Op donderdag 4 december hebben we in de ochtend ongeveer 10 minuten gereden zodat we campervan konden inleveren, helaas duurt zoiets toch altijd langer dan verwacht waardoor we rond 12 uur in het centrum van Melbourne aan kwamen. Hier ben ik gelijk naar het hostel gegaan waar ik met Wesley had afgesproken, de meiden zouden in Peterpan wachten aangezien zij die avond gingen couchsurfen (dit betekend dat je bij mensen thuis slaapt vaak tegen een kleine vergoeding). Toen ik mijn spullen in het hostel had gedropt heb ik nog even de meiden gedag gezegd en ben daarna met Wesley gaan lopen door Melbourne. Beide hadden we elkaar veel te vertellen en al snel werd ook duidelijk dat we allebei de laatste paar dagen aan het aftellen waren om naar Melbourne te gaan en als het waren te beginnen aan een nieuw hoofdstuk. Toen we na onze wandeling door Melbourne terug kwamen bij het hostel hebben we even onze spullen uit het hostel gepakt en wilde we naar Peterpam gaan om elkaar foto’s te laten zien van de dingen die we tot nu toe hebben gedaan.Toen we in de lift naar beneden stonden werd erdoor het hostel omgeroepen dat ze op zoek waren naar 2 personen die wilde helpen op het dak tegen een vergoeding van $ 50,- per persoon. We keken elkaar en dachten beide waarom ook niet en zijn naar de balie gegaan om ons aan te melden en we konden gelijk beginnen, heel onverwachts hadden we dus ineens werk voor die avond we wisten beide niet wat we moesten doen maar daar zouden we snel achter komen. Op het dak aangekomen werd al snel duidelijk dat we een luchtkussen moesten opzetten, dit luchtkussen zorgde ervoor dat er een trefbalveld op het dak ontstond. Toen het eenmaal opgeblazen was moesten we zorgen dat het luchtkussen zo bleef en dat ook alle ballen in het veld bleven, het gebeurd namelijk nog wel eens dat iemand een bal uit het veld gooit of van het dak af, als dat toch gebeurde dan mocht ik de bal gaan zoeken (ik ben die avond heel wat keren op en neer gegaan daardoor). Toen het trefbal over was moesten we het luchtkussen opruimen en hadden we ons avondeten en $50.- dollar verdient, het was dus een leuke en vooral makkelijke manier om geld te verdienen.

Vrijdag waren we allebei op tijd op en zijn we opnieuw gewoon de stad ingegaan
We hadden geen plan of route we gingen gewoon lopen en zagen wel waar we uit kwamen. Toen we een apart gebouw midden in een soort park zagen staan met daarvoor een vuur en 2 ouderwets geklede bewakers daarnaast besloten we om naar dit gebouw toe te lopen. Toen we in het gebouw kwamen werd al snel duidelijk dat het een soort monument en museum was over de verschillende oorlogen waar Australië aan deel had genomen maar vooral ook over de tweede wereldoorlog. Ik hou helemaal niet zo van geschiedenis maar Wesley wist er veel over te vertellen en ook op een interessante manier hierdoor was het echt leuk om alles te zien en de verhalen te horen. Nadat we hier een tijdje hebben gelopen zijn we samen terug naar het hostel gegaan waar Wesley al snel met een kamergenootje samen wat ging doen en ik besloot om nog een keer de stad in te lopen. In de middag hadden we namelijk bij een soort bijenkorf een enorm lange rij mensen gezien die allemaal stonden te wachten om naar de etalage's te kijken. In totaal waren het ongeveer 6 etalage's,waarin kleine kerstverhaaltjes werden vertelt en waarvoor mensen ik denk zeker wel 1,5 uur voor in de rij stonden om naar te kijken. Ik hoopte dat het nu rustiger was zodat ik op me gemak even kon kijken en geen last had van die enorme rij en dat was zo. Ik heb daarom bij de meeste ramen even gekeken naar het verhaal en vond het vond het wel grappig om te zien maar ik had er geen uur voor in de rij willen staan.

