Dag 6 Sekatonggggg

Indonesië, Lombok, Sekotong, 18.04.2018

Nieuwe dag, nieuwe kansen #kommaardoorrrrr.
Het personeel is zo lief! Vandaag waren ze al heel vroeg in de weer vanwege alle wind- en zandschade. Het zwembad was helemaal vies en vol met zand en ook was er van alles omgewaaid. Je merkt wel dat alles hier snel aangetast is door de vaak gammele diy bouwwerken #realitycheck. Na de stroomstoring hebben we heerlijk kunnen douchen, dit was ook wel nodig na vannacht haha #gefrituurd #zwetennn. Na het douchen hebben we alles klaargemaakt voor vertrek. We gaan 2 stranden bekijken, 1 voor het surfen en 1 voor snorkelactiviteiten #loveit. Manager Harm helpt ons veel als het gaat om waar we heen moeten en wat we kunnen bekijken #zohandig. Hij gaf ons ook korting omdat we 1 nacht langer blijven. Dit i.v.m. de accommodatie op Gilli Nanggu. We konden niet eerder terecht want het zat vol #maaktnietuit #alleskomtaltijdgoed. Oh trouwens.. de buddy van de scooter ging goed open en dicht maar de sleutel zat -eenmaal in de scooter - steeds zo vast als wat. Ik was bang om de sleutel te breken. Bij het ontbijt gezegd en hup, ze gingen er meteen naar kijken om alles te fiksen #alleenmaarliefde #liefdeblijftmaarstromen #altijdhulp.
We gaan zo eerst naar Banko Banko ofwel Desert Point om het surfen te regelen. Daarna willen we gaan snorkelen en moeten we ook nog geld pinnen want op Gilli Nanggu is geen ATM.

Zo we zijn weer thuis, het is nu 21.52 uur. De dag is voorbij gevlogen. We zijn niet wezen snorkelen, dat gaan we morgen doen. Desert Point was moeilijk te bereiken. Echt.. m'n a-, b- en c-diploma scooterrijden was hier bijna niet genoeg. Wat een grind en zand op die weg. Ook veel gigantische kuilen, hobbels en bobbels.. mega losliggende stenen. Dat allemaal op de laatste 10 minuten naar het strand toe. Ik wilde bijna weigeren om dat pad weer naar huis te nemen of überhaupt op de scooter te stappen. Zowel op de heen- als terugweg bijna gevallen door die kutweg #ikhebgevloekt #wasthelemaalzat. Gewoon totaal uitglijden over grind #geengrip #kakzooi. Gelukkig ging de terugweg wel beter.. Nanda en ik zijn echt scooter toppertjes #ondanksoveralzweet #goedgehandeld #bijbijnavallenvoetenuitsteken #dienanieheeftgoedgeholpen. Na het bezoek aan Desert Point besloten we daar morgen niet te gaan surfen i.v.m. die vreselijke weg. Op de terugweg besloot ik - random langs de weg - mama even te videobellen. Het was nog vroeg in de morgen dus mama lag nog in bed. Ze heeft vreselijk gelachen om onze outfits. Mondkapjes voor de vervuilde lucht en slechte uitlaatgassen maar ook voor opspattende steentjes en zand. De

zonnebrillen zijn tegen rondvliegende dingetjes zoals mini plastic'jes en steentjes. De sarong was om schouderverbranding tegen te gaan #hetzagerergstylishuit #not.

