Sucre

Wilot:

Sucre is blijkbaar de hoofdstad (wist ik dus niet) en een meer ontwikkeld stadje. Het voelt echter niet als een hoofdstad aan, behalve het verkeer! In Sucre waren er allerhande activiteiten een optie, Natanya en ik beslisten om te gaan rotsklimmen terwijl Kyra het hier eerder rustig ging houden. De eerste avond zijn we met de volledige groep uitgegaan, dit is net iets te wild geworden waardoor ik met een kleine kater overbleef de volgende dag. Gelukkig was het rotsklimmen in de namiddag gepland. Kyra en Natanya hebben in de voormiddag de stad dan maar zonder mij verkend. Ik probeerde ondertussen mijn kater te verhelpen EN mijn probleem met mijn bankkaart op te lossen. Die is namelijk geblokkeerd door vermoeden van fraude, wat dus niet het geval is, maar die mij wel in een situatie brengt waar ik niks meer kan betalen. Heel handig dus, al een chance dat Kyra hier is om mij uit de nood te helpen.

In de namiddag zijn Natanya en ik dus gaan rotsklimmen, terwijl Kyra voor een massage ging. Het rotsklimmen vond ik (en Natanya denk ik ook) superleuk! Toch wel anders dan in Thailand omdat de muur hier redelijk vlak was waardoor je vooral via de spleten in de muur omhoog moest klimmen. Ik ben echt een geboren aapje en ook hier ging het me toch redelijk goed af, ik moet dit dus echt ook meer gaan doen in België. Ik had wel het gevoel dat de mensen hier toch net iets minder professioneel waren en zo veilig voelde ik me dus niet, het was dus voornamelijk op jezelf vertrouwen om niet te vallen, haha. Maar we hebben het overleefd!

Diezelfde avond hadden we een ‘dining experience’ geboekt, samen met de groep. Dit was echt een superleuke ervaring. Er werd in de patio van een Boliviaan een mega gezellige tafel gedekt waar we een vijfgangenmenu van typisch boliviaanse gerechtjes geserveerd kregen. Een voor een echt superlekker en er werd ook iets meer info over het lokale eten gegeven. Met zoiets kan je me altijd wel gelukkig maken en vind ik ook superinteressant! Aangezien dit nog altijd mijn katerdag was, ben ik na deze gezellige avond toch maar naar bed gegaan, de vermoeidheid was te groot.

Niet ver van het centrum van Sucre zijn er enkele jaren geleden voetstappen van dinosaurussen gevonden. Deze werden gevonden toen men hier aan het werk was en er aardlagen werden verwijderd. Dit is blijkbaar de plaats waar de meeste voetstappen ooit zijn gevonden. Dit zijn we dan maar op onze laatste ochtend gaan bezoeken. De uitstap op zich stelde niet veel voor, het museumpje die erbij hoorde was te klein voor woorden en de gids trok echt op niks, MAAR het zien van de voetstappen en gewoon het hele verhaal rond de dinosaurussen vind ik toch wel interessant. Ik mag daar eigenlijk niet te veel bij stilstaan omdat ik dan allerlei levensvragen begin te krijgen en ik weet er niet genoeg over om mezelf te kalmeren. Maar op zich is het toch eigenlijk een te zotte geschiedenis e, die dinosaurussen.

Diezelfde middag had ik een massage gepland, die had ik namelijk geboekt in mijn dronken bui, cadeautje aan mezelf. Zo heb ik Sucre volledig relaxed kunnen afsluiten (beste massage die ik al heb gehad trouwens!!) voor we diezelfde avond op onze nachtbus kropen richting La Paz.