De smaak van diversiteit: food tour in Mauritius

‘Mensen bezoeken Mauritius gemiddeld negen dagen en komen daarvan slechts een dag buiten hun resort,’ vertelt Shakti, die mij vandaag meeneemt op een food tour door hoofdstad Port Louis. Zij zette de eerste touragency voor culturele tours over het eiland op: MyMoris, oftewel MijnMauritius. ‘Wij vonden het jammer dat alle activiteiten op Mauritius zich op het water of in de natuur afspelen,’ vertelt ze. ‘Op cultureel vlak is er nog zoveel te ontdekken.’

Zo is er de Mauritiaanse keuken, een melting pot van verschillende culturen, net als het eiland zelf. De Nederlanders waren de eersten die het lege vulkanische eiland korte tijd bewoonden. Zij hadden een stop nodig op de kruidenroute vanaf de Kaap, maar vertrokken na een eeuw toen schepen langere afstanden konden afleggen. Mauritius was niet langer nodig. ‘Toen kwamen de Fransen in 1715, die echt een goede kolonie wilde neerzetten. Zij brachten slaven naar het eiland voor op de suikerrietplantages, vanuit Madagaskar en Mozambique,’ aldus Shakti, terwijl we haar volgen door de drukte van de stad.

‘In 1789 bestaat het eiland uit zo’n 30.000 slaven, 2.000 Fransen en 2.000 vrije gekleurde inwoners. In 1810 komen de Britten. Zij geven niet echt om Mauritius maar willen de Franse overheersing stoppen. Fransen zeiden: prima, zolang we onze taal en gebruiken kunnen behouden. Toen slavernij in 1835 werd afgeschaft, trokken veel slaven naar de kust waar ze zelfvoorzienend konden leven, bijvoorbeeld als visser met een stukje grond, en naar de buitenwijken waar ze konden wonen en werken. Toen ontstond er een probleem. Wie ging er nu werken op de plantages? De Britten bedachten daar iets op: ze hielpen mensen uit India naar Mauritius te komen om voor een prikkie op de plantages te werken. Een experiment dat later gerepliceerd is in onder andere Fiji en Suriname. De Indiërs behielden hun cultuur, kleding, taal en kwamen in grote aantallen naar Mauritius. De haven van Port Louis werd een echte hub, waar ook Chinezen kansen zagen. Zo ontstond er een bonte mix aan mensen op het eiland, die tot de dag van vandaag vredig naast elkaar leven.’

De geschiedenis van het eiland wordt weerspiegeld in de keuken. We wandelen door smalle, geplaveide straten vol kleurrijke gebouwen: van moskeeën tot hindoeïstische tempels. Bergen rode, gele en oranje kruiden liggen in kleine zaakjes, naast grote zakken rijst en gedroogde vis. Geuren van wierook, gefrituurd deeg, curries en uitlaatgassen vermengen zich in mijn neus. Vandaag vormen hindoes bijna zeventig procent van de bevolking, Creolen zevenentwintig procent en drie procent is Frans-Mauritiaans.

‘Dit wil ik jullie als eerste laten proeven,’ zegt Shaki, terwijl we stoppen voor een blauw-rood afgebladderd tentje. Gateaux piment, oftwel gefrituurde chilicakes. Een vriendelijk lachende meneer staat te roeren in een grote dampende pan. ‘In Mauritius maken ze van alles cakejes of gefrituurde balletjes,’ legt Shakti uit. ‘Maar dit is een nationale favoriet.’ Het zijn een soort pittige falafelballetjes, maar dan wat luchtiger. Die van mij is zo pittig dat ik er de hik van krijg.

Volgende stop is in China Town om gestoomde dumplings in een sappige bouillon te proeven. We wandelen verder. Shakti wijst naar de straatnamenbordjes: iedere staat heeft bordjes in het Engels, Frans en Chinees. Bij een piepklein Chinees winkeltje, dat we anders sowieso voorbij zouden lopen, proeven we verschillende rijstcakes. De laatste stop is de markt van Port Louis, waar we langs stallen vol verse vis en vreemd uitziende groentesoorten struinen. Ik krijg een zakje roze gebrande pinda’s in mijn hand geduwd. Mijn favoriet van de dag eten we hier: Mauritiaanse roti. Niet zoals we die in Nederland kennen uit Suriname, maar gerolde Indiase rotipannenkoeken met vegetarische curry erin. Een favoriet die we de hele reis erin hebben gehouden!

Deze tour is georganiseerd via Mauritius Conscious, gespecialiseerd in duurzame avonturen over het eiland. MyMoris geeft verschillende culturele tours over het eiland, van een bezoek aan lokale kunstenaars tot wandelingen door kleine vissersdorpjes.