Treinreis

Vandaag gaat de wekker alweer om 7 uur. Vandaag is de dag dat we doorreizen naar de plek waar we de komende 3 maanden verblijven: Semarang. Na een lekker ontbijtje, worden de laatste spullen in de backpack gepropt. Wat een opgave is dat zeg.. Wat ben ik blij als ik straks al mijn spullen kan uitstallen en niet meer met een volgepropte backpack op pad hoef. Na het inpakken gaan we met de taxi naar station Gambir. Hier stappen we op de trein naar Semarang.

Op het station lijkt het net of je op een vliegveld bent. Je krijgt je ticket en moet met je paspoort door de controle. Op een bord staat vanaf welk spoor de trein vertrekt en wanneer je kan gaan boarden. De treinreis duurt ongeveer 6 uur. Het is echt een super mooie treinreis. Na 5 dagen Jakarta, wat erg druk, chaotisch en stedelijk is, is dit rustig met mooie natuur. We zitten exclusief, dus hebben veel beenruimte en een stoelleuning die naar achter kan. Dit maakt onze treinreis een stuk comfortabeler. Het vervelende aan de reis is dat er een film en muziek wordt gedraaid in het Indonesisch. Zelfs door mijn eigen muziek heen, hoor ik ze nog praten..

Na een paar uur krijg ik honger en ga ik opzoek naar kokend water voor bij mijn mie ayam die ik heb gekocht. Ik ben blij dat we exclusieve tickets hadden geboekt. De andere klassen zien er veel minder comfortabel uit. De overstap tussen 2 wagons is een beetje eng. Je kan namelijk gewoon de grond zien als je naar beneden kijkt. Verder is de treinreis erg leuk en geniet ik van de omgeving.

Star Hotel
Aangekomen op station Semarang, staat Yogi op ons te wachten. Hij brengt ons naar het Star hotel en heeft simkaartjes voor ons meegenomen. Als echte Nederlandse jeugd, moeten we natuurlijk meteen regelen dat de simkaartjes werken. In het Star Hotel zien we Dot en Eveline voor het eerst. Zij zijn later naar Indonesië gekomen dan ons. Ik slaap samen met hun in een appartement, wat me erg gezellig lijkt!

Allereerst loop ik naar boven om mijn spullen weg te brengen en om even te bewonderen hoe ons appartement eruit ziet. We zitten op de 22ste verdieping en ik heb een super mooi uitzicht vanuit mijn slaapkamer. Zelfs vanuit mijn bed kan ik over de hele stad uitkijken. Ik kan het bijna niet geloven dat ik hier de komende 3 maanden verblijf.

Na het bewonderen van het uitzicht, is er geen tijd meer om mijn backpack uit te pakken. We gaan meteen met z'n alle wat eten bij een tentje in de buurt. Dit wordt de eerste keer voor mij dat ik van de straat ga eten. Ik vind het geen lekker idee en ben bang dat ik ziek word na het eten. Gelukkig viel het allemaal mee en heb ik lekker kipsate stokjes gegeten.

Na het eten gaan we boodschappen doen in de supermarkt naast ons hotel. Het is echt mega groot. Je kan hier echt alles kopen. We zijn en blijven meiden, dus moeten we veel inkopen doen van prullenbakken tot wasmand tot luchtverfrissers. Na een uur in de supermarkt hebben we alle spullen bij elkaar verzameld en kunnenn we gaan afrekenen en terug naar het hotel. Nu kan ik eindelijk mijn backpack uitpakken en alles een plaatsje geven in mijn kamer. Ik vind het belangrijk dat mijn kamertje toch een beetje als thuis gaat voelen. Het is zo'n fijn idee dat ik niet meer met die zware backpack rond hoef te lopen.

Na het inrichten van mijn kamertje ga ik nog even op het dak kijken. Wauw.. Zelfs mijn gedachten werden er even sprakeloos van. Wat een prachtig uitzicht. In het donker zie je alle lampjes op de straat, huizen en gebouwen. Ik denk niet dat ik ooit aan dit uitzicht kan wennen. Het is gewoon te mooi om waar te zijn. Op het dak is ook een zwembad, een barretje en restaurant. Wat een pracht hotel!