In de ochtend gingen we paragliden. En de middag hadden we met Bhuwan afgesproken. Hij weet hoe je momo’s moet maken. Dit is net als Dal Bhat een typisch Nepalees gerecht. Het zijn een soort deegballetjes met groentevulling. Nu klinkt het niet zo lekker maar ze zijn heerlijk! Je hebt momo’s zowel gestoomd als gefrituurd. Na dat ik weer schoon en fris was zijn Bhuwan en ik boodschappen gaan doen. Ik heb dit zelf voorgesteld, omdat ik niet vind dat hij dat hoeft te betalen. En was ik ook wel benieuwd waar de Nepalezen hun boodschappen halen. Het was op een soort markt, echt heel leuk om te zien. En naar een supermarkt en toen we alles hadden zijn we terug naar huis gegaan. Waar we vrijwel direct zijn begonnen. Ik voelde me echt een debiel, alle groente moesten zo klein worden gesneden.. Ik moet ook zeggen ik had een rot mes, maar ja ik kan het ook niet zo goed. Gelukkig hadden Nynke en Emma er ook moeite mee. Toen alle groente gesneden waren, werden de kruiden toegevoegd. Het mengsel hoefde niet gebakken of gekookt te worden. Het deeg was al gemaakt door Sudin, die ons ook kwam helpen. En nu kwam het moeilijke gedeelte. Momo’s zijn dus een soort deegballetjes, een pakketje met groente. Om die dingen op de juiste manier dicht te vouwen is nog een hele kunst. Ik moet zeggen dat ik best snel onder de knie had en ik had er ook echt wel plezier in. De momo’s worden gestoomd in een speciale pan, met meerdere lagen. Ze moeten ongeveer 20 minuten in de pan. Het duurde al met al 3 uur om zo’n 120 momo’s te maken. Heel veel tijd, maar we konden er wel met het hele gezin, plus de Fransen van genieten. En ze waren heerlijk. Iets wat ik thuis ook zeker een keer ga maken!