Myanmar

Maar dat gaat zo makkelijk niet. De grenzen van myanmar zijn nog maar drie jaar open. Alles is nog nieuw en niet optimaal. Daar komt dan nog bij dat er wat gevaarlijke plekken aanwezig zijn die we moeten ontwijken. Het begint al met ons visa. We kunnen deze niet aanvragen in Singapore. Maar het ticket staat al vast. Gelukkig heb ik een geweldige familie en die schatten weten in 10 uur me visa in me postvak in te krijgen. Toppers! En dat net op tijd. Diezelfde dag nog naar het vliegveld!

Word Ariel niet toegelaten op het vliegtuig omdat ze geen ticket Myanmar uitheeft. Wat geen probleem was voor de rest. Of het een steekproef was of het feit dat ze uit Amerika komt weten we niet. Maar we moeten een ticket regelen het land uit en wel in een uur. Uiteraard komt dat helemaal goed. Dan wel in de laatste minuten. Maar dan eindelijk zitten we in het vliegtuig.

Na 2,5 uur vliegen komen we aan op het o zo kleine vliegveld in Yangon. We komen er al snel achter dat er bijna niemand engels spreekt. Een geweldige uitdaging. De wegen zijn erg rustig en we rijden welliswaar weer eens rechts. In deze grote stad is er veel leven op straat. Geen grote winkels te vinden maar alle straten zijn gevult met kraampjes en markten. Je kan alles krijgen en uiteraard voor goedkoop.

Omdat toeristen nog erg nieuw zijn hier zijn de mensen nog heel aardig en blij je te zien. Je word overal nagekeken en iedereen komt met je praten. Ook prijzen afdingen kennen ze hier niet goed. Vaak geven ze ons dan ook gewoon dezelfde prijs als voor de locals. De straten zijn smerig en armoedig, maar dat maakt hier niks uit. De cultuur is prachtig en het Buddisme erg interesant.

In deze stad bezoeken we dan ook een van de bekendste tempels. Er lopen veel monnikken rond en veel mensen mediteren en bidden tot Buddha. De top van tempel bestaat uit puur goud. 10 Ton om precies te zijn. De rest van de tempel is bedekt met een laag bladgoud. Ook klimmen we over een hek en dan komen we terecht op een uitgestorven pretpark. Erg kicke maar toch ook wel een beetje creepy!

We vinden het prachtig om tussen de locals te leven. Daar hoort dan ook het eten en drinken bij. Zo proeven we limonade die ze maken van versgesperste rietsuiker en lemons. Gaaf om te zien hoe ze het zo voor je maken en dan ook bijzonder lekker.

Een 12 uur durende busrit naar Inle lake. In een prachtige bus en heerlijke stoelen en een eigen tv, genieten! Inle lake is prachtig. De eerste dag huren we fietsen en fietsen we rond het meer. Een klein visserbootje breng ons inclusief fietsen naar de overkant waar we genieten op een heuse wijnbrouwerij. Wat je niet snel verwacht tussen alle rijstvelden. We leren weer veel mensen kennen en de volgende dag zijn we met ze twaalven. 2 uit Noorwegen, 1 uit de US, 2 uit Nederland, 1 Franse, 1 Italiaan,1 Duitser, 1 Engelse, 1 uit Oosterijk en onszelf. Een heerlijke mix van allerlei culturen en dit geeft een leuke sfeer in de groep.

De volgende ochtend vertrekken we met 2 kleine houten kano's richting het meer. Alles hier is nog erg ouderwets en we zien dan als snel vissermannen met speren en netten achter vis aan jagen. Boven op het meer hebben ze een flink dorp gebouwd. Elk huis, winkel of restaurant staat op palen. Prachtig mooi. De mensen gaan van huis tot huis in kleine zelfgemaakte bootjes. Ze laten ons zien hoe ze de boten maken en hoe kleding gemaakt word. Draad word gemaakt van waterplanten en dit word geniaal gewoven tot mooie stukken stof. Als je 'Laketown' kan herrineren van de film 'The Hobbit' weet je precies wat ik bedoel.

Na 9 uur bus komen we aan in Bagan. Het dorp met 4000 tempels. Ze zijn overal en ze zijn prachtig. Wanneer je de grotere tempels opklimt heb je een prachtig uitzicht en de tempels zijn ontelbaar. Zonsondergang en opgang word dan ook zeker niet overgeslagen. Wat het dan nog spectaculairder maakt zijn de hotairballoons. Genieten!

Na een heerlijke boottrip van 12 uur komen we aan in Mandalay. Een grote stad en dat blijkt dan ook wel. De hoofdstraten zijn erg druk en levendig. Maar wanneer we fietsen huren en de buitenstad gaan ontdekken blijkt dat toch wel heerlijk rustig en mooi te zijn. Zo fietsen we door allemaal kleine dorpjes heen en zwaaien we naar alle mensen die je naroepen en naar je lachen en zwaaien, geweldig. Ook komen we in een restaurant waar we de eerste blanken klanten zijn. Prachtig hoe ze ons willen verwennen en ons volstoppen met allemaal gratis eten.

De volgende dag huren we semi-automatische scooters en gaan we op zoek naar een beekje met watervallen om lekker te relaxen. Lastig om te vinden maar als we het kleine paadje opcrossen is het toch ook wel prachtig. We zwemmen wat, relaxten in de zon en genieten van een muziekje en een biertje.