Dag 27 Laatste dag Seminyak, heerlijk!

Zoooo de dag is voorbij gevlogen. Het is net 8 pm geweest. Ik zit al gedoucht en wel op bed #wachtenopderoomservice #jeetjewateenluxe #endatvooreenmaaltijdvan4euro #backpackprinsessen. Ook heb ik zo goed als alles al ingepakt, want morgen moeten we om 5 uur in de ochtend al uitchecken en vertrekken. Taxi is geregeld, dat is chill reizen! Hij brengt ons binnen 30 minuten naar het vliegveld in Denpasar zodat we om 7 uur in de morgen kunnen vliegen. Vliegtickets zijn vandaag ook al geprint, weliswaar erg wazig vanwege de inkt die bijna op was #ooktypischindo #hahaha #kangewoon.

Vandaag typ ik mijn dagboek vanuit bed en begint het verhaal bij het ontbijt... Tijdens het ontbijt hebben we geprobeerd Agoda te contacten over het vieze schimmelhotel om geld terug te vragen maar de wifi was vervelend. Uiteindelijk is het net toch gelukt. Ook heb ik even voor vliegtickets gekeken voor als Marty verlof heeft in augustus. En hebben we gekeken waarom internet niet werkt. We hoorde namelijk dat je internet bijna niet werkt als je beltegoed op is en dat was erg het geval bij ons. Na het ontbijt liepen we naar de wasserette en naar de Indomarkt (supermarkt) voor beltegoed. Dit was nog een hele bevalling want we moesten mijn Indonummer weten maar die wist ik niet uit mijn hoofd. De was hebben we - na 2x naar de wasserette te zijn gelopen - maar in het hotel afgegeven want die wasserette was nog steeds dicht. We stapten op de scooter en reden naar de Bintang supermarkt want daarnaast zit een telefoonwinkel. Daar aangekomen bleek het volgende.. voor elk eiland/deel van Indonesië moet je opnieuw GB's kopen. Het internet (de GB's) die je in Bali koopt zijn niet geldig in bijvoorbeeld Lombok of Sulawesi. Jeetje wat een geldklopperij #onhandig. Ook dien je door een nieuwe wet die illegale handel en vreemdgaan wil uitbannen, je telefoon/simkaart te registreren. Zodat ze weten wie er achter de telefoon hangt. En zodat men je tijdens afluister sessies, verantwoordelijk kunnen stellen #ohduszogaatdat. Wat alleen wat lastig is, is dat wij als toeristen maar 1x een kopie van ons paspoort kunnen geven en de telefoon daarmee slechts tijdelijk geregistreerd is. Vervolgens kan die na een x aantal dagen of weken al worden geblokkeerd. Om dit ongedaan te maken moet je of naar Denpasar rijden waar het hoofdkantoor van Telkomsel zit en daar 3 à 4 uur in de rij wachten.. Of je moet elke keer 75.000 indr dokken zodat ze het tijdelijk ontgrendelen #corruptzooitjeeee #whaaa.

Wat ook erg lullerig was (Nan en ik gebruiken de woorden pletterig, zweterig en lullerig) was de man bij wie ik een scooterklep besloot te kopen. Wat een lul was dat zeg… kan niet anders zeggen. Ik liep het zaakje in, begroette de man maar kreeg geen begroeting terug. Ik vertelde dat ik graag een scherm voor mijn helm wilde en vroeg of hij die had. Hij liet zien dat hij 2 soorten had van het merk Boggle, precies diegene die ik gister had gezien. Deze kosten gister 50.000 indr. Deze beste man vroeg er echter 150.000 indr voor #jajaaaah #dusdat. Ik vertelde dat ie gister 50.000 kostte en dat ik dat er graag voor betalen wil. Nou moeilijk, moeilijk allemaal, hij ging dus echt niet lager dan 100.000. Hm, oké dan maar. Krijg ik vervolgens een oud scherm van een andere helm en niet die nieuwe uit de verpakking. Ook geen discussie over mogelijk #wateenaap #karmakomtmnogwelhalen #stommelul.

We vervolgden onze weg en de man kon de pot op. Want we gingen allerlei leuke dingen doen. We startten met de oudste tempel van Bali, beetje vervallen maar alsnog mooi om te zien. Daarna gingen we naar een tweede tempel. Deze heette Pura Mao-Spahit. In deze tempel gaf een man een "rondleiding". Hier moesten we 100.000 indr roepia p.p. voor betalen, belachelijk echt maar oké. Daarna gingen we naar het Bali museum, ook daar ongevraagd een rondleiding voor 100.000 indr in totaal. Deze man was wel heel erg aardig en enthousiast. Sprak goed Engels en was echt een blij ei. We moeten vaak lachen om de tonen/lachjes van de Indonesische mensen. Altijd voluit en hoog, super grappig.

Na het Bali museum waren we moe en reden we terug want we moesten de scooter ook bijtijds inleveren. De jonge en enthousiaste scooterverhuurders wachten ons alweer hartelijk op.. Ze vragen wat onze helmen hebben gekost, vinden ze erg mooi en vinden het een goede en eerlijke prijs.

We weten niet zo goed waar we willen eten en hebben ook veel geluncht dus we besluiten lekker naar het hotel te lopen. Daar bestellen we uiteindelijk roomservice en gaan rond 21.00 uur eten. Daarna snel slapen want we moeten om 4.15 am op. De taxi komt ons om 5 uur halen. Dus iets voor 5en uitchecken, top! Dit hotel is zo fijn. Zo komen ze ons setje gewassen kleding brengen en maken nog gezellig een praatje. Ook de airco is supergoed geplaatst, love it!

Wat wel gek is, is dat de roomservice binnen komt bij het brengen van spullen. Sta je daar in je ondergoed enzo. We hebben er erg om moeten lachen. Ben benieuwd wat de dag ons morgen gaat brengen.