Dwars door de Albanese bergen: wandelen over rotsvlaktes en steile toppen

We begonnen met een stevige klim omhoog en werden geleid door twee paarden die deze route meerdere keren per dag lopen. Het was bijzonder om te zien hoe deze dieren dezelfde wandeling maakten als wij, over losliggende keien en langs meerdere ravijnen. De paarden waren niet de enige dieren op de berg, want in de buurt van de top stonden nog een aantal koeien te grazen. De bel die zij om hadden, hoorde je al van metersver.

^{Foto: Maron Theunis}

Op naar de top

Onderweg maakten we een stop bij een theehuisje, waar je een stuk gebak of wat koffie kon bestellen. Hier stond, net als op andere plekken op de route, een grote bak met koud water waar we onze voorraad water weer goed konden aanvullen. Ik kwam bij een kleine groep Nederlandse jongens te zitten, die ik kort daarvoor had ontmoet. Over onze tafel lagen verschillende land- en routekaarten uitgespreid, waardoor we het hele Balkan Trail konden zien. Na een korte pauze en een Albanees gebakje (dat sterk leek op een Hollandse pannenkoek) gingen we uitgerust verder.

^{Foto: Maron Theunis}

Het einde van de klim

Tegen het middaguur bereikten we de top. Over rotsachtige stenen klommen we één voor één naar boven. Ondanks mijn hoogtevrees en de rampscenario’s die door mijn hoofd vlogen, klom ik braaf achter mijn vrienden aan. Bovenaan deed het uitzicht denken aan de Dolomieten in Italië. Recht voor onze neus zagen we een groene bergtop, die scherp afstak tegen de kale, grijze toppen op de achtergrond. Het geluid van de vele andere wandelaars ging over in zacht geroezemoes in de verte. Met knikkende knieën en leunend op een grote steen stond ik uiteindelijk rechtop, met onder mij een groots dal.

^{Foto: Maron Theunis}

Terug omlaag

De rest van de wandeling stond in het teken van de daling. Onderaan de berg werden we opgehaald door een klein en gammel autootje, dat ons crossend over grote stenen meenam naar het dorpje Valbona. Je kunt ervoor kiezen om dit stuk nog te lopen, maar dat duurt nog zo’n twee uur extra; dat werd voor ons iets te veel zon! We hebben de wandeling uitgelopen in zeven uur, inclusief pauzes en rustmomenten uit de zon.

Tip: zorg ervoor dat je genoeg snacks en water meeneemt, en bescherm jezelf tegen de zon met dunne laagjes kleding. Op sommige momenten liep ik over kale rotsvlakten, zonder enige beschutting van planten of bomen.

^{Foto: Maron Theunis}