City life Australia

Ozzie city life...loving it!

West Australia was geweldig, maar nu weer time voor some real city life...Melbourne here we come. En we kunnen als echte locals genieten aangezien we een week in het huis van Damien, a friend of a friend en nu our new best friend, logeren. Hij woont tussen st. kilda (DE coole beachfront wijk van Melbourne) en Chapelstreet (DE straat met hippe shopjes en coole horeca). Te gek dus!

St.Kilda is een feest der herkenning voor B aangezien ze hier in haar backpackertijd glorieuze tijden en friends for life heeft gemaakt. De bakery waar de 1e carrot cake gegeten werd, de wijnbar waar we tijdens de Australian Open met de Nederlandse tennissers rijkelijk genoten van de ozzie quality wines en de sfeer is nog als vanouds. De horeca is hier te leuk en relaxed, real

ozzie style!

Natuurlijk verkennen we het centrum en de leuke wijken op de toeristische manier met een walking tour en wat shopping uitstapjes. Lunchen doen we een dag in China town met uber lekkere dumplings, vers voor je neus gemaakt. De andere dag mengen we ons weer als de locals en duiken een van de TE leuke barretjes in voor een lekkere salade of fresh made sushi rolls (ja, dat gaat hier per hele rol, die je uit de hand opeet).

Melbourne heeft een enorme coffee culture en het schijnt dat als je hier koffie drinkt, je hem nergens anders meer lekker vindt. Ieder tentje heeft pure

barista's in dienst. Het zijn in gebakjes om te zien en worden met uiterste precisie en zorgvuldigheid gezet, geweldig om te zien. Tijdens een van onze terras sessies (met thee en een 'to die for' brownie, want B en S lusten beiden geen koffie helaas...) we hebben een sollicitatie meegemaakt: de arme jongen heeft alle soorten koffies die er bestaan 3x moeten zetten en daarna werd alles nog eens voorgedaan door de master himself. Het wordt hier uiterst serieus genomen, geweldig om die passie te zien.

Oudejaarsavond staat op de planning en we volgen de rest van de Melbourians naar de Yarra river, die dwars door de stad loopt. Iedereen heeft een picknick bij zich en wacht op het vuurwerk wat middernacht boven de stad gaat losbarsten. Ook wij zitten netjes op ons kleedje met lekkernijen te genieten. Het enige verschil is dat wij een heerlijke fles bubbles drinken en de rest van de stad zit aan de fris... Wat blijkt... Je mag in het openbaar geen alcohol drinken op straat. Iedereen houdt zich daar ook uiterst netjes aan, behalve deze 2 naughty Dutchies... Uit voorzorg voor een boete, pakken we onze fles goed in en drinken 'romantisch' uit een plastic bekertje. Erg gezellig met een local family van een jong stel met 4 jongens, die per se een keer het vuurwerk wilden zien. BANG, BOEM, FLITS, KNETTER, WOW.... Happy new year allemaal. 8 uurtjes voordat in NL alles los gaat, luiden wij 2015 goed in!

New years day beginnen we goed met een top lunch in een GE-WEL-DIG restaurant, ChinChin. Een soort Izakaya met een ozzie tintje. Top gerechten, top service en top cocktails... Een goed begin is het halve werk toch... Na deze ervaring duiken we een beachclub in st. kilda in om tot sunset met een relaxte band een beetje te chillen, dansen en mensen te kijken (werkelijk alles loopt hier door elkaar en alles/iedereen respecteert elkaar, heerlijk). Met sunset nog even de schattige pinguins op de pier bekijken en daarna met 'Thais voor thuis' op de bank.

Time for sight seeing: The Great Ocean road gaat gereden worden, een mooie kustweg onder Melbourne. Autootje huren (full insurance na ons camper/afdakje incident...) en off we go. Het is slechts 41 graden buiten, dus hoera voor de airco in de auto! Een prachtige route volgt met mooie uitzichten, leuke dorpjes en slapende koalas in de bomen (ze slapen 23 uur per dag). S' avonds is Damien thuis van zijn kerstvakantie/family visit en gaan we lekker met hem uiteten. Veel te veel verhalen en rose sangria... De next day neemt hij

ons mee naar een TE leuk tentje voor brekkie: Neighbours. Onze 1e kater in 2015 is een feit, dus een stevig ontbijt gaat er prima in. Thuis speelt Damien zijn Olympische song voor ons op z'n vleugel (hij schreef het nummer van het meisje dat bij de openingsceremonie in Sydney 2000 door de lucht vloog). Kippenvel en tranen in onze ogen...

