Dag 12 Gilli Trawagang, oude bekenden en feestennn

Het is op dit moment eigenlijk al 25 april. Het dagboek van gisteren schrijf ik pas vandaag #jezalhetmaardrukhebben #LOL. Het was een te gekke dag gisteren. We hadden de wekker rond half 8 gezet. Nadat we ons hadden opgefrist en aangekleed, nuttigden we ons ontbijt. Hierna was het tijd om de markt onveilig te maken. Gewapend met telefoons, camera's en GoPro, gingen we die kant op. Na een meter of 500 zagen we al allerlei zeilen/doeken en dachten; 'Dat is de markt'. Een echte lokale markt. Alle mensen keken en waren nieuwsgierig. Sommige boden hun handelswaren aan en weer anderen probeerden een praatje te maken. We besloten nog wat verder te lopen en zagen een smalle maar lange straat, echt een straat van de locals. We namen een kijkje en stuitten al snel op een groep mensen. Er werd meteen een gesprek aangeknoopt en we hoorden al snel dat er voorbereidingen werden getroffen voor een bruiloft. Het was dat we al om 12 uur met de taxi verder moesten maar anders waren we uitgenodigd #hoelief #geweldigdit. We moesten overal foto's van maken en iedereen wilde ook op de foto. We vertelden dat ik vaak geen bereik op mijn telefoon heb waardoor we denken dat mijn gigabytes op zijn. Meteen mocht Nanda bij een van de bewoners achterop om met mijn telefoon naar een shop te rijden #okespannend #gaatdatwelgoed? Na een tijdje kwamen ze terug en waren ze langs 3 shops geweest maar niemand verkocht internet, enkel pulsa ofwel beltegoed #helaaspindakaas #ikwaszoblijomNanieweertezien #phieuw. Ondertussen kreeg ik een Sprite aangeboden, ze stonden erop dat ik die niet betaalde #omg #totaalnietnodig #welheellief. Ook wisselden we nummers uit - zoals bijna altijd - zodat we om informatie konden vragen als we dat willen. Na deze bijzondere ervaring liepen we terug naar het hotel en chillden we nog wat in de schaduw. Oh, nog zo'n bijzonder moment wat ik MOET vertellen;.. Op de terugweg kochten we water want het was ontzettend heet. We wilden het bij een vrouwtje kopen maar die sprak geen Engels en had niet terug van 50.000 indr. We gebaarden dat ze het mocht houden maar ze snapte/wilde het niet #hetleekalsofzehetnietwildeaannemen #zoeerlijk. Dus verder naar een andere kraam. Daar kochten we 1,5 liter water en dronken deze al snel helemaal op #dorstvoortleven. Eenmaal in het hotel aangekomen betaalden we nog voor de lunch van gisteren en checkten we uit. Meneer Bang Bang stond al klaar en we stapten in. Hij vroeg of we van muziek houden en zette vervolgens een USB-stick op met allemaal van die "sad songs". Nanda en ik moesten er erg om lachen #lachinhouden2.0 #tegrappig #gaanweweer #altijdtzelfdelied.

Eenmaal in de haven van Bangsal aangekomen reed Bang Bang naar een aantal plekken om de laagste prijs af te spreken en ons goedkoop naar de overkant te helpen #heelerglief.

De overtocht verliep snel en voorspoedig, met 15 minuten waren we er al. Omdat het enige vervoersmiddel op dit eiland de fiets is of paard en wagen - en we geen gebruik wilden maken van mishandelde paarden - liepen we naar onze verblijfplaats. Dit was met 15 kilo aan bagage per persoon en 30 graden nog best warm haha. Maar beter 1 uur en 10 minuten zelf lopen (dat is de werkelijke tijd die we er over gedaan hebben) dan een paard en wagen te gebruiken waarbij het paard zichzelf dood moet werken.

We waren totaal kapot toen we in het hotel kwamen waar we vorige keer ook zaten. Namelijk Le Pirate Beach Club. Nanda had het helemaal gehad, die had echt een hoofd als een tomaat door de hitte. Ik kreeg elke keer de slappe lach tijdens het lopen, hilarisch echt #goeietimingook #whahaha. Gewoon melig van de ellende, de zware backpack, de warmte, het de weg kwijt zijn en Nan haar hoofd en opmerkingen. Wat echt heel leuk was; iedereen van het hotel herkende ons #echteenfantastischwelkom. Iedereen was blij om ons terug te zien #zoleukkkk. We besloten meteen na aankomst drinken te bestellen en te lunchen, het was namelijk al 16.00 uur geweest, whoeps. Daarna namen we een douche en gingen we even liggen. We konden alleen niet slapen haha, zul je net zien. Moe maar ook tooooo excited #hyper #sohappytobeback. Je had ons moeten zien, zo moe dat we niet wisten waar we het zoeken moesten.. maar slapen, ho maar.

We gingen rond 9 pm met gehuurde fietsen naar de mainroad (daar waar alles gebeurt). Het is zo ontzettend leuk om weer terug te zijn. Heerlijk om niet alles vast te hebben gelegd qua reisroute en vliegtickets. Dan gebeuren namelijk deze spontane dingen #wateenheerlijketijd #bringsbackalotofmemories. Maargoed.. mainroad dus.. we parkeerden onze fietsen zoals vanouds en aten bij een tentje naast de nightmarket. Ook hier herkende ik de bediening nog! We openden de avond standaard weer bij de Reggea bar, the place to be. We dansten lekker en verplaatsen om 1 uur 's nachts naar de Jungle bar en een andere bar (weet de naam niet meer). Het was erg gezellig! We ontmoetten weer allerlei mensen. Ook "petje", die we van vorig jaar kenden, whaa. We gingen rond half 3 slapen. Onze hoofdlampjes komen trouwens goed van pas omdat er geen verlichting is. Na het stappen nemen we nu elke keer de directe/korte (donkere) route door de smalle straatjes in plaats van de lange route die je rond het eiland leidt #scheelttijd.