Eenmaal thuis aangekomen hebben we gekke chips-smaken gegeten en water gedronken. De enige ATM waar we kunnen pinnen is de BNI bank. Deze leek eerst 1,5 uur van ons verwijderd te zijn. We besloten daarom een taxi te fiksen. Al gauw bleek dat het maar 35 minuten rijden was, top! We stapten in de taxi die 150 000 indr rekenden... 5 euro heen en 5 euro terug. We zagen voorin een jongen zitten, deze bleek Nederlands te zijn. De jongen vertelde dat de taxichauffeur eerst naar het vliegveld ging rijden.. Dit duurde 1 uur en 15 min, nooooo #omgnee #neee #okemoetmaar. Toen begonnen de chauffeur en de Nederlandse jongen over de prijs. Onze manager had een scherpe prijs voor ons geregeld en de jongen betaalde hetzelfde als wat Nan en ik samen betaalden voor de heen-EN-terugweg. De man gaf niet toe in het afdingen #zogaatdatdus. Toen begrepen wij de man verkeerd en dachten we dat hij ons ook ging afzetten qua geld. Gelukkig was hij echt heel aardig zo bleek later. Hij nodigde ons zelfs nog bij hem thuis uit. Ook hebben we hem geregeld voor de overtocht naar Gilli Nanggu. Voor 2 personen betalen we 350.000 indr heen en terug, cheap! We wisten via het hotel dat een normale prijs rond de 150.000 indr p.p. voor een enkele reis ligt.
Nadat we die Nederlandse jongen hadden gedropt konden wij mooi pinnen. We lijken wel rijk.. 3.000.000 indr #jeetje #flappentappen #warendatmaareuros #haha. Op de terugweg reden we met een andere chauffeur want de chauffeur van de heenweg moest klanten van de luchthaven halen. De chauffeur van de terugweg was heel grappig, we lagen constant in een deuk. We vertelden dat als we iets op de weg zagen dat gevaarlijk kon zijn (denk aan overstekende honden en kippen) of als auto's en scooters elkaar gevaarlijk inhaalden, we een taaaa tuuuu taaa tuu geluid maakten. Of piewhiew phieuwwieh. De man moest lachen en vulde het aan met may-day may-day, 911. Hij ging helemaal stuk, het was zo grappig. Bij elke kip of hond of zelfs 'n plastic zakje herhaalde de man het al lachend #Nandaenikmoestenookjankenvantlachen.

Toen we bijna thuis waren wilden we nog even naar de supermarkt voor allerlei benodigdheden, de man stopte nog even voor ons #vetlief. Als bedankje voor de fijne rit en het lachen hebben we sigaretten voor de man gehaald. Ook haalden we veel snacks om uit te delen aan locals en kindjes. En voor onszelf hadden we een grote fles water en wat losse koekjes gekocht. We hadden niet geluncht dus besloten we meteen te gaan avondeten. Het was tenslotte al half 8 geweest. Ik had nasi goreng #bestever #nognooitzolkkrgegeten. Nanda had waterspinazie, deze was erg pittig maar ook te smakelijk. We wilden er nog even op uit gaan maar dat deden we uiteindelijk

niet #wegingenenwegingenniet #heellachwekkend #slappelachnummer100 #tebizarverhaalvoorhier.
Iets met worden uitgenodigd, de poort uitstappen nadat deze geheel wordt ontgrendeld (dikke sloten), de bewaking die naast ons blijft staan, wat heen- en weer appen, bedenken dat het een slecht- en niet veilig idee is en vervolgens tegen de bewakingsman zeggen dat het niet doorgaat #ergongemakkelijk #enhilarisch.

Na dit veel te grappige verhaal wilden we onze dagboeken gaan bijwerken. We installeerden ons bij de veranda om op de houten bank te chillen. Niet veel later zat er een 10 cm lange sprinkhaan. We liepen heel snel naar beneden.. naar het restaurant, want dat beest sprong #ieuwh #schijters #geenbergtestijl #bijnageenwegtegek #totnutoeallewegenoverleefd #maarbeesten #brrrrr.

Eenmaal beneden, wilden we onze kaassnack openen. Nan en ik zijn gek op kaas #kaasverslaving en wilden ons kaas-gemis stillen door die snack. De bewaker zat trouwens ook in het restaurant en lachte vriendelijk. Hij had de poort voor ons open gedaan toen we het oorspronkelijke idee hadden om nog even rond te stappen en gaf ons ook het nummer van een goede taxi #ergongemakkelijkesituatie #maarterugnaarverhaalkaas. Die kaassnack was met kaas.. logisch.. althans.. dat is wat de verpakking vertelde. We namen een hap. Nou het was niet echt lekker zeg maar #tranenmettuiten #weertranenvantlachen. De bewaker moet gedacht hebben dat we niet goed zijn. We hebben de snack aan hem gegeven en binnen no-time was het op. De kaassnack was zoet, vanille. Terwijl er kaas in het Indonesisch (Keju) stond #hilarisch #typisch #wateenteleurstelling. Zo, het is inmiddels al half 11. Nog even foto's uploaden en daarna lkkr slapen.

Tschüsssss.

Indonesië

hoofdstukken

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.