Port Macquarie

26 april
Gelukkig wist de buschauffeur waar mijn hostel was, want ik wist het niet. Goed voorbereid. 10 minuten omhoog lopen met tassen, maar wel in een keer gevonden. Sleutel die ze voor me neergelegd hadden gelukkig ook. Gestommeld in de kamer, en onhandig bovenste bed ingeklommen en toen was ik vrij snel weg.

Toch weer om 7.30 wakker. Heerlijk gedoucht, ontbeten en ontdekt dat de receptie nog dicht was. Drie meiden uit mn kamer bleken Nederlands te zijn! Even met hen zitten praten tot de receptie open ging om 9.00u. De gast van de receptie vertelde wat ik gezien moest hebben en wat ik allemaal aan het hostel had. Besloot een fiets te huren, dan kon ik helemaal naar de vuurtoren (8 km weg) en een wandelingetje van een uur doen dichtbij en in de middag naar het koalahospital. De fiets was net zo een als in Byron Bay, maar dan nog een tikje slechter. De remmen deden het wel, maar een heuvel op was niet mogelijk. Laat Port Macquarie en vooral de kust nou uit heuvels bestaan. Eerst ging ik de wandeling doen, er wonen daar koala's dus ik ging heel goed om me heen kijken. Geen gezien. Het was een wandeling om een meertje heen door het bos. Na een kwartiertje hoorde ik vet veel geluid, klonk een beetje als schelle vogels ofzo, ik was wel benieuwd wat ik te zien zou krijgen. Tot ik het zag. Duizenden Flying Foxes. Vleermuizen. Met een lijfje van 30 cm gok ik, oranjig, en huge zwarte vleugels. Ik moest echt een paar keer adem halen voor ik daar onderdoor ging lopen. Griezelige beesten. De wandeling was wel afwisselend, wel leuk, niet heel bijzonder. Met de fiets ben ik eerst naar een fruit- en groentewinkel gefietst. Heerlijk. 2 appels, 2 pruimen, 2 avocado's, een halve oranje meloen, 2 paprika's en een ui voor 6 dollar. Pruimen at ik meteen op, rest was voor later. Tas wel helemaal vol. Daarna ging ik echt aan mijn fietstocht beginnen. Wat een uitzichten. De stranden waren stuk voor stuk wauw, het waren echte stranden in baaitjes ipv 'coastline' zoals een buschauffeur in NZ ons eens heeft proberen uit te leggen. De meeste stranden kon je niet eens zien door de bomen, moest je eerst een paadje naar beneden lopen. Ik heb een paar uitzichtpunten meegepakt, niet allemaal. Werd een beetje chagrijnig van mn fiets, omhoog moest ik steeds lopen. Maar het was mooi. Maakte veel goed. Bij de vuurtoren geluncht, weer mooi uitzichtpunt, met ook veel rotsen. Blijkbaar kun je vanaf daar vaak walvissen zien, not today. De terugweg was beter, ben ik niet meer gestopt en ben ik van de kust afgegaan halverwege om binnendoor terug te fietsen via de supermarkt. Om half 2 was ik weer terug. Planning was om de helft van het meloenstuk te eten, maar ik kwam aan, stapte van mn fiets en

toen wilde ik slapen. Driekwartier in bed gelegen, daarna nog een stukje meloen gegeten en op naar het koalahospital, waar ze om 3 uur gratis rondleidingen gaven terwijl de koala's gevoerd werden. Leuk om die beesten nou ook eens in het echt te zien. Vond het grappig om te zien dat ik sommigen echt mooi en lelijk vindt, meestal lijken die beesten zo op elkaar dat je verschillen niet ziet, maar deze hadden echt allemaal een ander hoofd. En sommigen waren dus echt zielig, ze zitten niet voor niets in een ziekenhuis. Eentje had scoliose en kyphose, rug zag er niet uit, eentje had een geamputeerde achterpoot en was daarna nog uit een boom gevallen waardoor ze nu ook een oog kwijt was, maar de meesten revalideerden prima en konden weer uitgezet worden in het wild. Ze vertelde ook nog veel over de beesten zelf. Vond het wel apart dat het solitaire dieren zijn, kunnen prima in hun eentje, laten baby gewoon achter als ie te ver weg is. Vergeten ze gewoon ofzo. Met twee meiden (Wencke en een duitse) teruggefietst naar hostel, even gelezen met kop thee, omdat mijn toetsenbord op was. Weer niet getypt. Maar gaan koken, bij Wencke en de Duitse gaan zitten. Wencke is Nederlands en was Duits lerares. Haar Engels was niet zo goed, dus zij was een beetje de schakel. Grappig, kende niemand zo jong die Duits lerares wilde worden. Het boek waarin ik begonnen was was awesome, dus nog even gelezen en toch om half 10 naar bed. Om kwart voor 1 moest ik er weer uit om mijn bus te halen, woehoe. Bus was een half uur te vroeg, ik was blij dat ik zo op tijd was.