Cuyabeno (amazone)

Ecuador, 11.10.2018

Wilot:

Na een korte en slechte nacht op de bus kwam ik aan in Lago Agrio, het dichtsbijzijnd stadje bij het Cuyabeno reservaat. Hier kon ik nog een uurtje bijslapen in de hangmat, een ontbijtje nemen en niet veel later zat ik alweer in een ander busje richting de amazone. Tegen de middag kwam ik aan in de amazone. Van hieruit moest ik nog een twee uur durende boot nemen op de rivier om mijn lodge te bereiken. De omgeving en natuur was meteen prachtig. Ik heb geprobeerd om tijdens mijn bootrit wakker te blijven maar na twee korte nachten is het mij toch niet volledig gelukt. Ik vind het zo rustgevend om op een boot te zitten, dus ik kan hier gemakkelijk in slaap vallen. Tijdens de momenten dat ik wel nog wakker was hebben we een anaconda, enkele schildpadden en vele vogels gezien. Hoe onze gidsen erin slagen om die beesten te spotten weet ik niet, ik zou er recht naartoe kunnen staren en het nog niet zien. Je ziet hier ook megaveel vlinders, gigantisch groot en echt supermooie kleuren!

Uiteindelijk kwamen we in de namiddag aan in onze lodge, hadden we nog tijd voor een korte siësta en om 17u vertrokken we alweer om zonsondergang vanop de lagune te bekijken, hier een beetje te zwemmen en later een nachtwandeling in het woud te maken. Tijdens ons kort bootritje naar de lagune konden we kapucijnapen en doodshoofdaapjes in de bomen zien spelen. Je zou hier echt uren naar kunnen staren maar uiteindelijk moesten we verder, haha. Tijdens de nachtwandeling waren we vooral op zoek naar allerlei insecten en spinnen en die hebben we zeker en vast gevonden! Meerdere spinnen hebben we kunnen zien, waaronder de tarantula en schorpioenspin, maar ook een kikker en enkele schorpioenen waren aanwezig. Een van die schorpioenen had ik gezien, ik was mega enthousiast en scheen met mijn zaklampje erop, en terwijl ik zeg tegen de anderen dat ik een schorpioen had gevonden voel ik iets op mijn hand springen, ik flip (natuurlijk), en wanneer ik terugschijn is de schorpioen verdwenen. Blijkt dat schorpioenen hier springen (?!!) dus sindsdien werd ik een beetje paranoia als ik iets voelde haha. In het donker hoor je ook duizenden geluiden, het is hier echt nooit stil, en voel je vanalles tegen je vliegen (motten ter grootte van je hand) dus het is wel een ervaring op zich om ‘s nachts in de amazone te lopen. Na onze wandeling hadden we nog een kort bootritje terug naar onze lodge, en hier konden we een bliksemstorm in de verte zien (echt cool).

