9-11 juli - La Fortuna

Dansen op de vulkaan: Hike door het NP met spectaculaire views over de vulkaan en wandelen over de oude lava stromen.

Straks is het verboden
Of te laat om nog te gaan
Lief trek iets moois aan
Want we gaan

Dansen dansen dansen
Dansen op de vulkaan

Een mooie herinnering, nu opnieuw genieten samen met jullie mannen!
Liefs, Tjard, Marloes, Floortje en Ties

Wat een bijzonder mooie trip maken jullie. Mijn persoonlijke favoriet in Costa Rica was de Arenal. Vandaar onze bijdrage daaraan. Geniet met zijn vieren van de bijzondere omgeving in Costa Rica en natuurlijk van elkaar! Veel liefs, Bart en Anouk
PS: niet stiekum toch je laptop meenemen Frank

Lieve Rinske en Frank, wat mooi dat jullie samen het leven en de liefde vieren door te gaan trouwen. Proficiat! Na zoveel jaar samen, spreken jullie opnieuw uit wat jullie voor elkaar voelen en dat jullie er voor elkaar zijn. We zijn zeer vereerd dit mooie moment met jullie te mogen gaan delen in juni. En daarna, samen genieten met de kleine mannen op een prachtige reis. Hoe gaaf. Geniet met volle teugen. Liefs, Mascha en Kamiel

Niet alleen dansen op de vulkaan, maar dansen op het leven! Op alle leuke dingen die jullie samen als getrouwd stel nog gaan beleven! Proost! Sjeanne en Menno

Even bijkomen! Relaxen in local Hot Springs.
Dit overvolle programma vraagt om een relax momentje! Geniet ervan in de Hot Springs. Roel & Marianne

Lieve Frank & Rinske, Eindelijk mocht het er dan toch van komen! Van harte gefeliciteerd met jullie huwelijk. We wensen jullie samen met de jongens ontzettend veel geluk, liefde en gezondheid. Wat een mooi avontuur in Costa Rica gaan jullie tegemoet, geniet ervan! Veel liefs Edward en Christina

Interne mens wil ook wat! Diner bij de hotsprings:
Het diner op jullie bruiloft was zo lekker, dat is gewoon moeilijk te overtreffen. Daarom wilde men dit risico niet lopen. En de kookkunsten van de bruidegom zijn ook moeilijk te overtreffen. Geniet van het diner bij de hotsprings en namens de gehele familie en alle vrienden, van harte gefeliciteerd Frank!

Wennen aan de warmte: Eerste IJsje!:
Lieve Frank, Rinske, Jort en Teun! We wensen jullie de allermooiste tijd samen en zullen aan jullie denken! Denken jullie bij je ijsje aan ons? Veel liefs, Thijs, Floor, Josephine en Oscar

Lieve Frank en Rinske, We wensen jullie samen met de jongens een onvergetelijke reis als start van de voortzetting van jullie geluk! Lieve groet, Pascal en Marieke Tim en Alieke

REISVERSLAG:

Zaterdag 9 juli:
17.30 uur: een gedachte komt in m’n hoofd op: best wel een saaie dag om iets over te schrijven vandaag. Gewoon een reisdag: eerst met de boot, toen met de bus en daarna met de auto en veel wachten tussendoor. Veel leuks valt daar niet over te vertellen dacht ik. Nog niet wetend dat we een half uur later het water door de auto hadden stromen en de jongens belanden op de achterbank van een costaricaanse politiewagen….. pfffff….. avontuur hadden we de jongens beloofd, dat hebben ze gekregen ??. Wordt vervolgd, eerst slapen….

Noem het overschatting van de mogelijkheden of van de stuurmanskunst, of het slechte weer, maar feit blijft dat de weg die door een klein stroompje liep, a bridge too far was (was er maar een bridge geweest..)
De navigatie leidde ons de laatste 600m over een wat kleinere weg. Voor ons