Zaterdag ging Wesley al vroeg weg voor een trip naar de Great Ocean Road omdat ik hier al twee keer naar toe was geweest hoefde deze trip voor mij niet (achteraf merkte ik wel dat zo’n guide toch wel hele vette plekjes weet, die ik niet op die manier gezien heb). Ik ben die dag daarom naar de Victoria market gegaan, dit is een overdekte markt waar werkelijk van alles verkocht wordt. Er is een gedeelte dat lijkt op de zwarte markt, overal dezelfde spullen (troep) maar ook zijn er grote hallen met alleen maar verse groenten of vlees, in deze hallen is het echt duidelijk een markt waarbij iedere verkoper de andere verkopers met zijn stem probeert te overtreffen en zijn eigen winkel staat te promoten door zijn kortingen te noemen. Nadat ik hier even rond heb gelopen ben ik de stad in gegaan en gestopt op plekken waar we normaal doorliepen. Zo ben ik een kerstplein opgelopen welke helemaal versierd is in de kerstsfeer, er staat een grote versierde kerstboom, er lopen elfjes rond, er staan grote soldatenpoppen en ook was dit keer het huis van de Kerstman open waardoor je de Kerstman kon zien en met hem op de foto kon. Hier stond natuurlijk opnieuw een rij en omdat ik geen zin had om in de rij te gaan staan zodat ik bij de Kerstman op schoot kon zitten heb ik op afstand snel een foto gemaakt en geprobeerd mezelf voor de Kerstman te krijgen. Daarna ben ik doorgelopen naar een kerk, normaal heb ik hier niet zoveel interesse voor maar omdat ik toch de tijd had dacht ik waarom ook niet. Helaas mocht je geen foto’s maken want het was toch wel mooi om te zien, vlak nadat ik binnen was gekomen begon er ook een kerkdienst. Er kwamen allemaal jongeren binnen in witte gewaden en die liepen achter een pastoor of dominee aan welke ook allemaal volledig gekleed waren in hele gewaden. Ik heb een klein deel van de kerkdienst gekeken omdat ik het toch wel bijzonder vond om een keer mee te maken, al die mensen die daarvoor in een soort gospel pak stonden en liedjes zongen (helaas niet op gospel stijl). Daarna ben ik gaan kijken naar een aantal graffiti muren welke op verschillende plekken te vinden zijn in Melbourne, de plek waar ik heen liep daar stond op dat moment ook een mooie oude auto wat een heel leuk effect gaf in die gekleurde straten. Nadat ik dit alles gedaan heb besloot ik om weer terug naar het hostel te lopen. Onderweg naar het hostel kwam ik een soort demonstratie tegen, in Melbourne lopen de hele dag en tot laat in de avond paarden met een koets waar mensen een tour mee kunnen maken. Tegenover de plek waar al deze koetsen zich verzamelen stond een rij mensen met verschillende teksten in hun hand waarop duidelijk werd dat zij fel tegen de koetsen waren omdat ik deze teksten en foto’s aan het lezen was werd mij gevraagd om ook de petitie te tekenen. Tussen al die mensen stond ook een oudere vrouw met een papier voor zich en dit maakte echt indruk op me (waarom weet ik niet maar ik vond het indrukwekkend) en ik besloot daarom ook om te tekenen ook al weet ik niet of het nou echt zielig voor deze beesten was. Toen ik later die avond weer terug naar het hostel wilde lopen voelde ik me totaal niet op me gemak buiten, er was een vent die ik totaal niet vertrouwde waardoor ik besloot om mijn rugzak met geld en camera maar voor me te houden. Voor me gevoel heb ik mijn rugzak net op tijd naar voren gehaald want op het moment dat ik dit deed liep die man heel dichtbij me en toen ik het voor me had liep hij weg verder loerend in alle auto’s. Toen ik het Wesley vertelde zei hij dat zijn guide van die dag hem er ook voor had gewaarschuwd om in de avond niet alleen de stad in te gaan omdat er vaak wordt gevochten en zakkenrollers zijn, ik denk dat mijn voorgevoel dus heel goed was op dat moment. Desondanks zijn we daarna samen nog even de stad in gegaan maar omdat ik me ID vergeten was en Wesley ze korte broek aan had besloten we om niet te lang te blijven, het was nu nog maar afwachten of we binnen kwamen. Uiteindelijk hadden we geluk want bij vrijwel de eerste bar konden we gelijk naar binnen, achteraf vertelde de portier dat ze ons normaal nooit op deze manier naar binnen zouden laten maar omdat we er nuchter en vrolijk uitzagen maakte ze voor dit keer een uitzondering.