We bedanken Damien voor zijn enorme gastvrijheid met een toepasselijk cadeau: de sexy fire fighters kalender van de fire department in Perth (deze kochten we in Perth van een van de fotomodellen/brandweermannen voor het goede doel, te hylarisch). En... Met een persoonlijke tekst van deze hunk, die we hier niet zullen delen. Kalender valt in de smaak bij de heer des huizes!

Op naar the Mornington peninsula, een prachtige (wijn)streek net onder Melbourne. Daar gaan we Charlot (B en zij gaan way back..) en haar adorable dochtertje Senna 'helpen' met farm sitting: een van haar klanten is op vakantie en Charlot past op huis, honden en paarden. Geen straf voor ons om op dit prachtige landgoed te verblijven en weer eens goed

met Lot bij te kletsen.

De 1e avond begint goed: high bush fire alert!! Op 4 km afstand staat alles in de hens en door de heftige wind is er groot alarm in de regio. Lot moet constant de situatie bijhouden en we besluiten alles in gereedheid te brengen om te kunnen vetrekken in case of.... Spullen in de auto, paarden in de juiste weide en auto's start klaar. Best spannend en zo dreigend! Onze auto staat voor de farm, het waait en Lot zegt nog 'als er maar geen bomen om gaan waaien'..... Nog geen 5 seconde later, zien we een mega tak zo op ons autootje vallen. Holy... Lot mag geen voorspellingen meer doen! We zitten nog een tijdje in spanning, maar het is ook borreltijd dus de hapjes en bubbles komen tevoorschijn. Gelukkig draait de wind de gunstige kant op en zijn wij met onze farm veilig. Helaas heeft Lot wel bekenden die schade hebben (ook brandwonden bij de paarden, zielig). Onze avond gaat onbezorgd en heel gezellig verder.

De volgende dag bekijken we de schade aan de auto en zijn we echt blij met de verzekering: aantal flinke deuken, lak eraf en achterlicht in stukken. Het ding rijdt verder prima, dus we gaan on tour op de Peninsula: strandwandeling, lunch, beetje struinen en 's avonds back op de farm aan de bbq. Helaas missen we 1 van de 3 honden. Boos belt er later die avond een buurvouw op dat ze de weggelopen hond komt brengen... Ook weer opgelost (goede farmsitters zijn we toch)! We blijven nog een dagje

en gaan naar een national park aan het strand en zijn daar zo ongeveer only the lonely. Senna maakt het kind in ons los en we helpen heerlijk met schelpen, zeewier en water verzamelen. Zie ons kunstwerk...
Wat een heerlijke dagen hebben we gehad met Lot en Senna, maar Sydney lonkt en we moeten richting Airport. We zijn even onder de indruk van onszelf: we zijn in een geweldig wijngebied, maar zijn er niet eens aan toe gekomen om een winery te bezoeken. No worries... Op de farm hebben we genoeg mogen proeven!

Na een soort kamikaze taxirit arriveren we in ons appartement in Coogee beach, een van de wijken in Sydney. Goed stekkie voor de komende dagen. Buurtje verkennen en een pracht wandeling van Coogee naar Bondi is een must: via een super route kom je langs mooie baaien op HET strand van Sydney, Bondi beach. Heerlijk relaxed deel van de stad waar de ultimate beach/sporty vibe hangt. Te gekke koffiebarretjes, lunchtentjes en shopjes. Op de terugweg nog een drankje bij de zwemclub icebergs: een zwembad in zee met een top resto en

dito uitzicht. Nice... Ook komen we een opname tegen van Bondi resque, een tv programma over de beroemde lifeguards hier (volgens mij ook in NL op de buis). Baywatch is er niets bij, iemand was van een hoge clif gevallen en heli's, duikers en boten waren in de weer met een razende reporter eromheen die alle betrokkenen zo snel mogelijk voor de camera wil hebben.

De free city walking tour in het centum loodst ons met leuke weetje door het hele centrum en ook langs het pand waar een paar weken geleden de gijzeling met helaas dodelijke afloop was (lindt cafe, echt midden in het CBD). Indrukwekkend. Verder duiken we de stad in en bezoeken we de highlights en de leuke wijkjes. De stad is in de ban van de cricket match tussen Australie en India, een match die een paar dagen duurt, maar waar we echt geen donder van snappen. Op een van de dagen is iedereen, maar dan ook echt iedereen (incl tv presentator, spelers en publiek) in het roze gekleed. Ja ook de stoere hooligans... Wij nie snappe en wij vrage: borstkanker dag. Zo mooi om te zien dat echt IEDEREEN hieraan meewerkt.

