Van hut naar hut door Noord-Brabant

Startpunt: Baarle-Nassau

Als geboren Groninger kom ik minder vaak in het zuiden van het land dan ik zou willen. De lange autorit dwars door Nederland, met een fijn muziekje aan en een beker thee van een tankstation in de hand, roept dan ook een vakantiegevoel bij me op. In Baarle-Nassau parkeren we de auto, strikken we de veters van onze wandelschoenen en hijsen we onze wandelrugzakken op onze rug. Onze driedaagse wandeltocht langs twee trekkershutten kan beginnen. Met de app Komoot heb ik een wandelroute uitgezet die zoveel mogelijk door het groen loopt.

De stofdeeltjes van het zandpad dat ons het platteland op voert, plakken aan mijn met zonnebrand ingesmeerde benen. De bladeren aan de bomen vormen een groen schaduwdoek over het pad. Langs het pad liggen gevallen pruimen, die we rapen en tijdens het lopen snoepen. Dit is hoe de Nederlandse zomer voor mij hoort te zijn. We lopen afwisselend door bos, tussen vele soorten gewassen en langs ruigere moerasgebiedjes. Een gereconstrueerd stuk grens uit de Eerste Wereldoorlog herinnert ons eraan dat de vrijheid en rust die we hier ervaren, er niet altijd geweest is.

In een houten hut net buiten Chaam

Ruim twintig kilometer lopen van ons beginpunt, wandelen we Natuurkampeerterrein ’t Beekdal op. Mijn voeten en benen zijn vermoeid, maar mijn hoofd is helderder dan in de weken daarvoor. Het ritme van het wandelen, de focus op de natuur en even helemaal niets hoeven, brengt rust. Op het groene kampeerveld staat een tweepersoons trekkershut op ons te wachten. Met een kop thee nemen we plaats op ons zitje, met uitzicht op het kampeerveld en de achterliggende weilanden met grazende paarden. Met onze voeten omhoog genieten we van de rust, voordat we een simpele maaltijd bereiden en op tijd in bed duiken.

Heide en weide

Met strakke spieren van de wandeltocht van de vorige dag lopen we opgewekt het kampeerterrein af. Op naar het dorpje Chaam, waar we in de bakkerij nog warme broodjes en koffie voor het ontbijt halen. Nu zijn we echt klaar voor de start en lopen we het dorp uit. Een vriendelijke, oudere bewoner leert ons Groningers hoe we ‘Chaam’ correct uitspreken, waarna we met een gerust hart het groen in lopen. Lange lanen voeren ons door natuurlijk ogend bos met een weelderige ondergroei. Het bos wordt afgewisseld met heideveldjes met berken en hoog, gelig gras. Onze favoriete plek langs de route is recreatieplas ’t Zand, waar we onze lichamen afkoelen in het verfrissende water. Dobberend in het water kijken we uit op de bomen die het water omringen en na de lange wandeling die we naar de plas maakten, lijkt het alsof we heel ver van de bewoonde wereld zijn.

Fotogenieke A-frame trekkershut

Vanuit het bos lopen we zo het terrein met onze tweede trekkershut op. Hier op het terrein van Kijk op de Kieck staat slechts één huisje, een A-frame trekkershut met uitzicht op het weiland en het bos. Vanaf het terras hoor je de vogels fluiten en de paarden van de eigenaar rustig briezen en rondscharrelen. Buiten staan een vuurschaal en een voorraad hout voor ons klaar. Onder een dekentje op het terras eten we onze simpele maaltijd op, terwijl ik bedenk hoe fijn deze versimpelde manier van leven is. Het lichtsnoer rond het A-frame schiet aan zodra het donker wordt, wat een romantische sfeer in het huisje brengt. Het bed kan op ingenieuze manier uit de badkamervloer getrokken worden en ligt zo lekker dat ik binnen vijf minuten in slaap ben, en pas tien uur later weer wakker wordt.

Terug naar Baarle-Nassau

Nadat we uitgebreid genoten hebben van de ontbijtservice op het terras, pakken we onze tassen in voor de laatste dag van dit driedaagse avontuur. Vandaag maken we de cirkel compleet om zo weer bij de auto uit te komen. De navigatie-app brengt ons over Landgoed de Hoevens, een 190 hectare groot natuurgebied. Al wandelend bewonderen we de houtwallen, watertjes, historische boerderijen en natuurlijke weilanden. In dit Kempische coulisselandschap voel ik me helemaal op mijn plek, meer dan in de monoculturen en megastallen die onderweg naar de auto op ons liggen te wachten. Deze dagetappe brengt ons langs het mooiste en minst mooie wat Brabant te bieden heeft. De mooie delen smaken naar meer, en op de terugweg naar het hoge Noorden ben ik in mijn hoofd de volgende wandeltocht in Brabant al aan het plannen.

Wil je zelf deze route lopen? Op deze pagina vind je mijn route.