Mijn trip in Colombia begon ik samen met Jodie, een Australiaanse die ik tijdens mijn reis al twee keer eerder was tegen gekomen. Alleen deze keer besloten we samen te reizen. De grens overgang van Ecuador naar Colombia was heel bijzonder want we moesten met de bus vanuit Quito naar een dorpje vlakbij de grens, daar met de taxi naar de grens, stempel halen in Ecuador, een brug oversteken en daar onze entree stempel halen voor Colombia. Onze tassen werden niet gecheckt en er was zelfs helemaal geen beveiliging te bekennen. Maar goed we waren in ieder geval in Colombia. We bezochte gelijk een van de meest bekende backpackersspot Las Lajas, een kerk naast/op een brug. Die zelfde middag reisde we nog verder om te overnachten in Pasto, veel hebben we daar niet gezien want de volgende ochtend gingen we gelijk weer verder naar Popayan. Hier was een of andere Bollywood foodfestival. Op het hoofdplein stonden allemaal standjes waar je verschillende soorten eten kon halen en er was een podium opgezet waar verschillende optredens verzorgd werden. Vooral de typische optredens met Bollywood dansen en zingen was echt hilarisch om te zien. Popayan is een stad met alleen maar witte huisjes en een bijzondere geschiedenis, waarvan we van alles leerde tijdens een walkingtour. Vanuit daar vertrokken we naar de Tatacoa woestijn. Van de busreis werd gezegd dat het ongeveer 8/9 uur duren, maar dat werden er toch al gauw 13. Dit werd wel beloond met een geweldig mooie sterrenhemel waar we nog even van genoten hebben. De volgende dag gingen we met een gids op de motor de woestijn in. Deze woestijn was heel bijzonder want het had namelijk twee kanten. Een kant is een rode woestijn, dus zoals de naam al zegt met verschillende rood getinte kleuren zand. Maar nog geen 5 minuten verderop was het helemaal grijs. Zo apart dat het landschap zo snel kan veranderen.
esthervans
12 hoofdstukken
16 Apr 2020
Mijn trip in Colombia begon ik samen met Jodie, een Australiaanse die ik tijdens mijn reis al twee keer eerder was tegen gekomen. Alleen deze keer besloten we samen te reizen. De grens overgang van Ecuador naar Colombia was heel bijzonder want we moesten met de bus vanuit Quito naar een dorpje vlakbij de grens, daar met de taxi naar de grens, stempel halen in Ecuador, een brug oversteken en daar onze entree stempel halen voor Colombia. Onze tassen werden niet gecheckt en er was zelfs helemaal geen beveiliging te bekennen. Maar goed we waren in ieder geval in Colombia. We bezochte gelijk een van de meest bekende backpackersspot Las Lajas, een kerk naast/op een brug. Die zelfde middag reisde we nog verder om te overnachten in Pasto, veel hebben we daar niet gezien want de volgende ochtend gingen we gelijk weer verder naar Popayan. Hier was een of andere Bollywood foodfestival. Op het hoofdplein stonden allemaal standjes waar je verschillende soorten eten kon halen en er was een podium opgezet waar verschillende optredens verzorgd werden. Vooral de typische optredens met Bollywood dansen en zingen was echt hilarisch om te zien. Popayan is een stad met alleen maar witte huisjes en een bijzondere geschiedenis, waarvan we van alles leerde tijdens een walkingtour. Vanuit daar vertrokken we naar de Tatacoa woestijn. Van de busreis werd gezegd dat het ongeveer 8/9 uur duren, maar dat werden er toch al gauw 13. Dit werd wel beloond met een geweldig mooie sterrenhemel waar we nog even van genoten hebben. De volgende dag gingen we met een gids op de motor de woestijn in. Deze woestijn was heel bijzonder want het had namelijk twee kanten. Een kant is een rode woestijn, dus zoals de naam al zegt met verschillende rood getinte kleuren zand. Maar nog geen 5 minuten verderop was het helemaal grijs. Zo apart dat het landschap zo snel kan veranderen.