Eindeloze weilanden, groene rijstvelden, tientallen plattelandsdorpen, stoffige landwegen, honderden buffalo’s en verschillende bevolkingsgroepen. Ik neem je mee naar het authentieke Myanmar tijdens een trektocht van Kalaw naar het Inle Lake.
Tegenover mij zit een vrouw, ze maakt onderdeel uit van de etnische groepering Shan, die voornamelijk in de Shan-staat woont in Myanmar. De oranje geruite doek om haar hoofd trekt mijn aandacht. Haar gezicht zit vol rimpels, ze heeft nauwelijks tanden in haar mond en haar ogen stralen als de zon. Een gezicht met een verhaal. Ik kan uren naar haar staren, ze is prachtig. Net als het landschap tijdens deze trektocht over het platteland van Myanmar.
Voor we aan onze trektocht beginnen, verblijven we een aantal dagen in het bergstadje Kalaw in het noorden van Myanmar. Een rustige plek, met aangename temperaturen (beduidend koeler dan andere plekken in Myanmar), een kleurrijke markt en een handvol restaurants. Veel meer is er niet te doen en dat zorgt ervoor dat Yves en ik even kunnen ontspannen voor we aan onze tweedaagse tocht beginnen.
‘s Ochtends worden we opgehaald door onze gids AP en zijn broer Sanlinn. Samen runnen ze hun bedrijf A1 trekkings. Omdat wij kozen voor een tweedaagse trekking worden we gebracht naar het startpunt, zo’n veertig minuten rijden vanaf Kalaw.
We passeren rijstvelden, groenteplantages, weilanden en bossen. Na een paar uur wandelen komen we aan in een klein dorp. Het dorp staat bekend om haar handgeweven tassen. Voor mij zit een vrouw een tas te weven en achter mij zit een groepje vrouwen gehurkt manden te maken van bamboe.
Terwijl AP ons meer vertelt over het dorp en de cultuur, valt mijn oog op een oude vrouw die bamboestokjes aan het breken is. Ze is bloedmooi. Ik vraag aan AP wat ze doet is. AP lacht en zegt: ‘she’s making toilet paper for the village’. Ik frons bij de gedachte aan hoe pijnlijk dat moet zijn.
Na een heerlijke lunch is het tijd om aan onze laatste kilometers te beginnen. In de verte zien we de lucht veranderen in donkergrijze wolken. We trekken snel onze poncho’s aan en trekken onze regenhoezen over onze rugzakken, zodat we in ieder geval vanavond één droog setje kleding hebben. En dan barst het los. Het valt met bakken uit de lucht. Schuilen kan niet, want we wandelen door open velden. Onze schoenen hangen zo vol met modder dat het lijkt alsof we aan iedere voet vijf kilo extra gewicht meetillen. De paden worden glibberig en onze benen voelen als lood, maar wat is deze tocht bijzonder.
Na een wandeling van ruim zeven uur komen we doorweekt en vol modder aan in het dorp Part Tu, waar we de nacht zullen doorbrengen. Het voelt alsof we het middelpunt zijn van het dorp. Kinderen zwaaien naar ons, de overburen hangen uit het raam en onze gastheer staat ons op te wachten met een kop thee.
De keuken bevindt zich in een houten hutje met in het midden een kampvuur. Onze chefkok is druk aan het koken en zorgt ervoor dat we niets te kort komen. We brengen onze spullen naar de slaapkamer. Dit is een kamer met twee dunne matjes, drie wollen dekens en veel insecten. Daarna neemt AP ons weer mee naar buiten. “This is the shower of the village”, zegt hij. Ik zie een betonnen muur die maximaal 1,20 meter hoog is en een teil met regenwater. De WC is niet meer dan een paar gammele golfplaten en een gat in de grond.
Ik besluit meteen te gaan ‘douchen’ voordat het afkoelt. Ik doe mijn kleren uit en ga gehurkt zitten zodat ik enigszins beschut sta. Ik schep een aantal emmertjes koud water over me heen en schrob alle modder zo goed als mogelijk van mijn lichaam. Ineens besef ik hoe heerlijk het is om te kunnen douchen na een pittige wandeltocht.
Het is zes uur en pikdonker. Samen met AP genieten we van het diner en kletsen we na over de wandeling van vandaag. Doordat er beperkte elektriciteit is in het dorp is het hier ’s avonds ontzettend stil en donker. We kruipen dan ook na het eten moe, maar voldaan ons bed in.
Om vijf uur worden we gewekt door de haan. We hebben een slechte nachtrust gehad, maar we zijn wel een ervaring rijker.
Na het ontbijt pakken we onze spullen in en nemen we afscheid van onze gastheer en gastvrouw. Het is nog geen zeven uur maar het leven in het dorp is al in volle gang. Vrouwen halen water uit de waterputten, kinderen rennen in het rond en de mannen zijn samen met de waterbuffels al volop aan het werk op het platteland.
Het is tijd om het dorp te verlaten. De laaghangende mist maakt het landschap erg mysterieus. Vandaag moeten we nog ongeveer vijf uur lopen voordat we bij onze eindbestemming aankomen: het Inle Lake. Het belooft een pittige tocht te worden, waarbij we op sommige stukken zelfs over rotsen moeten klauteren.
Langzamerhand maken de laaghangende wolken plaats voor een strakblauwe lucht en dat zorgt voor adembenemende vergezichten. AP stopt en wijst naar de horizon. In de verte zien we het glinsterende meer liggen. We zijn er bijna!
Voor we op de boot stappen richting het dorp Nyaung Schwe – de uitvalsbasis voor het Inle Lake – worden we nog een keer verwend met een uitgebreide lunch. Na de lunch nemen we afscheid van onze gids AP en brengt hij ons naar een lokale vissersboot.
We varen het Inle Lake op en genieten van alles om ons heen: traditionele vissers, die met een been peddelen, huizen op palen, kinderen die zwemmen in de oevers terwijl ze naar ons zwaaien, kleurrijke vogels. Met de zon op ons gezicht denken we terug aan alles wat we afgelopen twee dagen ervaren hebben.
• Je kan de trekking in beide richtingen lopen. Ik raad echter aan om de trekking van Kalaw naar Inle Lake te lopen, omdat je anders bijna alleen maar de hoogte in wandelt.
• Er zijn diverse aanbieders voor een trekking tussen Kalaw en Inle Lake. Ik heb onze tweedaagse trekking bij A1 Trekking geboekt. De gidsen spreken goed Engels en de groep is nooit groter dan zes personen. Het is niet nodig om de trekking ver vooruit te boeken. Je kunt je tocht tot één dag vooraf boeken.
• Je hebt de mogelijkheid tussen een een-, twee- of driedaagse trekking. Wij deden de tweedaagse trekking.
• In Kalaw verbleven wij in Thitaw Lay House. Dit hotel ligt buiten het centrum van Kalaw, maar is een heerlijke plek om even helemaal te ontspannen voor je aan je trekking begint
• In Nyaung Schwe, de uitvalsbasis voor je bezoek aan het Inle Lake, verbleven wij in Mother’s Home Hotel.
Ben jij een reis door Myanmar aan het plannen? Lees dan ook de blog: ‘Zweven over de eeuwenoude tempels van Bagan.’
Dit artikel gaat over:
Voor het laatst bijgewerkt op: 19.04.2024