Stoelie

Ik ben weer terug in de bewoonde wereld na een superleuk weekje op Stoelie. Samen met Koos & Willy, Kasper, Levi (de zoon van Willy), Judith en Willemijn was dit heel gezellig! Eerst zal ik nog wat vertellen over vorige week vrijdag, want dat was ook heel leuk. Het was namelijk Onafhankelijkheidsdag in Suriname. Suriname viert dat ze 41 jaar onafhankelijk zijn van Nederland.
We zijn naar de palmentuin gegaan, waar een hele leuke sfeer hing. Overal waren kraampjes en was muziek. We spraken ook veel mensen uit Suriname, erg gezellig!
’s avonds zijn we naar ’t Vat geweest waar we cocktails hebben

gedronken om mijn 20e verjaardag in te luiden! Om 24 uur werd er vrolijk gezongen door de meiden, heel leuk!

Zaterdagochtend vertrokken we om 9 uur richting vliegveld Zorg & Hoop. Hier vertrokken we met een klein vliegtuigje (voor ong. 20 personen) naar Stoelie. We moesten hier op de weegschaal staan, want we moesten per kilo betalen.
De vliegreis was al heel bijzonder. Met een klein vliegtuigje de lucht in en vliegen over de oneindige jungle met al die prachtige bomen. Een geweldig uitzicht. De copiloot las heel rustig zijn krantje, haha grappig om te zien. De landingsbaan was gewoon een stuk gras, net na de rivier. We vlogen dus heel laag over de rivier en landen netjes op het grasveld midden in de bush. Echt bijzonder zo’n landing.
Op Stoelie hadden we echt een mooie woning. We woonden in de woning die vroeger voor de dokters werd gebruikt. Het was een ruime woning met een groot terras, dit hadden we totaal niet verwacht. We moesten wel eerst een kakkerlak wegjagen, maar daarna hadden we een fijne kamer. Vanaf het terras hadden we een heel mooi uitzicht op de rivier, een fantastisch plekje.
In de rivier konden we heerlijk zwemmen en baden, tussen de piranha’s. We moesten dus oppassen met wondjes, want dan wouden ze ons graag bijten.
In ons huisje hadden we geen stroom en stromend water. Er waren

wel 2 kranen die verbonden waren met regenwater. De wc spoelden we door met een emmer water en ook moesten we mandiën (douchen door bakjes water te vullen en over je hoofd te gooien).
We hoefden nooit te koken, want elke dag kookte een zuster voor ons. Dus we zaten de hele week aan de rijst. Er was ook een mini winkeltje, waar we wat crackers konden kopen voor het ontbijt en de lunch. Brood hebben ze er niet, want dan moet dat allemaal over worden gevlogen van Paramaribo.
Zaterdagavond werd er een culturele avond georganiseerd in een kerkje. Er werd gedanst door de bevolking in hele mooie geborduurde pangi’s. Erg leuk om te zien.
Ze hadden het hele huis volgehangen met slingers en ballonnen, heel lief. Van Koos & Willy en Kasper heb ik de Surinaamse versie van Monopoly gekregen. Dat wordt een leuke herinnering aan Suriname, omdat het met Surinaamse straten en SRD wordt gespeeld.
Van Judith en Willemijn krijg ik een zelfgemaakt jurkje, waarvoor we stof hebben uitgezocht en naar een naaister hebben gebracht. Ik ben zo benieuwd!
Wel heel gek om mijn verjaardag hier te vieren zonder familie, maar wel heerlijk met tropische temperaturen! Ik heb het nog nooit zo warm gehad op mijn verjaardag..

Zondag zijn we naar een kerkdienst van een traditionele EBG gemeente geweest. Het was echt een mini kerkje, er waren ongeveer 30 mensen. De hele dienst was in het Surinaams, dus we verstonden er niet veel van maar toch was het heel bijzonder om te zien. Er werd a capella gezongen en iedereen gaf je aan het eind van de dienst een hand en wenste je een gezegende zondag toe.
Op het balkon van de woning hadden we onze hangmatten opgehangen, dus we konden daar heerlijk relaxen. ’s Avonds hebben we monopoly gespeelt met z’n allen, heel gezellig.

Maandag moesten we ons om 8u melden bij de polikliniek. De hoofdzuster heeft ons daar rondgeleid. De polikliniek ziet er nog heel mooi uit, alleen wordt het niet echt benut. De zuster vertelde dat veel mensen ervoor kiezen om naar Grand Santi te gaan, dit is in Frans-Guyana. Als vrouwen hier bevallen hebben ze recht op kinderbijslag. Dit krijgen ze in Suriname niet en daarom bezoeken ze dan Stoelie niet.
Verder vertelde ze over de economische crisis, wat grote gevolgen heeft voor de Medische Zending. Er zijn veel te weinig middelen, zo hadden ze bijvoorbeeld geen vaccins meer. Dit zorgt ervoor dat ze niet de zorg kunnen leveren die ze wel graag willen geven.
Op medisch gebied hebben we deze week niet veel kunnen betekenen. Er waren heel weinig patiënten, dus we hebben geen patiënten behandeld. Dinsdag heb ik wel met Willy en Judith alle medicijnen geteld en geregistreerd. Niet een bijzonder werkje, maar we hadden wel wat te doen. Verder hebben we posters gemaakt om aids te bestrijden, omdat het donderdag wereldaids dag was. Ze wouden graag een voorlichtingsavond houden, maar omdat er geen geld was kon dit helaas niet doorgaan.

