Update!

Zo lang geleden! Even een update!
Woensdag was ik de enige vrijwilliger in het ziekenhuis, maar ik heb helaas niet kunnen assisteren. Ik heb een hele vette operatie bijgewoond waarbij een kindje met aan elkaar gegroeide vingers werd geholpen. De plastisch chirurg heeft me echt alles uitgelegd en laten zien, super vet!

Donderdag was een normale dag op OPD. Ik heb ook nog een paar gipsen helpen aanleggen! 's Avonds was het het afscheidsfeestje van Michael, Silvan en mij, super leuk! We hebben lekker eten besteld en zijn nog wat gaan drinken in de stad. Ik heb in die twee weken toch een band opgebouwd met iedereen, en ga ze wel missen! Ik wil in de toekomst zeker nog een keer terugkomen en er langer blijven!

Vrijdag was het een beetje saai. Wel wat interessants gedaan: de dokters zijn hier heel makkelijk met het geven van de diagnose cerebral palsy, hersenverlamming. Zo ook in een bepaald geval waarvan ik zeker was dat het geen cerebral palsy was. Het kind vertoonde namelijk typische kenmerken van microcephalie. Niet dat ik dat ooit had gezien in het echt, maar de grote oren en het kleine hoofd waren echt te duidelijk. De arts had dit helemaal niet gezien! Ik vroeg dus of hij zeker wist dat het wel CP was, en of hij het hoofdje wel had gezien. Het rare was dat in een ander ziekenhuis de hoofdomtrek was gemeten als normaal, terwijl dat duidelijk niet zo was. Maargoed...

Vanochtend ben ik opgehaald en naar mijn nieuwe gastgezin gebracht. Dit was niet in Pepsi Cola, zoals ik dacht, maar in een andere wijk, de naam is me

even ontschoten. In het gastgezin heb ik geen wifi, dat is wel jammer. Ik deel mijn kamer met een ander Nederlands meisje, Nienke. Zij is ook van Het Andere Reizen. Super gezellig! Ze heeft me gelijk meegenomen naar Patan, waar we naar de enige dierentuin in Nepal zijn geweest en een wandeltour van 2 uur hebben gedaan uit de Lonely Planet. De dierentuin viel een beetje tegen. Best klein en heel anders dan in Nederland. Weinig verrassende dieren, eigenlijk alleen dieren die ook in Nepal voorkomen. De wandeling was wel leuk, maar vooral omdat we met zijn drietjes waren. Jorien, een ander Nederlands meisje van VSN, was namelijk ook mee. Nu zit ik in een internet cafe in Thamel. We gaan zo nog even rondlopen en vanavond heb ik dus nog afgesproken met de artsen en de andere vrijwilligers!