#35 Lake Louise

Mijn post was wellicht iets negatief gisteren, maar het gevoel dat we hier wegwilden was nog niet veranderd. Gewapend met alle foto’s van de ellende en vastbesloten liepen we dan ook naar de receptie. Nog voordat we wat konden zeggen vertelde dezelfde vrouw van gisteren ons al dat ze met de manager heeft gesproken en echt niets voor ons kan doen. We willen met ons verhaal beginnen en direct kapt ze ons af, dat ze wel ons geld kan teruggeven als ze onze plekjes kan vullen. Dat is snel veranderd. Maar daar zijn we het alsnog niet mee eens. Wees eerlijk op je website en plaats geen foto’s van hoe iets er 20 jaar geleden uitzag, lift niet meer op dat succes maar onderhoudt je camping gewoon.
We beginnen te vertellen over wat ons is opgevallen, zoals de waterdruk en dat wat we kunnen vertellen voor ze ons weer in de rede valt, verbaast haar helemaal niet, ze reageert niet als iemand die dit nog nooit eerder heeft gehoord. Conclusie, we moeten morgenavond terugkomen want ze gaat nog eens praten met de manager. We wilden dit zelf doen, maar we moesten het haar zelf laten regelen… Typisch!

Máár, we hebben

genoeg geklaagd, wat er ook gebeurd, we gaan weg hier én we gaan vandaag gewoon lekker de pad op. De planning was Lake Louise. We waren er gisteren al langsgereden maar toen stond er een rij van hier tot ’s-Gravenzande voor de shuttlebus dus toen zijn we lekker doorgereden. We zijn redelijk op tijd op pad dus hopen dat het nu wat minder is.
Onderweg houden we onze ogen open voor dieren langs de weg! Zo krijgen we al snel wat hertjes te zien en ineens.. Er steekt gewoon een beer over!! Weer een zwarte beer! Hij kijkt ons aan alsof hij wil zeggen ‘Wat moet jij hier?!’ Yes! Onze 3e beer!

We vinden eigenlijk direct een plekje in Lake Louise Village, terwijl aangegeven staat dat alle parkeerplaatsen vol zijn. Dat is gek, maar het zal wel zijn om toeristen af te schrikken en te zorgen dat ze met de shuttle bus gaan… Lacht u even mee?
Toen ik ging vragen of het wel oké was dat wij de RV daar hebben geparkeerd, werd ons vriendelijk verteld dat wij vanaf hier helemaal niet bij Lake Louise konden komen en hier niets anders te doen was dan een wandeling of winkelen. Als we naar Lake Louise wilde, moesten we met de shuttlebus, die 4 km verderop vertrekt. Potverdikkie, dat hadden we niet verwacht, maar goed, we gaan wel naar de shuttlebussen.
De kinderen de camper weer in en ze 4 km verder er weer uithalen. Genoeg RV plekken en er stonden veel bussen klaar, dus we dachten dat dit een piece of cake zou worden. We kwamen aanlopen bij de shuttlebus en er stond een rij. Hoe verder we keken hoe langer de rij werd. Ook stond er aangegeven dat er elk kwartier een shuttlebus vertrekt. Dat was even andere koek.
We gingen maar netjes in de rij staan, tot ik bij een ranger die daar de boel stond te regelen, even polshoogte ging nemen wat nu precies de bedoeling was van die shuttlebussen. Vanaf de plek waar wij in de rij stonden, was het nog 5 (!!!!) kwartier wachten op de bus!! Maar de ranger vertelde ook dat, exact waar wij de eerste keer waren, er ook een wandeling is naar Lake Louise.
Oke, rustig blijven ademen, niemands ogen uitkrabben… We gaan terug en vinden een prachtige plek voor onze RV en gaan, nadat we eten hebben gehaald voor tijdens de wandeling, op weg naar Lake Louise.
Het zou volgens de ranger 3 kwartier tot een uur lopen zijn. Dat was wel iets enthousiast bedacht, zeker met twee kindjes. Wat volgde was een pittige klim van 3,5 kilometer om vervolgens uiteindelijk uit te komen bij Lake Louise.
Laten we zeggen dat we niet de enige waren die daar waren. De mensen stonden rijendik te kijken naar het meer, maakten selfies en gingen met bootjes het meer op. Wij waren vooral doodop van de klim naar boven en ploften neer op een bankje om eerst eens even uit te puffen voor we van het uitzicht konden gaan genieten.

We brachten bijna 2 uur bij het meer door, waar we een ander plekje vonden waar niet zo vreselijk veel massatoerisme was. Er staan ook meerdere grote hotels daar waar je ook nog de nodige extra toeristen van krijgt, dus rustig zal het wel nooit zijn bij Lake Louise.
Nadat we weer wat bijgekomen waren en wel klaar waren met dit meer en de toeristen, gingen we weer op gemak naar beneden lopen. Dat valt toch stiekem ook altijd nog best wel wat tegen. De heenweg heb ik Daividh in de draagzak op mijn rug gehad en op de terugweg zat Jamie op mijn buik in de draagzak. Dus mijn work out heb ik wel weer gehad.
Vermoeid maar tevreden kwamen we weer beneden aan en doken direct een winkel in om ijs te halen. Dat hadden we wel verdiend! We namen de grootste en dat viel nog steeds tegen, we konden nog wel een ijsje op, zo overhit waren we!
Tijd om weer naar huis te gaan! Het is al gauw weer 1,5 uur rijden en

om 17.45 rijden we het terrein van de camping weer op. Het is natuurlijk alweer laat dus besluiten we om toch nog maar een keer te gaan eten in het restaurant! Dat is alweer sneller dan zelf koken en ook nog eens hartstikke lekker.

Eenmaal binnen zien we weer dezelfde groep chinezen als die er gisteren ook zaten en ook de overige 2 tafeltjes die binnen stonden nog zaten vol. Buiten was er nog wel plek voor ons… Dezelfde ober Marc vertelde ons dat de keuken helaas gesloten was… SERIEUS? Jawel, echt dus. Geen grapje. We konden gewoon niet meer eten.
Wat waren we gefrustreerd. We waren in staat om naar de receptie te gaan om ons verhaal nog even kracht bij te zetten, maar het is het niet waard. We gaan naar ons plekje en steken de barbecue aan en maken zelf ons eten wel klaar. Een uurtje later eten we heerlijk een broodje hamburger, stokbrood met saté (want Phil heeft pindasaus

meegenomen!) en drinken we heerlijk een glas rosé!
Het is dan ook weer véél te laat voordat de kinderen op bed liggen. Wij zijn ook moe en moeten er morgen weer vroeg uit dus gaan tegelijk met de kinderen naar bed, om vervolgens niet eens meer door te hebben dat ik me kussen heb geraakt!