Week 7

Vrijdag 12 oktober 2018
Vandaag konden we helaas niet zo lang uitslapen, want we gingen naar de Banah hills. We werden opgehaald door een tourgids die ons een warm welkom heette door te zeggen ja gisteren was het erg mooi weer maar vandaag is het slecht weer dus zullen jullie waarschijnlijk weinig zien…. dusss. Hier gingen we met een gondellift omhoog naar de golden bridge. Dit is een brug waarbij twee handen uit de berg komen. Het zou een prachtig uitzicht moeten hebben, maar wij hadden het geluk dat het zo mistig was dat je echt naar de handen toe moest lopen wilde je ze kunnen zien.

Naast deze handen was het een vreemd park. Er waren allemaal aangelegen bloementuinen en pagoda’s maar naast dat er dus veel toeristische mooie dingen te zien waren was er ook een indoor speelhal, met allemaal games. Het was namelijk voordat deze handen werden gebouwd een attractiepark voor kinderen. Hierdoor is het nu een vreemd gebeuren maar wel erg leuk om een keer gezien te hebben.
Terug in Da Nang zijn we na een powernap naar de stad gegaan, wat gegeten en gekeken naar de Dragon Bridge. Heel mooi, dit is een draak in de brug gebouwd die elke zaterdag en zondag vuur spuwt om 9 uur. Uiteraard is het vrijdag en gaan wij morgen naar Hoi An dus zullen wij het niet zien, zoveel geluk dit weekend.

Zaterdag 13 oktober 2018
Vandaag lekker uitgeslapen en na een lekker ontbijtje zijn we met de lokale bus (bus 1) naar Hoi An. Dit was een hele ervaring op zich, want we werden de bus ingegooid net als de anderen die in de bus wilde en onze spullen, omdat de bus gewoon doorreed. Het was ook een hele oude bus die in Nederland nooit meer zou reiden, maar hij deed het dus het was een leuke ervaring.

Aangekomen bij onze homestay en meteen al paranoïde
door ons eerste verblijf met de kakkerlak, bleek deze kamer gelukkig prima te zijn. We probeerde meteen voor die dag een trip te boeken naar My Son, maar die trips waren erg duur in verhouding met al zou je de trip de volgende dag in de ochtend doen. Dus toen hebben we de trip gepland voor de volgende dag, zo vaag en onduidelijk als het maar kon omdat zij niet goed en duidelijk Engels sprak. We gooiden onze koffers neer en hebben fietsen gehuurd om de buurt te gaan verkennen. We fietsten door de dorpjes en het platteland waar zij hun groenten en fruit verbouwde, waarna we vervolgens uitkwamen bij het strand. Heel vies met allemaal afval, maar fijn om eventjes uit te waaien. In de avond zijn we over de markt gelopen en langs alle winkeltjes. Je kan hier veel spullen laten maken op maat, heel erg mooi.

Zondag 14 oktober 2018
Vandaag zijn we naar My Son geweest, dit zijn ruïnes van verschillende tempels en deze plek staat in de Unesco. De vrouw van de homestay bij wie we het hadden geboekt had een bruiloft dus of we werden opgehaald en het goed was geregeld geen idee. Op hoop van zegen waren we aan het wachten en gelukkig kwam er een man ons ophalen. In het busje vertelde hij dat wij hadden betaald bij ons verblijf (geen idee, dit hadden wij als enige van de groep niet gedaan, gaat dus al lekker) vervolgens vertelde hij dat sommigen een trip met de bus terug hadden en anderen met de boot. Ook hier hadden wij geen idee wat wij hadden geboekt, na het gevraagd te hebben bleken we bij de groep in de boot te zitten. Op dat moment dachten we huh maar willen we dit eigenlijk wel, achja we konden toch al niet meer terug. My Son was erg mooi, maar door alle verhalen van anderen dat het zo prachtig was en het mooiste plekje was, had ik hoge en grootse verwachtingen. Hierdoor viel het wel wat tegen helaas. Maar gelukkig was het mooi weer in tegenstelling