reed een politieauto, langzaam patrouillerend door de wijk. Wij reden er op zo’n 200m achter. De moessonregen belemmerde het zicht in belangrijke mate en het was inmiddels donker. Voor ons maakte de weg een helling omlaag en daarna weer omhoog. Op het diepste punt liep een stroompje. In de zomer waarschijnlijk iets lieflijks kabbelend, nu door de vele regen een stukje groter, maar niet onoverkomelijk. De lampen van de politieauto waren inmiddels weer ruim voor ons, dus die waren er doorheen. Nouww dan kan onze Toyota dat ook vast. En daar ging het mis. Door de heftige regen icm de donkerte was niet te zien dat je zoveel mogelijk rechts moest rijden, daar was nog iets wat op weg leek. Maar aan dezelfde rechterkant was ook een watervalletje en viel het water iets van een halve meter omlaag. Te ver rechts sturen was geen goed idee en dus bleef ik veilig weg van die kant. Niet wetende dat aan de linkerkant überhaupt geen weg meer was maar slechts rivierbodem. Met een dikke zucht bleef de Toyota midden in de rivier staan. Maar hé geen zorgen, de meneer van het autoverhuurbedrijf had me gewezen op de off the road knoppen. Maar of ik nu de knoppen ‘mud and sand’ of ‘stone and rocks’ indrukte, er gebeurde niets. Nou ja niets, bij elke dot gas draaiden de linkerbanden zichzelf verder de zachte grond in terwijl de rechter op het restant weg stonden. De auto zakte dus scheef. Tja, daar stonden we dan. Heb met camper en andere situaties wel vaker voor hete vuren gestaan, maar dit zag er best kansloos uit. Zonder hulp kwam ik daar niet meer weg. De politieauto was inmiddels uit het zicht, maar gelukkig was er een motorrijder die hulp ging halen en kwam terug met de politieauto. De jongens en rinske waren inmiddels uit de auto en de jongens konden in de politieauto schuilen tegen de regen. Met behulp van inmiddels een boel mannen werd er een soort van spanband gebruikt om onze auto aan de politieauto vast te maken. Kansloos, de band knapte.. We zaten muurvast. Inmiddels zakte de auto steeds schever en had ik een serieuze hoeveelheid water bij mijn voeten. De auto gaf inmiddels aan dat de 4 wielaandrijving in storing lag. Een tweede poging met een andere kabel en veel rook van de koppelingsplaat van de politieauto had meer succes. Terwijl vier man aan de linkerkant de auto de auto meer rechtop probeerde te duwen, reden we langzaam uit de rivier….De auto had 4 Prive zwembadjes, twee bij de voeten van de jongens en twee bij ons. Het water stond zeker 20cm hoog. Maar goed, iedereen was veilig en dat was het belangrijkste. Na het inchecken bij het hotel om de hoek begon het leeghozen. Teun en ik beginnen in de stromende regen de auto leeg te hozen. Véééél water, heeeeel veeeel water. Maar we zijn een heel eind gekomen. Inmiddels is zeker 98% vd hoeveelheid water uit de auto. Vandaag het restant eruit halen. Ook geeft de auto geen storingsmelding meer. Ter afsluiting zijn we nog even een pizza gaan eten. De mannen waren best geschrokken en was goed om er even met elkaar over te hebben. Voor de volledigheid nog even: er had niets serieus met ons kunnen gebeuren: het water stond te laag en ook de stroomsnelheid was te laag om het gevaarlijk te maken. Domme pech door combinatie van factoren dat we met onze linkerbanden in het zachte modder terechtkwamen en scheef zakten.
Leermomenten: 1. geen stroompjes meer doorkruisen zonder tenminste eerst goed te kijken, en evt maar omrijden en 2. onze Toyota is geen terreinauto ??
Nou tot zover! De dag is hier inmiddels ook begonnen, het is 7 uur. Fijne dag!!
Zondag 10 juli:
1 van de redders van gisteren vertelde dat hij een natuurpark heeft hier in de buurt. Gegoogled en het bleek een luiaard-natuurpark te zijn. Dus in de ochtend daarheen om te gaan kijken en nog een keer te bedanken voor de reddingsactie. Het bleek een mooi bos/woud/park te zijn waardoor weer een heleboel dieren af te vinken waren??.
Meerdere luiaards gezien. Luie luie luie beesten zijn dat. Hangen hoog in de boom en bewegen verder amper. Vandaar dat zo’n bos een luiaardpark kan zijn want hoewel alle beesten vrij zijn om erin en eruit te gaan hebben deze beesten aan een paar bomen hun hele leven genoeg….
Spannender was de 1-na-gevaarlijkste gifslang van Costa Rica met 3 dodelijke slachtoffers per jaar. In de dierentuin ben je blij met het glas tussen jou en de slangen maar hier sta je op 2 meter afstand naar zo’n dier te kijken….. Verder prachtige uilen, toekan, leguaan en de blue-jeans-frog, het blijft hier 1 grote open dierentuin.

In de middag zijn we samen met en gids de vulkaan opgelopen. De vulkaan wordt nog actief beschouwd, maar de laatste uitbarsting was 14 jaar geleden. Over de oude lavastromen zijn we naar boven gelopen en kregen we een prachtig uitzicht over de omgeving. In de omgeving liggen veel natuurlijke hotsprings: waterpoeltjes die door warmte vd vulkaan verwarmd worden. Wij hadden een reservering in een resort gebouwd op de voet van de vulkaan met veel verschillende baden met verschillende temperaturen. Lekker, wel echt heel warm zeker voor Jort en mij (wij zijn de koudere douchende mannen in huis). Met z’n viertjes aan de in het water aanwezige cocktailbar een cocktail gedronken en na het buffet eten in de bus weer terug naar het hotel.

Maandag 11 juli:
Vandaag een chill dag. Even lekker helemaal niets. We zijn koffie gaan drinken in la Fortuna, souvenir winkeltjes af om wat cadeautjes te kopen voor Jort (zonder dat hij het merkte, z’n cadeautje zit nl in de nog missende koffer) en natuurlijk een ijsje te eten. In de middag lekker aan en in het zwembad gelegen, en s avonds lekker uiteten….