Laatste dag in HRDC

Gister was een nogal zware dag.. We gingen met de bus naar Bhaktapur, waar een festival: Gai Jatra. Dit festival is om de overledenen van het afgelopen jaar naar de hemel te begeleiden. De families lopen rondes door de stad, met grote versierde palen met hoorns en de mensen zijn verkleed en geschminkt. Het is de bedoeling dat ze op koeien lijken, maar ik zag het er niet echt in. De koeien moeten de overledenen naar de hemel begeleiden. Onderweg naar Bhaktapur stonden we in een overvolle bus, ik had de hele ochtend diarree gehad en ik was een beetje zwakjes, dus mijn lichaam kon de hitte in de bus en het staan niet aan en ik viel flauw... Toen ik buiten was heb ik ook nog over m'n eigen broek heen overgegeven, dus een goed begin van de dag... Na een tijdje rusten hebben we de taxi verder genomen. Onderweg belandden we in een file omdat er een ongeluk was geweest. We zagen een vrouw liggen in en en plas bloed en haar halve gezicht en schedel was weggeslagen, niet echt een fijne aanblik. Ondanks alles hebben we een leuke dag gehad in Bhaktapur en voelde ik me best oke.

's Avonds heb ik mijn tas ingepakt, want morgen is de laatste dag in het ziekenhuis en daarna ga ik op reis! Ik heb heel veel zin om te reizen, maar heb het hier ook ontzettend naar mijn zin.

Op het moment dat ik dit schrijf is het dinsdag, m'n laatste dag dus, en is de chirurg bezig een contractuur na een brandwond te opereren. Het gaat moeilijk en hij zei net ' o shit', maar volgens mij is er niets ernstigs gebeurd.

Nog 50 minuten in HRDC te gaan, dan moet ik afscheid nemen, maar ik hoop dat ik iedereen nog een keer zie in Kathmandu:).

Oo de stroom valt uit in deze operatiekamer, dat heb ik nog niet eerder meegemaakt haha.
---

Rond een uur of 1 heb ik afscheid genomen van de artsen en heb ik samen met Mirjam ballonnen uitgedeeld aan alle kinderen. Daar waren ze heel blij mee! Damu heeft me naar Kathmandu gebracht, en vanaf een buitenwijk heb ik een taxi genomen. Ik heb eerst wat gegeten, en daarna heb ik een voetmassage genomen. Het gebouw zag er heel luxe en betrouwbaar uit, maar toen ik binnen kwam was er net een ruzie gaande tussen twee toeristen en het personeel, volgens mij omdat hij was bestolen tijdens een massage. Dit weerhield me ervan een rugmassage te nemen, maar een voetmassage van 45 minuten klonk ook heel goed. Ik werd naar een ander gebouw geleid, waar ik alleen zat in het donker, waarom ze de lichten niet aan deden heb ik geen idee van. Er was ruimte voor een stuk of 10 voetmassages, maar ik was dus de enige, in dat donkere gebouw, een beetje raar was het wel haha. De massage op zich was wel lekker, maar soms ook pijnlijk, net zoals in Thailand vorig jaar.

Na de massage heb ik een uitgerust en nu zit ik weer in OR2K. Het personeel kent me inmiddels, wat eigenlijk echt een slecht teken is, maar het is zo'n chill restaurant hier :p.