Goedemorgen.
Vandaag naar de Muur. 1 van de 7 wereldwonderen. Deze is gebouwd ..... door ....... Om China te beschermen tegen de Hunnen. De Muur is 7000 kilometer lang maar is nooit afgekomen.
Tijdens de bouw ervan zijn er veel slachtoffers gevallen die respectloos in de muur "verwerkt" werden. Daarom wordt hij ook wel het langste kerkhof ter wereld genoemd.
We zijn de muur opgelopen (trap met zeer ongelijke treden) voor zover je kon. Mensen met hart- en hersenziektes werden gewaarschuwd het voorzichtig te doen. Je zag iedereen in hun eigen tempo naar boven strompelen. Hijgend, zwetend. Ik heb een ventje van ongeveer 5 jaar naar boven zien rennen met zijn vader erachter aan. En ik heb een man met stropdas en colbert gezien en en dametje met hoge hakken. ??
Helaas kon Wil door zijn kuit niet ver komen maar hij heeft toch een paar mooie foto's kunnen maken. Cora en Lida zijn wat verder gekomen. Ik ben op drie kwart gekomen. Peter en Lucie zijn helemaal boven gekomen en verder.
Cora had van haar orthopeed het advies gekregen geen trappen te lopen in verband met haar knie. De muur heeft haar knie dus geen goed gedaan.
Daarna naar het zomerpaleis waar de 2e vrouw van de keizer woonde. Zij werd ook wel de Dragon Queen genoemd. Wederom een prachtig gebied met mooie gebouwen, een wandelpromenade en een meer voor een boottochtje. Cora en ik hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om heerlijk uit te rusten van de wandeltocht op de muur.
Peter heeft nog even van Wil foto's gemaakt bij een invalidebord en bij een Chinees vrouwtje in een rolstoel.
Vervolgens ging het naar een vazen fabriek waar we konden zien hoe mensen Cinese vazen maakten. Een ongelofelijk priegelwerk waarvoor veel vaardigheid maar vooral heel veel geduld nodig is.
Vanzelfsprekend was alles hartstikke duur.
Foto van Wil naast een vaas van 1.680.000 yuan ofwel 240.000 Euro.
Het volgende punt van het programma was een deel van Hutong. Een place to be voor jongere mensen. Ook hier weer heel veel mensen.
Foto Peter met vrouwtjes in klederdracht.
Na het eten was het tijd voor een night tour te beginnen in een smal straatje vol met eettentjes. Ik noem het maar een vreetstraatje. Hier werden allerlei beesten aangeboden om op te eten. Geroosterde kleine vogeltjes, inktvis, allerlei soorten sateh en allerlei ondefinieerbare beesten. Er werden ook sprinkhanen op een stokje aangeboden waarvan sommigen nog leefden.
Mijn maag heeft zich ongeveer 60 keer omgedraaid.
En wederom versleten in de bus door donker en verlicht Beijing naar het hotel.