Coast was absurd. Giga. Ik was ook blij dat ik er niet uitging bij Surfers Paradise, dat zag eruit als een soort Alanya met allemaal hoge hotelgebouwen aan de kust. Meh. De stop om half 1 was in de middle of nowhere, waren twee wc's en een cafe. Het Moo Cafe om precies te zijn. Koeienvlekken overal. Ik heb een foto gemaakt voor Jolanda. Na een kwartier gingen we weer door. De hele weg was ik vet wakker, net het laatste kwartier viel ik dus in slaap. Gelukkig werd ik op tijd wakker voor Byron Bay.