Potosí

Kyra:

Zondagavond kwamen we aan in Potosí, met op 4090 meter hoogte een van de hoogst gelegen steden ter wereld en vroeger ook een van de rijkste door de grote hoeveelheid zilver die er terug te vinden is in de mijnen van Cerro Rico. Helaas stierven (en sterven er nu nog) zodanig veel mijnwerkers door de slechte werkomstandigheden en zijn de glorietijden van de stad reeds gepasseerd gezien de zilvermijnen uitgeput raakten en er nu vooral tin te winnen valt als inkomstenbron.

Natanya en ik beslisten de volgende dag een mijntour te maken, Kimberly vond dit niet zo interessant, zij bleef dus in de stad. Ikzelf ben hier ook niet zo superhard in geïnteresseerd, maar wou hier zeker iets meer over leren en zien aangezien dit hier zo gekend was. Natanya daarentegen keek er op voorhand al enorm naar uit, het nerdje van ons drie :p. De gids was zelf nog een mijnwerker geweest en dan ook de ideale persoon om ons hierover bij te leren. Naast heel wat informatie, trokken we zelf ook de mijnen in om de mijnwerkers aan de slag te zien. Het spectaculairste hier vond ik het opblazen van een stuk rots met een staaf dynamiet. Ook de ongezonde, zuurstofarme en gevaarlijke omstandigheden waarin zij werken, dat is niet te schatten. Daarnaast leven die mannen nog eens op cocabladeren, sigaretten en pure alcohol, wat hun gezondheid uiteraard niet bevordert... Ze hadden ons op voorhand gewaarschuwd dat dit een claustrofobische ervaring kan zijn, maar hier hadden we beiden gelukkig totaal geen last van. Ik had zeker geen spijt van het feit dat ik deze tour gedaan had, maar was wel geen grote fan van de gids aangezien 90% van zijn uitleg seksistisch getint was.

Kim had niet zoveel geluk met haar ochtend in de stad. De president kwam die dag naar de stad waardoor deze bijna volledig afgezet was. Veel had ze dus niet kunnen doen of bezichtigen. 's Middags gingen we op aanraden van Flor, onze gids, churro's eten met dulce de leche, meeegalekkere combinatie! 's Avonds gingen we uit eten met de groep en de volgende dag vertrokken we alweer naar onze volgende stop: Sucre!