#33 Radium Hot Springs

Lekker uitslapen! Tot welgeteld 7.00 uur want toen waren de jongens alweer wakker en stonden ze aan ons bed. Normaal gaan ze weer in hun eigen bed spelen nadat ze hebben gemeld dat ze wakker zijn maar dit keer klommen ze beide bij ons in bed en gebruikte ons als trampoline.
Zo heb je nog wat aan je dag, zal ik maar zeggen! De tafel werd op de veranda gedekt en we konden in het zonnetje ontbijten. Vannacht had het flink geregend en geonweerd, maar het was nu alweer goed warm, ondanks dat ze aan hadden gegeven dat het vandaag slecht zou worden.

De afgelopen dagen waren druk geweest dus hadden we een rustdag gepland. De stoelen werden tevoorschijn gehaald en we nestelden ons in het zonnetje.
De jongens waren zó lief aan het spelen. We staan op een soort verhoging van 1,5 meter en die loopt ineens af naar beneden. Dus de jongens hadden daar een glijbaan van gemaakt. De kleding die ze aanhadden zal nooit meer schoon worden, maar lol voor 10 hadden ze!

Als je vroeg wakker bent, ben je ook weer vroeg moe, dus eerst stortte Jamie in om 10.30uur. Die sliep binnen 5 minuten en wel 2 uur lang. Om 12.00uur stortte ook Daividh in en ook hij sliep 2 uur.
Wij hebben heerlijk de hele tijd geluierd en zodra ze allebei weer helemaal gezellig en wakker waren hadden we in ons hoofd gekregen om naar een dorpje vlakbij te gaan, zodat de mannen hun baarden konden laten trimmen en ook hun haren geknipt konden worden.
In het plaatsje Invermere zat een barbier, dus de camper in en rijden. Onderweg werden we getrakteerd op de mooiste uitzichten en binnen een kwartier kwamen we aan bij onze bestemming.

De barbier had echter geen pinautomaat dus lieten we de mannen daar en gingen Phil en ik opzoek naar een pinautomaat. De supermarkt een stukje verderop had dit misschien wel, want in Amerika heeft elk miniwinkeltje wel een pinautomaat. Hier dus niet. Maar we konden wij extra bij pinnen bij de kassa. We hadden wat boodschapjes nodig, dus die hebben we direct gehaald en bij het afrekenen bleef de kassa maar een foutmelding geven. We mochten namelijk niet extra bij pinnen als we met de Visa betaalden, maar we moesten met onze pinpas betalen. Die doet het helaas niet overal, dus puntje bij paaltje, nog steeds geen geld.
De mevrouw die achter ons in de rij stond, sloeg de hele verhandeling die we bij de kassa hadden gade en stelde voor om ons ‘downtown’ af te zetten, want daar zit een bank om te pinnen, want het was best wel een stukje lopen volgens de jongen van de kassa.
Eerst twijfelden we wat, maar ach, het is een vrouw en we zijn met z’n tweeën, we doen het! Ze stelde zich voor als Caroline.
Bij de auto zat haar man nog netjes in de auto te wachten en vond het ook helemaal niet vreemd dat wij mee reden. We hadden een leuk gesprek in de auto en binnen 5 minuten stonden we dan ook netjes voor de bank. We bedankten ze uitbundig en konden zowaar daar pinnen! Vanaf daar was het nog een kleine 5 minuten lopen weer terug naar de barbier.

Daividh zat inmiddels in de stoel om ook geknipt te worden. Zijn haren waren echt veel te lang geworden, dus kreeg hij weer een stoer koppie. Ton en Rick moesten nog dus het zou nog wel even duren. Phil en ik hadden in het dorpje wat leuke winkeltjes gezien en besloten niet daar te wachten maar even van de tijd gebruik te maken om direct wat te winkelen, dus toen Daividh klaar was gingen wij met de jongentjes naar het dorpje en genoten van de leuke, kleine winkeltjes.
Er was ook een kleine kinderwinkel met allerlei leuke kinderdingen. Zo ook schoenen! Die moest Jamie heel nodig hebben want tijdens de vakantie was hij alweer uit een paar schoenen gegroeid. We vonden een super stoer paar wat, door

de gunstige stand van de Canadese Dollar, ook leuk geprijsd was, dus Jamie had nieuwe schoenen.
Ook verkochten ze daar Noppies! Ik dacht dat het een Nederlands merk was en dat klopt dus ook! Maar het is populair en daarom importeerden ze het naar Canada!
Het verlaten van de winkel was ellende. Er stond een hele grote treinbaan van Chuggington en daar waren ze allebei vol overgave mee aan het spelen. Dus weggaan viel niet mee. Daividh was direct boos en wilde niets meer. Het kwik was inmiddels gestegen tot zo’n 28 graden en we besloten zijn humeur te verbeteren met een ijsje. Alleen was dat dan weer net niet te vinden in het dorpje.

Eerst Ton en Rick maar weer ophalen bij de barbier. Daar werd net aan Rick de laatste hand gelegd en om 17.00 uur stapten we weer in de camper, opzoek naar een ijswinkel! Die vonden we binnen een paar minuten en genoten daar van de meest lekkere smaken ijs! Vanaf daar waren we ook weer snel op de camping dus het was allemaal prima geregeld zo.
Ton zorgde voor het eten (barbeknoeien!) en wij gingen nog even zwemmen met de jongens, die we vervolgens schoon en wel in de pyjama weer mee konden nemen uit het zwembad.
Het eten duurde helaas nog iets langer, maar de jongens vermaakten zich nog prima dus konden Rick en ik ook nog snel even douchen en daarna aanschuiven.

Het op bed leggen is de afgelopen dagen ook weer een enorme uitdaging geworden. Daividh huilt niet meer sinds hij naast Jamie slaapt, maar nu is de ellende weer dat ze samen gaan keten. Daividh spant Jamie voor zijn karretje om uit bed te gaan en stoute dingen te gaan doen zoals speelgoed in bed brengen, de gordijnen open maken en nog veel meer rottigheid, dus als wij binnenkomen is alleen Jamie uit bed en is Daividh natuurlijk de heilige Harry.
Alleen straffen werkt niet zo goed, je wordt in je gezicht uitgelachen door beide (het is een fase, het is een fase, het is een fase, het is een monster, het is een fase, het is een fase….) en als je ze weer netjes in bed hebt liggen, staat Jamie alweer naast zijn bed nog voordat je de camperdeur goed en wel dicht hebt.

Zo ook vanavond waren ze weer echt aan het keten, ondanks dat ze allebei zó moe waren van het zwemmen. Maar na 3 kwartier keten en uiteindelijk een boze Rick, kwam het binnen dat ze misschien moesten gaan slapen en gaven ze zich eindelijk eraan over. Morgenochtend hebben ze vast spijt ervan als ze vroeg wakker moeten worden haha! Maar ’s avonds een vent, ’s morgens een vent (of geld dat nog niet voor jongentjes van één en drie jaar?? Hihi)

We deden nog een was (of eigenlijk 3, want serieus we hebben echt extra mensen in onze camper wonen), genoten van de zonsondergang en speelden een potje hartenjagen, waarna we héérlijk gingen slapen!