tot de voorgaande dagen. Terug gingen we met de boot en onze gids (die heel slecht Engels sprak en de slechtste grappen vertelde) ging mee, jeeej (not). De boot was totaal niet interessant, we kregen er lunch en het uitzicht was oké maar niet erg bijzonder. De boot legde aan en vanaf daar mochten we terug lopen, want we zouden thuis worden gebracht toch? Nou blijkbaar toch niet. Daarna hebben we weer een fiets gehuurd en zijn we lekker op het strand gaan zonnen, ja ja uiteraard ben ik weer verbrand zoals jullie van mij gewend zijn. In de avond zijn we weer naar de stad gegaan, wat gegeten en gedronken en weer gezocht naar Lonneke haar droom leren tas, helaas niet gevonden voor de prijs die zij wilde. En ja we hebben alle winkels geprobeerd.

Maandag 15 oktober 2018
Vandaag vlogen we helaas weer terug en ja hoor nu was het prachtig weer net nu wij weer terug gaan. Ik heb genoten van het weekend, ondanks dat het niet heel mooi weer was. Het was zo mooi en ondanks dat Hoi An heel toeristisch is is het een prachtige stad en zijn er veel leuke dingen te doen.
Eenmaal terug in Hanoi was het ook weer leuk om iedereen te zien. Alleen had Federica haar voet gebroken tijdens het motorrijden. Dus

hebben we daar wat liefs opgeschreven en even bijgepraat met iedereen.

Dinsdag 16 oktober 2018
Vandaag waren we aan het wachten op de bus naar stage, toen ik in de bus wilde stappen voelde ik dat iemand in mijn broekzak mijn telefoon pakte. Ik was meteen in paniek, ik heb gezien wie het was maar kon hem op dat moment niet meer zien. Ik voelde in mijn zak en keek om mij heen, misschien dat hij nog op de grond lag maar nee. Uit paniek en frustratie schreeuwde ik in het Engels om me heen of iemand een telefoon had gezien en of iemand hem had. Natuurlijk gaat niemand zeggen joh ik heb hem alsjeblieft. Vol frustratie zijn we toen terug gelopen naar het huis, het is zo’n naar gevoel als je voelt dat iemand je beroofd en je er niks aan kan doen. Ik dacht namelijk altijd ja maar dan voel ik het toch dat kan niet, maar dus toch. In het huis mijn apps geblokkeerd en geprobeerd op zoek mijn iPhone mijn telefoon te zoeken, helaas stond hij al uit. Daarna een nieuwe telefoon en simkaart gehaald bij de Mediamart (mediamarkt van Vietnam). Gelukkig heeft Lonneke veel foto’s van onze reis op haar telefoon dus heb ik alle foto’s daarvan nog, de rest ben ik helaas wel kwijt. Maar ondanks dat het super kut is, kan ik het relativeren en ben ik blij dat mijn pasjes er niet inzaten en ik de belangrijkste dingen dus nog heb.
In de middag zijn we nog naar Sao Mai geweest voor twee uurtjes, dit

voelde erg onzinnig maar was wel even fijn om weer met de kinderen te zijn.