Op dag twee gingen we in de ochtend opnieuw een wandeling door het woud maken, deze keer om meer bij te leren over de planten en waarvoor zij kunnen gebruikt worden. Tijdens onze boottocht naar de plaats waar we zouden wandelen, zagen we na 5 minuten varen al een luiaard in de bomen. Ik weet dat deze beesten hier zitten, maar ik had nooit verwacht dat te kunnen zien dus mijn dag kon eigenlijk al niet meer stuk. Hij zat wel heel hoog en je moest met een verrekijker kijken om meer details te kunnen zien, maar een luiaard is een luiaard, ik was content! Tijdens onze wandeling zagen we nog tamarinaapjes, heb ik termieten geproefd (vraag me niet waarom) en kregen we enkele geneeskundige en hallucinerende planten te zien. Eigenlijk echt wel interessant, maar ik vraag me toch af wie en hoe ze dat ontdekt hebben dat als je het 3 minuten kookt het helpt tegen gastritis en als je het 20 minuten kookt het dodelijk is. Of dat je een bepaalde fungus op de tweede dag van je regels moet innemen om zwangerschap tegen te gaan, maar je kan dit alleen maar 3 maanden gebruiken. Echt serieus, wie ontdekt dat?! Soit, ik stel me er geen vragen bij, maar het was dus wel interessant. Op onze terugweg naar de lodge zagen we enkele roze dolfijnen zwemmen in de lagune, hebben we nog een andere aapsoort ik de bomen gespot en hebben we dezelfde luiaard nog eens beter kunnen bekijken want die hing nog altijd op dezelfde plaats te slapen (hij is zijn naam waard). Onze weg terug naar de lodge was met een kano, geen motorboot (jammergenoeg), dus hadden we enkele uurtjes peddelen voor de boeg. Na 1-2 uur had iedereen het wel gehad met peddelen en op dat moment kwam er net een motorboot voorbij. Liften in de amazone werkt hier dus ook, want uiteindelijk heeft hij ons op sleeptouw genomen en aan onze lodge afgezet. We zijn wel bijna gekanteld in een van de bochten, maar we zijn uiteindelijk helemaal droog tot aan de lodge geraakt. Hierna was het opnieuw tijd voor een korte siësta (ja, ik kan hier elk moment van de dag slapen want je blijft hier gewoon moe door de vochtigheid) en ‘s avonds gingen we opnieuw zonsondergang vanop de lagune bekijken en erna op zoek naar kaaimannen (in het donker). De zoektocht naar kaaimannen gebeurt vanuit de boot en je schijnt eigenlijk gewoon met je zaklamp richting de struiken, en als je twee oogjes ziet terugschijnen is er een kaaiman aanwezig, haha. Eenmaal we die gevonden hadden, vaarden we er gewoon dichter naartoe (tot in de struiken zelfs) om hem dan van dichtbij te kunnen bekijken. Tijdens deze boottocht hebben we ook een boa in de bomen gezien. En nogmaals, ik weet niet hoe ze het zien maar zelfs in het donker en al varend zien ze een beest die op een tak gelijkt. Ik moest er 5 minuten naar staren voordat ik het zag, en dat is nadat ze het zelfs hadden aangewezen.

Op dag drie gingen we de ‘community’ bezoeken. Ik weet niet waarom, maar dat interesseert mij altijd het minste, om zoals een toerist een familie of volk te gaan bezoeken. Ik vind dat nogal vreemd maaaaar het was een leuke verrassing voor mij dat ik eigenlijk geen volk heb ontmoeten maar dat we gewoon enkele lokale dingen klaarmaakten. Zo hebben we de cacaovrucht geplukt (de vrucht zelf ook kunnen proeven, megalekker). De cacaobonen (die al 30 dagen gedroogd waren) hebben we dan geroosterd, gepeld en meermaals gemalen totdat we chocolade hadden. We hebben dus onze eigen chocolade gemaakt, hoe cool is dat!

Een beetje later hebben we ook yuca (lijkt op maniok) geoogst, gepeld, gemalen en tortilla’s van gemaakt. Superlekker allemaal en ik vond dat dus een megaleuke activiteit, veel beter dan een volk te gaan bezoeken. Later bezochten ze ook een sjamaan, maar daar ben ik niet naartoe gegaan omdat ik dit al in Afrika heb gezien en dit grote bullshit vind. Tijdens onze wandeling hier hebben we trouwens ook een baby anaconda gezien en op onze boottocht nogmaals de dolfijnen, er zit hier dus echt vanalles rondom je, dat is zo indrukwekkend als je erbij nadenkt. Diezelfde avond heb ik in plaats van mee te gaan met de groep voor zonsondergang, gewoon een beetje genoten van de natuur op mezelf in de lodge, en nog een kleine zoektocht op mezelf rond de lodge gedaan naar beesten. Meer dan een tarantula en kikker heb ik niet gevonden, haha.

En zo was ik al aangekomen aan mijn vierde en laatste dag. Die stelde niet veel voor want behalve zonsopgang gaan bekijken (wat een domper was aangezien er te veel mist was) was de dag eigenlijk vooral mij terug verplaatsen naar Quito. En zo kwam ik ‘s avonds terug aan in de beschaafde wereld!

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.