Hanoi 2

Kyra:

Woensdag 10/1 omstreeks 3u ’s nachts kwamen we aan in Hanoi. Die slaapbussen hebben als voordeel dat je een nacht uitspaart op accommodatie, maar het is soms wel nogal slechte timing om ergens in het midden van de nacht of in de hele vroege ochtend aan te komen in een stad… We besloten een taxi te nemen richting de hostel omdat we het niet meteen zagen zitten om ’s nachts een hele wandeltocht af te leggen met onze zware zakken. Eenmaal aangekomen in de hostel, besefte ik dat mijn gsm weg was. Ik ben echt iemand die supergoed zorg draagt voor mijn spullen en altijd weet waar ik wat gestoken heb, maar herinnerde mij enkel nog dat ik mijn iPhone in mijn handen had net voordat we in de taxi gestapt waren om het adres door te kunnen geven. Ik zat vooraan en ofwel ben ik deze dus vergeten ofwel heeft de taxichauffeur hem wel heel subtiel weten te stelen… Soit, Chris, Mane en ik besloten om terug te gaan naar de plaats waar de bus ons afgezet had omdat enkele taxichauffeurs daar verzamelden wanneer mensen toekwamen. Toen we door de straat van onze hostel liepen, zagen we een taxi met een chauffeur die we herkenden van aan de busstop. We vertelden hem dat mijn iPhone waarschijnlijk nog in de andere taxi lag en vroegen hem of hij ons kon helpen de man terug op te sporen. Hij zei dat hij ging doen wat hij kon en nam ons mee terug naar de plaats, pleegde enkele telefoontjes en nog in geen 10 minuten tijd had ik mijn iPhone alweer terug… Deze stond uiteraard al uit, m’n hoesje was er al van gehaald enzovoort. De man deed zich voor alsof hij hier dus dé held was in het verhaal en veel macht had onder de taxichauffeurs en vroeg er dan ook geld voor omdat hij me geholpen had. Ik had er die kleine €20 met plezier voor over en was hem dan ook enorm dankbaar, maar achteraf gezien kwam het wel een beetje over als een groot opgezet spel als je het zo bekijkt… Nuja, een scam of niet, ik heb m’n iPhone terug, dus ging er me verder niet te veel vragen meer bij stellen. Feit is wel dat de taxichauffeurs in Hanoi voor geen haar te vertrouwen zijn! Mane was op oudjaarsavond ook al bedreigd door een taxichauffeur die geld van hem wou… Geen taxi's meer in Hanoi voor ons dus vanaf nu :p.

Na enkele uurtjes in de zetels van de lounge in de hostel, hebben we die dag nog wat geshopt in Hanoi. Ik had nog een nieuw heuptasje nodig, postkaartjes,... Mane en Chris moesten hun moto's ook nog zien te verkopen die sinds oudjaar nog steeds in Hanoi stonden. ’s Avonds zijn we samen nog iets gaan eten en hebben we nog een stapje gezet in de stad. Het uitgaansleven is hier anders wel dik in orde :).

De volgende dag, donderdag 11/1, hebben we samen nog wat door de stad geslenterd, langs het bekende meer en door de drukke straten van Hanoi om in de late middag alweer een bus te nemen (van 24u… Deze was 5x goedkoper dan een vlucht, dus de keuze was eigenlijk al snel gemaakt :p) naar onze volgende bestemming: Laos! Zo hebben we dus ook afscheid genomen van Mane, een van onze travelbuddy’s van de laatste dagen. Chris reist nog een weekje door Laos met ons mee :). Vietnam vonden we beiden echt de max: supermooi land en veel toffe mensen leren kennen, maar we kijken ook wel enorm uit naar terug wat meer zon en warmere temperaturen de komende weken :p. Dusss... op naar de zon nu, joepieee :D!!