Weekendje in Galle!

Vrijdagochtend ben ik toch weer naar de OK van cardiothoracics gegaan. Op de preoperative ward lag een meisje van 9 jaar met een aangeboren hartafwijking (Tetralogie van Fallot). Zij zou vrijdag ochtend geopereerd worden om deze afwijkingen te herstellen. Helaas kon ik niet de hele operatie zien, omdat we om 13.00 vertrokken naar Galle!

Na een autorit van ongeveer 5 uur kwamen we aan in Unawathuna. Dit is een plaatsje aan het strand dicht in de buurt van Galle. Daar hebben we onze spullen uitgepakt en zijn we gaan eten bij een restaurantje aan het strand! Nadat we klaar waren, hebben we nog wat gedronken bij een café aan het strand.

Zaterdagochtend konden we een beetje uitslapen. Na het ontbijt (met prachtig uitzicht!) zijn we in het busje vertrokken naar Weligama, een ander strand dicht in de buurt, om te gaan surfen! Ik had nog nooit gesurft, maar gelukkig kregen we een surfles. Het lukte me zelfs

om een aantal keren te gaan staan! Ik heb er wel twee open knieën, pijnlijke ribben, pijnlijke heupen en een blauwe plek aan over gehouden, maar het was super leuk om te doen. Daarna zijn we teruggereden naar Unawathuna om te lunchen op het strand. Na de lunch zijn Janie, Katie en ik het dorpje in gelopen om wat winkeltjes te kijken. Daarna zijn we terug naar het hotel gegaan, hebben ons gedoucht en omgekleed, want om 17.00 vertrokken we naar het Dutch Fort in Galle. In het Fort hebben we de zonsondergang gezien. Hierna zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we gezellig gegeten op het strand. Elke avond is er één café op het strand waar iedereen naar toe gaat, dus wij dachten, laten we dat ook doen. Een aantal meiden uit het huis zijn van Sri Lankaanse afkomst en mochten niet naar binnen, tenzij ze 2000 rupees betaalden (ong. 12 euro); de rest van ons mocht gratis naar binnen. Wij vonden dat niet leuk en zijn dus naar een andere bar gegaan, waar we zelfs onze eigen

muziek mochten draaien! Uiteindelijk hebben we een hele leuke avond gehad!

Zondag zijn we weer richting huis gegaan. Onderweg van Unawathuna naar Kandy zijn we gestopt bij het tsunami museum en de schildpadden opvang.
Het tsunami museum is gelegen in het oude huis van een mevrouw die de tsunami overleefd heeft. Samen met een Nederlandse vrijwilligster heeft ze allemaal foto's, spullen en tekeningen verzameld van de tsunami. In het museum hingen ook allerlei verhalen van mensen die familieleden kwijt zijn geraakt. Ook is er nog steeds een muur waarop foto's van vermisten mensen hangen. Het was een erg indrukwekkend museum!
Daarna reden we verder naar de schildpadden opvang. Vissers uit de omgeving wordt gevraagd om de schildpadeieren die ze vinden naar de opvang te brengen, zodat ze daar uit kunnen komen. Als de

schildpadden 3 dagen oud zijn, worden ze weer uitgezet in de natuur. Ook worden zieke schildpadden opgevangen, beter gemaakt en weer vrij gelaten in de natuur. Een aantal schildpadden (zoals blinde schildpadden) blijven in de opvang.

Rond 18.00 kwamen waren we weer thuis, waar een heerlijke maaltijd gemaakt door Shane op ons stond te wachten!