Woensdag 17 oktober 2018
Vandaag zou ik eigenlijk naar het politiebureau gaan maar degene met wie ik zou gaan van CSDS had een meeting die ze was vergeten dus wordt het verplaatst naar donderdag. Na een ochtendje bij Sao Mai en daar mijn spel te hebben aangeboden, hadden we pauze. In de pauze heb ik op mijn laptop weer op zoek mijn iPhone gekeken en zag ik de locatie van mijn iPhone. Gisteren had ik ook een mail gekregen met een locatie erop maar de kans was natuurlijk groot dat deze locatie was gewijzigd. Toen ik de locatie zag wilde ik er meteen heen. Ik stuurde onze begeleider een appje en zij gaf aan dat ik naar CSDS moest komen want daar was het vlakbij en mensen konden met me mee daarheen. Wauw op dit moment was er echt een sprankeltje hoop en misschien wel iets te veel. Vol spanning en adrenaline stapte ik op een grabmotorbike en reed ik naar CSDS. Hier werd mij gevraagd of ik geld bij mij had omdat hij zo te zien in een winkel lag en ik hem dan moest terug kopen. Nou mijn mond viel wagenwijd open. Ik vloog meteen in de aanval en gaf aan dat ik echt niet ga betalen voor mijn eigen telefoon, dit is onrecht!! Ja maar de man van de winkel heeft ook moeten betalen voor de telefoon van degene die hem heeft gestolen. Ja dacht ik dat zal mij echt een rot zorg zijn, je steelt iets en dat mag niet in mijn ogen. En vanuit Nederland weet ik dat je als slachtoffer sterker staat met bewijs. Ik had bewijs zwart op wit waar mijn telefoon was en dat dit de mijne was. Ik kon de politie bellen, maar de politie zal niks voor me doen zeiden ze. Ik voelde me machteloos. Toch zijn we naar de plek gegaan alleen waren hier heel veel telefoonwinkels en kon ik niet zien welke het precies was. Ook stond de telefoon niet meer aan waardoor ik kon zien waar hij was. Ik denk dat degene hem heeft uitgezet, omdat wanneer je zoek mijn iPhone doet gaat de telefoon geluid maken en veel licht geven. Hij moet hebben geweten dat ik zou gaan komen en hem achter in de winkel uit hebben neer gelegd. De mensen in de winkel zeiden dat ze geen gestolen telefoons kopen, maar ik zag alleen maar tweedehands spullen liggen. Na van alles te hebben geprobeerd zijn we naar huis gegaan. Ik voelde me erg alleen ze wilde me helpen alleen zij wisten ook niet hoe. Hopelijk komen we morgen verder als we naar de politie gaan.
In de avond zijn we naar de Lotte tower geweest, dit is het hoogste punt van Hanoi. Vanuit hier kan je uitkijken over heel Hanoi, het is prachtig zelfs als het donker is met al die mooie lichtjes. We hebben hier gedag gezegd tegen iemand uit het huis. Pffff de drankjes waren hier mega duur. Ik had een passievrucht juice voor 130.000 dong en bij betalen kwam hier nog eens belasting overheen waardoor hij uiteindelijk 150.000 dong was, dat is 5,56 euro. Normaal zou je hier ongeveer 4 drankjes van kunnen halen.

Donderdag 18 oktober 2018
Vanochtend ben ik naar het politiebureau geweest om aangifte te doen van mijn telefoon. Ik ging er heen met mijn coördinator van de organisatie en zij vertaalde alles daar voor mij, omdat het formulier zowel in het Vietnamees als Engels ingevuld moest worden. Ik moest van alles invullen over wat er was gebeurd en waar. De politie leek er niet van op te kijken omdat het schijnbaar vaak gebeurd bij toeristen. Maar gelukkig kreeg ik het formulier die ik aan mijn verzekeraar kan geven.
In de avond zijn we naar een Koreaans restaurant geweest omdat Minju maandag jarig was. Dit was super leuk, we waren met zijn 13e en we zaten aan een lange tafel waar drie barbecues in zaten. We konden vlees en groentes bestellen waar we zin in hadden en dat deden zij dan op de barbecue en bakte ze zo voor ons. Wij hoefde het er alleen af te halen. Omdat het restaurant nieuw was was het bier gratis en omdat het een speciale week was kregen we ook nog extra drank gratis een soort rijstwijn, maar dan heel zoet (iets te lekker). Na ons allemaal helemaal rond gegeten te hebben met het lekkere eten zijn we op stap gegaan.