Zondag vroeg Simon een jongen van de introgroep of ik zin had om wat te doen in de stad. Samen met Wesley hebben we daarom bij ons hostel afgesproken en zijn we begonnen bij de victoria market, deze had Wesley namelijk nog niet gezien. Vervolgens heeft hij ons meegenomen naar St. kilda waar we onder andere naar het strand zijn geweest, ondanks dat we redelijk slecht weer hadden. St. Kilda was een soort dorpje met een groot aantal kroegen en een leuke pier waarop je als je goed tussen de stenen keek allemaal pinguïns zag. In totaal hebben wij maar 3 pinguïns gezien maar ze waren wel heel dichtbij en je kon foto’s maken, het was dus zeker leuk om even langs te lopen. Vanwege het slechte weer besloten we om niet te lang in St. Kilda te blijven waardoor we lekker op tijd terug waren in ons hostel en de avond gewoon even lekker niks hebben gedaan, is soms ook lekker. De volgende dag startte we onze dag bij Peterpan, we hadden namelijk samen besloten dat we nu het meeste van Melbourne wel gezien hadden en dus graag door naar Sydney wilde. Omdat we met kerst en oud en nieuw in Sydney willen zijn heeft het geen zin om werk te zoeken in Melbourne en leek het ons handiger om dan maar eerder naar Sydney te gaan en te kijken of we daar misschien iets van werk konden vinden. Vervolgens besloten we om te kijken welke dingen er nog te doen zijn in Melbourne die wij nog niet gedaan hadden. Uiteindelijk waren er 2 dingen die we nog niet hadden gezien maar wel wilde doen, dit was een bezoek aan een oude gevangenis van Melbourne en een bezoek aan de Eureka skutower (dit is een van de hoogste torens van Melbourne )wat zorgt voor een uitzicht van 360 graden over Melbourne. Nadat we die gevonden hadden gingen we gelijk door naar de gevangenis en we waren net op tijd voor een gratis tour door de gevangenis waarbij ze doen alsof je een gevangen bent. Dit bezoek was echt super leuk. die vrouw die ons rondleiden was heel vriendelijk maar zodra de voordeur dicht ging was ze gelijk in haar rol en werd super fanatiek. Je kreeg echt het gevoel alsof je een gevangene was, je moest bij de muur gaan staan waarbij de mannen en vrouwen apart moesten staan, je mocht niet tegen de muur aan staan en op elke vraag die ze stelde moest je antwoorden met ja of nee sergeant. Je moest je handen laten zien, je zolen en op allemaal verschillende manieren staan, precies zoals ze altijd doen met gevangenen. Vervolgens werd je per groep naar voren geroepen en moesten de vrouwen apart van de mannen in een cel gaan zitten. Daarna mochten we naar zowel de mannen als de vrouwen vrijetijdsruimte, hier waren de gevangenen het grootste gedeelte van hun dag en vooral bij de vrouwen was het heel warm. Ook in deze ruimtes bleef die vrouw heel goed in haar rol, de vrouwen moesten namelijk gaan zitten en mochten niet naar de jongens kijken maar moesten met onze rug naar hun toe zitten (schreeuwde zij).De gevangenis waar we op dat moment waren was een tijdelijke gevangenis uit 1900 die 20 jaar geleden nog werd gebruik voor korte periodes (voornamelijk mannen want hiervoor waren er 100 plekken en voor vrouwen maximaal 10). Na haar rondleiding gingen we naar een gevangenis uit 1800 die er naast zat, hier zaten mensen wel voor langere tijd en ook hier kregen we met toeval een uitleg van een gids. Deze man vertelde dat hier alle soorten gevangene zaten, zelfs als je geen geld had werd je gevangen genomen want dan was de kans groot dat je zou gaan stelen en inbreken. Deze gevangenis bestond uit 3 verdiepingen waarbij het gelde dat je op de eerste verdieping 23 uur lang