Dag 18 Surfpoging 2 bij New bro's

Indonesië, Nusa Lembongan, 30.04.2018

Yesssss, ik heb vannacht eindelijk weer ietsje beter geslapen. Alsnog veel wakker maar wel al beter. Hopelijk gaat de surfles ook beter. Gisteren ging het vet kut #geenanderewoordenvoor #heelfrustrerend #bennualzenuwachtig.

Nanda en ik hebben vandaag lekker met ei en een schaaltje fruit ontbeten. We krijgen elke dag een bordje fruit bij het ontbijt, super schattig! Ik probeer ondertussen de zenuwen opzij te schuiven en niet aan het surfen te denken. Ik rommel wat op internet en werk vooral mijn dagboek bij. De wifi is hier kneitersterk dus ik kan zelfs foto's uploaden. Dat is niet veel vaker het geval geweest #dikkemazzeldus.

We gaan pas om 11.30 uur surfen, ik weet niet zo goed waarom, enerzijds handig om alles even bij te werken, aan de andere kant beetje zonde van de dag. Ook zal vandaag de zoektocht naar een juiste geldautomaat worden voortgezet. Zoals eerder gezegd kunnen Nan en ik alleen met de betaalpas pinnen bij een BNI-bank. Die dingen zijn op sommige eilanden niet aanwezig. Heel, heel irritant. Maargoed alles komt altijd goed. Later meer, nu eerst klaarmaken en inpakken.

Zoooo deze surfles ging echt beterrrrrr, halelujaaa! Bij Nan ging het nu wel weer minder, gek toch.. geen idee waar dat aan ligt. Vanwege volle maan waren de golven echt gigantisch, niet te doen echt. Na een aantal minuten in het water moest iedereen weer op de boot komen en gingen we naar een rustigere spot. Voor het surfen gaan we trouwens steeds op een boot. De golven ontwikkelen zich veel verder in zee. Ook hebben we hier schoentjes aan voor het reef #beterrrr #geenteennagelmeereraf #geensneeen #yesss. Ik ben na 't surfen nog prima. Nan daarentegen is helemaal dood, precies het tegenovergestelde van gisteren. We besluiten de wetsuits uit te spoelen, in de schaduw te drogen te hangen en daarna lekker te lunchen. Dat uitspoelen van de wetsuits moet trouwens elke dag. Zout is echt heel slecht. Ook mag ons pak niet in de zon drogen, dat is slecht voor het neopreen. Nou goed, taak wetsuits gefixt. Ready om verder te gaan. We fixen nog even benzine want de tank is bijna leeg. De vrouw heeft kleine flessen van 2 liter, per fles is het 25.000 indr, prima prijs. Ze giet het net als alle anderen d.m.v. een trechter en een gaasje de tank in. Ze kijkt niet goed en giet de tank overvol #wathebbenwegelachen #foutjemoetkunnen. Tank gevuld en door naar de stranden. We rijden eerst naar Mushroom Beach, mooi maar druk! Ik rij nog tot 3x toe achter de Chinezen hun hielen aan. Die mensen luisteren niet en begrijpen ook niet wat aan de kant gaan is #hetisbijnalachwekkend #omg #gaaandekantdan #jeezs. We eten wat bij Mushroom Beach en rijden daarna verder naar Secret Beach. Prachtig daar, veel geweld van klotsende golven, heel cool!

De weg ernaartoe is weer speciaal te noemen dus we besluiten voor zonsondergang weer omhoog te rijden #weinigasfalt #ergsteil #armescooter #datdingisechthalfdood. De scooter heeft een eigen wil, is erg oud en afgeragd. De snelheidsmeter doet 't sowieso niet, alles heeft krassen, idem dito dashboard. Ook doet het meest essentiële onderdeel van deze scooter - de toeter - het soms niet. Erg frustrerend! Ik zeg tot dat ie het weer doet dan maar "tuut tuuut" als er wat is.

We zijn erg moe en besluiten het eiland rond te touren op zoek naar een random pinautomaat. En dan maar met creditcard geld opnemen, heel irritant. Het lukt eindelijk dus ik cash meteen 2,5 miljoen. God wat een bevalling. Kunnen Nan en ik ff samendoen want bij haar lukt 't nog steeds niet. Gelukkig bijna naar Bali, daar gaat 't sowieso goed.
Na het pin-avontuur gaan we naar huis. Het bed is zoals altijd weer netjes rechtgetrokken en opgemaakt. Ze slaan bij dit resort zelfs 's avonds je bed open en doen de klamboe dicht zodat je er zo in kan glijden #heelbijzonder #backpackprinsessen3.0 #hahaha.

We proberen al vroeg wat te slapen omdat er 's avonds een feestje is maar dit wil niet lukken. We kijken op de klok en het is al 9 uur. We beseffen dat bijna alles hier tussen 8 en half 9 dicht gaat. Oei, we moeten nog eten. We rijden naar Cookies café dat om de hoek ligt, deze is helaas al dicht. We weten dat de kans tot slagen erg klein is en rijden een paar meter terug naar een huis/winkeltje met wat benodigdheden die ze te koop aanbieden. Het is wel bittere armoe wat we daar zien. Tv op standje tereurhard, overal stof, erg, erg, erg dunne mensen, een bed in de winkel waar al iemand op slaapt en een nestje katjes tussen de verkoopwaren.

We slagen voor instant noedels en wat koekjes als avondeten. Niet de meest voedzame maaltijd maar prima voor nu. Na het avondeten vragen we aan de dames van de keuken of we al om 6.30 uur kunnen ontbijten omdat we al om 7.15 am moeten surfen. Het was erg met handen en voeten. We hopen dat ze het goed hebben begrepen anders moeten we met chips ontbijten #erggoedidee #voedzaamenzo #hahaha #backpacklife.
We gaan vroeg surfen morgen in de hoop op rustigere golven #fingercrossed. Nu lkkr slapen. Tschüsssssss

Indonesië

hoofdstukken

Laatste blog van
Travel Diaries

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.