Verder genoten we van Stoelmanseiland. Ik vond het een prachtige plek midden in de jungle. We hebben ‘s avonds slagbal gespeeld met de bevolking van Stoelmanseiland. Slagbal doen ze heel vaak en ze waren erg fanatiek. Ook de zusters deden mee. Heel leuk om dat met elkaar te doen.
Op Stoelmanseiland zijn eerst allemaal mooie huisjes waar de zusters in wonen. Daarachter woont de rest van de bevolking. Zij wonen in kleine hutjes. Toen we daar rondliepen met onze camera trokken de kinderen de gekste bekken. Onze camera’s waren super interessant natuurlijk. Op Stoelie zijn ook een basisschool en een MULO (hier gaan de kinderen heen na de bassischool).
Wat ik mooi vind om te zien aan de bevolking, is dat ze heel

zelfvoorzienend zien. De kippen lopen rond en zo zorgen ze voor hun eigen eten. Een heel mooi gezicht is ook dat vrouwen met een grote teil op hun hoofd naar de rivier lopen om daar hun afwas te doen.
Al het vervoer op het eiland gaat via de rivier. De kinderen gaan ook naar school met de boot.

Woensdagmiddag zijn we met de boot naar Grand Santi gegaan. Dit lag ongeveer op een halfuurtje varen van Stoelie. Hier hebben we de kliniek van de buitenkant bekeken. We mochten binnen helaas niet kijken. Heel grappig dat we ineens in een frans gebied waren, waar volop Frans werd gepraat. Het zag er hier ook ineens heel anders uit dan Stoelie. Er waren geasfalteerde wegen en er reden auto’s rond.

Donderdag was een hele gave dag! Met de boot zijn we namelijk naar Drietabbetje gegaan. Dit is een andere kliniek van de MZ. Met een korjaal hebben we uren over het water gevaren. Er waren heel veel

sula’s (stroomversnellingen) waar we met de boot tegenop moesten varen. Dit was echt heel gaaf, het leek net een wildwaterbaan waar we overheen gingen raften. Soms moesten we namelijk tegen best hoge sula’s opvaren. Omdat het droge tijd is en het dus een hele poos weinig heeft geregend, was de waterstand erg laag. Soms kwamen we dus helemaal vast te zitten tussen de keien met de boot en moest de bootsman ons er weer uitslepen. Wat een avontuur. Onderweg zijn we ook gestopt bij een andere kliniek van MZ, genaamd Karmel. Dit was een heel klein kliniekje in een klein dorpje. Interessant om de verschillen tussen de klinieken te zien.
Na ongeveer 3 uur varen, kwamen we aan bij een grote sula waar we uit de boot moesten stappen. Dit was namelijk een te gevaarlijke sula om overheen te varen. De tocht die daarna volgde was echt spectaculair. De rivier lag daar vol met keien en er waren alleen maar sula’s waar we tegenin moesten varen. De bootsman stond voorop met een grote stok om de boot in de goede richting te sturen. Ook moesten we een keer uit de boot stappen omdat de boot anders niet verder kon varen.
Bij Drietabbetje aangekomen, konden we een kijkje gaan nemen in de kliniek. Hier stond een hele mooie, nieuwe kliniek die er nog maar stond sinds 2005.
We konden hier maar even blijven, omdat we ook nog 4 uur terug moesten varen en voordat het donker werd terug moesten zijn bij Stoelie.

Nadat we even hadden gevaren werd de lucht erg dreigend en het begon keihard te regenen en te waaien. We hadden het ijskoud op de boot. Ik heb niet vaak koud gehad in Suriname, maar dit was echt koud. We waren ook heel blij dat we er na een paar uur waren.
Toen we terugkwamen in ons huisje waren Leida en Rosalie, onze leraren, daar ineens. Ze zouden woensdag al aankomen op Stoelie, maar door vertraging vanuit Nederland werd dit donderdag. Heel gezellig dat ze bij ons op Stoelie langskwamen.

Vrijdag was het inpakken en terugvliegen naar Paramaribo! Ik vond het echt een heerlijk weekje in de prachtige jungle van Suriname.
Vrijdagavond hadden we een afscheidsfeestje van een aantal stagiaires in een studentenhuis en zijn we naar Tequila geweest, erg gezellig!
Zaterdagavond zijn we nog voor mijn verjaardag uiteten geweest bij de “Garden of Eden”, een Thais restaurant. Dit was een heel leuk restaurant. De tuin was heel mooi en sfeervol aangelegd en we hadden een privé hutje waar we zaten. We kregen heerlijke gerechten en er was zelfs een mevrouw die nekmassages gaf aan ons. Ook werd steeds gevraagd of ze muggenspray voor ons moesten spuiten. Toen we weggingen kregen we een hele mooie bloem. Heel bijzonder om zo uit eten te gaan, erg leuk.

Nu hebben we nog heerlijk 1,5 week vakantie in Suriname en daarna gaan we nog op vakantie naar Curaçao. Hier heb ik ook erg veel zin in!