29 - Perak & Kelantan

Ik besloot om met behulp van Google Maps een mooie roadtriproute uit te zoeken, hierbij keek ik of ik grote wegen kon vinden door bergachtig gebied. Uiteindelijk kwam ik erachter dat rijden naar 'Gua Musang' de beste optie was: 363km met een reistijd van 5h30 minuten zonder pauze.

Om 11 uur begon ik aan de rit. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden en met wat isotone sportdrank als vochtvoorraad trok ik de bergen in. Dit was echt een prachtige route en ik heb onderweg veel van de route gefilmd en hiervan heb ik een mooie video weten te maken. Op het Belum Resort - gelegen temidden van een enorm stuwmeer, kon ik wat Fish 'n Chips eten. Het restaurant had een prachtig uitzicht op het stuwmeer: het uitzicht veranderde met de minuut (van regenbuien tot stralende zon).

Na de lunch was het tijd om verder naar Jeli te rijden. Hier was ik dicht bij de Thaise grens, en kon ik het niet laten daar naartoe te rijden. Ik vond een weg die naar de grens toe ging en besloot die te rijden. Opeens stond ik temidden van de koeien en liep de weg dood op

30 meter van de staatsgrens. Uit de bosjes kwamen 5 jongens op 3 motoren... ik gok dat zij wat smokkelwaar uit Thailand hadden meegenomen. Ergens leek het me beter om maar rechtsomkeert te maken en 40km verderop kwam ik de echte grens tegen. Deze passeren duurde waarschijnlijk 3 uur enkele richting, daarom besloot ik maar door te rijden.

Bovendien werd het al schemerig en moest ik nog 100km rijden. Deze kilometers waren een hel. Er was flink wat aquaplaning en op een gegeven moment was de brug weggeslagen, en reden we over houten vlonders naar de overkant van de rivier.
Zonder kleerscheuren kwam ik om 20:30 aan in het hotel, alwaar ik de receptionist (Chinees) vroeg waar ik goed kon eten. Hij raadde mij restaurant '888' aan. Het was niet moeilijk om dit restaurant te vinden, maar wel om een gerecht te bestellen. Ik zag twee families zitten: een stel Chinezen zat aan een ronde tafel en had daar een

stapel van 30 lege blikjes bier op liggen, waarop het me beter leek naar de andere familie te gaan die aan de thee zat. Eén van de dames sprak wat Engels en bestelde voor mij Fried rice Pork. Die was niet echt geweldig, maar de familie stond erop met mij te praten en me thee aan te bieden. Met Google Translate lukte het mij om te communiceren met ze en kreeg ik er zo veel uit dat men de Malay niet echt waardeerde, maar dat de Chinesen goede mensen zijn. Toen bleek dat ze mijn gerecht al betaald hadden, kon ik niet anders dan concluderen dat ik het met ze eens was.

Ik ben vroeg naar bed gegaan in mijn hotelkamer zonder ramen en viel snel in slaap.