Island Hopping

De afgelopen dagen heb ik zoveel tijd op zee doorgebracht dat mijn evenwichtsgevoel al dagen van slag is. Alles beweegt in mijn hoofd, alsof mijn hersens vloeibaar zijn geworden, een grappige bijkomstigheid van al die uren op het water. Op zaterdagochtend sta ik vroeg op en neem om 7 uur ’s morgens de ferry naar Santa Cruz, het drukste eiland van de Galapagos. De ferry’s gaan maar 2 keer op een dag, en ik wil het maximale uit mijn laatste ‘vrije’ weekend halen.

Zoals ik al eerder in Colombia merkte is de Pacific een zeer woelige zee, na de boottocht had ik mijn nieren bijna achter in mijn keel zitten van de enorme klappen die de boot op de golven maakte.
Om 9 uur liep ik de pier af van de haven in Puerto Ayora, de grootste stad van Santa Cruz met 12.000 inwoners, en tevens ook van heel Galapagos. Hier beginnen en

eindigen de meeste toeristen hun reis op Galapagos en het stadje puilt daarom ook uit van de hotels en tour agencies. Onderweg liep ik langs de visafslag waar de pelikanen en zeeleeuwen zich verschanst hadden bij de visverkopers, een grappig gezicht.

Ik had een hostel geboekt iets verder van de toeristische boulevard vandaan, en daar checkte ik eerst in en wisselde mijn rugtas om voor een klein tasje. Vlakbij was het Charles Darwin Research Center, een informatiecentrum dat onderdeel was van het onderzoekscentrum naar de ontwikkeling van flora en fauna op Galapagos. Na een interessant bezoek liep ik door naar een klein strandje, Playa Estación, om even te genieten van de helder blauwe zee.

Terwijl ik me inlas over wat ik verder die dag wilde doen, was ongemerkt een grote leguaan naast me komen zitten, die vanuit mijn ooghoeken op een zwarte rots leek, maar opeens toch bleek te kunnen bewegen.
In Cotopaxi, Ecuador had ik eerder 2 gezellige Canadezen ontmoet, die dat weekend ook in Santa Cruz waren, en samen stelden we het middagprogramma samen. Een taxi-chauffeur bracht ons naar Santa Rosa, een dorpje in het hoogland van Santa Cruz, waar het opvallend groen was, vergeleken met de vegetatie die ik kende van San Cristóbal. We brachten een bezoek aan de lavatunnels – kilometerslange holle ruimtes die ontstaan zijn bij een vulkaanuitbarsting, en waar je nu onder de grond doorheen kon kruipen. Eenmaal boven de grond kwamen we uit vlakbij El Chato, waar vele gigantische landschildpadden te vinden waren. Deze schildpadden hebben

in vergelijking met zeeschildpadden erg lange nekken, zodat ze makkelijk de blaadjes van struiken kunnen eten. Ze wegen tot 150kg zwaar, het zijn echte kolossen om te zien! De laatste stop was bij Los Gemeles, twee enorme ‘sinkholes’, kraterachtige gaten in de grond ontstaan nadat de grond verzakte in ruimtes die waren ontstaan na eerdere vulkaanuitbarstingen.

De volgende dag had ik een boottour geboekt naar Isla Pinzon, een klein, onbewoond eiland ten westen van Santa Cruz – Galapagos heeft naast 13 eilanden van meer dan 10 vierkante kilometer nog 115 kleinere eilanden en rotsformaties met vegetatie en fauna. Onderweg maakten we verschillende stops om te snorkelen, het water was ijskoud, maar er was een hoop te zien. Bij Isla Daphne zaten we midden in een enorme school met vissen, zo’n school die als één mechanisme beweegt –

imposant om daar als snorkelaar tussendoor te bewegen. We zagen zeeëgels, zeesterren met een doorsnee van een halve meter, heel veel grote Groene zeeschildpadden, white tip reef sharks die langer waren dan ik, zeeleeuwen en allerhande prachtig gekleurde vissen tussen het koraal. Aan het einde van de dag kregen we nog een uur om te relaxen op een prachtig strand voordat de boot ons weer terugbracht naar de haven van Puerto Ayora. Helaas was het ons niet gelukt om de Galapagos Penguins te spotten, maar desondanks was het een mooie tour. ’s Avonds dronk ik nog een drankje met de Canadezen op het dakterras van hun hostel in het centrum, ondertussen kijkend naar de sterren – zo dicht bij de evenaar kun je zowel de sterren van het noordelijk als het zuidelijk halfrond zien, wat een bijzondere gewaarwording blijft.

Op maandagochtend stond ik weer vroeg op voor de boot van 7 uur terug naar mijn ‘eigen’ eiland San Cristóbal, ik moest immers weer gewoon aan het werk. Na een wederom pittig boottochtje op de onstuimige zee was ik om half tien weer ‘thuis’ bij de familie Romero. Die dag werkte ik verder aan het schrijven van Engelse teksten voor de website, een leuke klus, zeker nu ik veel over de tours uit eigen ervaring kan schrijven. ’s Avonds was ik uitgenodigd voor een diner aan boord van de MS Seaman, het luxe cruise-schip dat in beheer is van mijn gastgezin. Iedere maandag gaan er nieuwe passagiers aan boord in de haven van Puerto Baquerizo Moreno, en mijn gastgezin vond het leuk als ik het schip ook eens van binnen zag, nu ik er vanaf het eiland al zoveel werk voor had gedaan. Het schip was nog luxer dan ik vermoed had: het is een flinke catamaran met 3 dekken, waar in totaal 16 gasten een week op kunnen verblijven voor het lieve prijsje van EUR 5.000. Maar dan is het wel all-inclusive, en afgaande op het luxe diner dat ik kreeg, zat het met de kwaliteit van het eten wel goed. De cruise-schepen verplaatsen zich vooral ’s nachts, zodat je in korte tijd veel van de verschillende eilanden kunt zien, vanaf het platform kun je snorkelen of duiken en de kleine rubberbootjes behorende bij de catamaran brengen de passagiers naar de ondiepe baaien en parelwitte strandjes. Ik sprak nog even met de kapitein en stuurman en later ook nog even met 2 Zwitserse passagiers,

leuk om te horen wat hun ideeen en verwachtingen waren.

Op dinsdag had ik na een lange ochtend websitewerk en een uur Engelse les voor de kids weer een leuk uitje, dit keer naar het nieuwe schip van mijn gastgezin, de Rosa Blanca – een motorjacht vergelijkbaar met de Bayliner die ik zelf ooit gehad heb, maar dan een paar meter langer. Monteurs waren nog bezig met onderhoud van de motoren, maar binnen nu en 2 weken zullen de eerste tours van start gaan: luxe dagtrips rond het eiland San Cristóbal waarbij de deelnemers konden vissen en verschillende idyllische baaien en strandjes konden bezoeken. Goed om een keer in het echt te zien waar ik de laatste tijd allerlei mailings voor heb verstuurd!