in een kleine cel zat met een klein dun matje (2 in de winter vanwege de kou) als matras en een emmer als WC waarin je geen tot nauwelijks geluid hoorde van buiten of wat kon zien. De gedachte achter deze gevangenis was namelijk dat de stilte zou zorgen dat je na zou denken over alles wat je had gedaan en dat je ging inzien dat dit fout was, dat ene uurtje dat ze uit hun cel mocht kregen ze daarom een heel masker op zodat ze niet konden praten tegen elkaar. Zodra de mensen op de eerste verdieping zich duidelijk goed gedraagden (hiervoor moest je geen claustrofobie hebben want dan werd je er zeker gek) dan mocht je naar de tweede verdieping waar je kon werken voor de gevangenis, het geld dat je daarmee verdiende krijg je uitgekeerd als je de gevangenis uit gaat. Zodra je ook op deze verdieping je goed gedraagt mag je naar de derde verdieping waar je met meerdere op een kamer zit en de stilte dus een stuk minder is. In deze cel kon je laten zien dat je normaal met andere om kon gaan en dus eventueel weer terug kon naar de buitenwereld, hierbij geldt dat als je je misdroeg je weer terug bij af was en weer terug werd gezet op de eerste verdieping. Onze gids vertelde dat er ook 2 jongen meiden in de gevangenis waren beland omdat hun moeder was overleden en ze op dat moment wisten dat hun vader aan het werk was in de mijnen maar geen idee hadden wanneer hij terug kwam, de veiligste plek voor die meiden was daarom de gevangenis. Deze meiden hadden dus niks misdaan en nog weten ze hoe het leven in de gevangenis is! Daarnaast was in deze gevangenis ook de plek te zien waar verschillende mensen zijn opgehangen, daar hing een boord met alle namen, leeftijden, afkomst en de reden van de mensen die zijn opgehangen. De jongste was 19 jaar en de meest voorkomende reden was moord maar ook, seksueel misbruik, diefstal en zelfs niet normaal gedrag waren reden voor de doodstraf. Nadat we hier waren geweest zijn we gelijk doorgelopen naar de Eureka Skytower, dit is een gebouw van 300 meter hoog wat zorgt voor een uitzicht over heel Melbourne. Om op 300 meter hoogte te komen ga je met een powerlift naar de 88ste verdieping, dit betekend dat je in 38 sec op 300 meter zit. Vanaf hier heb je vervolgens een ongelofelijk mooi uitzicht over Melbourne!! Ik had de mazzel dat mijn kaartje niet gescand werd waardoor ik dit uitzicht zowel overdag als in de avond kon zien en mijn voorkeur gaat toch echt uit naar de avond. Het is zo’n mooi gezicht om al die lichtjes te zien en je kan zo ver kijken, echt WAUW! Helaas was het op beide momenten moeilijk om goeie foto’s te maken doordat je te maken hebt met weerspiegeling maar een aantal zijn er nog aardig gelukt!!

Dinsdagochtend moesten we de ochtend uitchecken, wat best wel vervelend is aangezien we de avond pas met de bus naar Sydney gingen en dus de hele dag met onze backpacks opgescheept zaten. We besloten de ochtend daarom bij Peterpan te kijken naar de route van het hostel en alvast wat sollicitaties voor baantjes in Sydney te versturen, hopelijk hebben we geluk en kunnen we snel aan de bak. Wesley besloot al gelijk om de middag naar het strand te gaan aangezien het lekker weer was en we toch niks te doen hadden! Ik ben later ook gegaan maar we heb hem niet kunnen vinden op het strand dus ben zelf lekker in een grasveldje gaan liggen en heb gewacht tot het tijd was om naar de bus te gaan. En nu op dit moment zit ik in de bus naar Sydney, een trip van 12,5 uur dus ik ga nu proberen nog even te slapen zodat ik me morgenochtend een beetje fit voel, voor zover dat kan na zo’n dag/nacht.