Je loopt wat af in zo'n stad, maar alsof we niet genoeg gedaan hebben, doen we de spit bridge to Manly beach walk nog ff: 3 uur ploeteren door natuur en mooie baaien met als troffee zicht op de coole surf dudes op Manly beach onder het genot van een heerlijke wrap en vers sapje... Met de ferry weer terug naar het centrum met het beste uitzicht op de Harbour bridge en the Opera House you can imagine! Die avond daten we met Marije, een oud collega van NH die al ruim 6 jaar in Sydney woont. Een festival staat op de planning, maar ivm Nederlands weer (heel veel regen...) blijven we in de Opera bar. Geen straf hoor op deze locatie tussen Opera House en Harbour bridge.

Ons laatste dagje in Coogee sluiten we af met een lunch in the Pavilion: een mega tent van 2 etages aan het strand, top concept (je moet er geweest zijn). Als horecatijgers zijn we onder de indruk van hoe ze deze tent voor elkaar hebben: volle bak (1000 pax in da house?) en alles loopt op rolletjes met gast en staff in relaxte toestand. Kunnen we in NL zeker nog van leren... Nog ff een massage (veel lopen=massage verdienen toch) en naar onze bestemming down town: a room with a view on Opera House/Harbour bridge. Thanks to Donald (oud collega S). Donald & Caroline nemen ons die middag mee on tour en laten de minder toeristische kant van de stad zien en we sluiten toepasselijk af met een diner in hun local pub.

Onze laatste dag in Sydney bestaat overdag uit shoppen en lunchen op de fishmarket. Leuke, hectische plek en een betere ervaring dan in Santiago (zie het verslag van Chilie). We sluiten deze city trip toepasselijk af en gaan naar de opera 'la Boheme' in the Opera house. Dressed up (voor zover dat in de backpack past) gaan we er voor en besluiten we de avond helemaal in stijl af te sluiten en gaan voor de best view (klopt) en de best cocktails (klopt niet) naar de bar op de 37e etage van het Shangri La hotel. Wow, superb uitzicht en onder het genot van een cocktail nemen we afscheid van Sydney. Net als we willen gaan verschijnen er nieuwe drankjes voor ons neus en wijst de barman richting 3 heren verderop. Oke dan,

nog eentje. Ze waren per slot van rekening al gemaakt, zonde om weg te gooien. We proosten netjes met de heren en duiken ons eigen gesprek weer in. Drankje op en richting huis... Wel even bij de heren netjes bedanken voor hun drankje. Kom erbij zitten, neem er nog een... Je weet hoe het gaat. Nou, nee, wij doen het anders... De heren vragen of we van voetbal houden, NEE in koor. Oke, geen succes hebben deze mannen. We raken wel een beetje aan de praat en het blijken oud Franse internationals te zijn die nu het team van Oman managen/trainen. Komen jullie er bij zitten, NEE in koor. Nog steeds geen succes deze heren. Willen jullie morgen naar de match in het Olympisch stadion tussen Oman en Australie, NEE in koor. Nog ff gekletst en weer de vraag of we echt niet naar de match willen, NEE in koor. Deze heren hebben echt geen succes bij ons en we laten ze achter met een vragend gezicht... Normaal werken deze moves wel...

De laatste 3 dagen duiken we de Blue Mountains in, een mooi natuurgebied 1,5 uur buiten de stad. Onderweg leggen we nog even aan bij het Olympisch park voor een quick look (nee, de heren zijn we niet toevallig tegengekomen) en einde van de middag checken we in in een te schattig guesthouse, waar de tijd al 100 jaar stil staat (net zoals in het dorpje zelf). We bezoeken wat highlights en maken een paar pittige wandelingen, prachtig gebied! Op de laatste avond in Australië nemen we een goed glas wijn en een flinke kangaroo steak (geen nood, ze hebben er 40 miljoen hier). Inpakken en naar het laatste deel van onze trip: Bali. Vanuit de plane hebben we voor de laatste keer zicht op de ikonen, the Opera House en de Harbour bridge...

Bye bye Sydney, bye bye Australia, we had a ball! xx