Dag 3 Goede scooterwegen en prachtig strand

Vandaag hebben we eerst allerlei dingen geregeld voor onze reis. Zo ook voor onze volgende stop (Gilli Nanggu). Het was erg lastig om accommodaties te vinden. Uiteindelijk vonden we het goede adres/het enige hotel op Gilli Nanggu en besloten we deze online te boeken. Helaas kregen we al snel een e-mail dat er niet aan de aanvraag voldaan kon worden, omdat 't vol zat. Het personeel van het enige hotel op Gilli Nanggu was ontzettend aardig, want ze boden een goed alternatief, superlief! Dat was dus ook weer opgelost. Iets langer op Lombok en iets later naar Gilli Nanggu gaan #okiii #geenprobleem.

Aldi's Homestay is trouwens erg fijn. Hele lieve mensen en een fijne kamer. Alleen het licht in de kamer is heel zwak, 's avonds zie je weinig #okii #wereddentwel. Het ontbijt laat behoorlijk op zich wachten, vaak moet je wel minimaal een half uur wachten, voordat het geserveerd wordt. De smaak van het ontbijt is daarentegen wel altijd goed. We bestellen trouwens elke keer een kleine water want dit is niet bij de prijs inbegrepen (€ 23 voor 2 personen inclusief ontbijt, cheappp). Na het ontbijt en het geregel gingen we meteen op pad om de dag volop benutten. Met bikini's en jurkjes aan waren we er klaar voor. We gingen naar Tanjung Aan. Echt een prachtig strand met zon en schaduw. Lekker water en een prachtig vergezicht met groene bergen en al. We gingen bijtijds terug, omdat we de zonsondergang wilden zien bij Ashtari. Dit is een leuke eetplek met prachtig uitzicht hoog in de bergen. We namen een taxi want 's avonds is er geen verlichting en die weg is niet bepaald goed #helemaalniet #belachelijkstijl #ensmal #wewilennognietdood.

Oh ja, voor we 's middags naar huis scooterden hadden we een ijsverkoper beloofd nog een lekker ijsje te kopen. Ik had een ananas-ijsje ofwel "nanas" want zo noemen ze dat in Bahasa Indonesia (de Indonesische taal) of nog beter gezegd; nanas hola hola. Zo zeggen Indonesiërs; 'een ananas ijsje'. Nanda had een bizar ijsje, bizar maar lekker. Er zaten echte stukjes maïs op dat ijsje. We kregen 3 ijsjes voor de prijs van 2 dus gaf Nan er een aan een moeder (local) die aan de rand van het strand stond. Ze verdeelde het ijsje over de kindjes en gaf ieder steeds een hapje, superlief #enheftig #armoede.
Vandaag hebben we geleerd om nee te zeggen. Handig voor straatverkopers (kinderen) die op je af komen. Tidak (nee) is echt het toverwoord om het bedelen te laten stoppen.

Bij het viewpoint/restaurant aangekomen waren we helemaal onder de indruk #fancydaar #leukevibe. Het was prachtig. We dronken een smoothie en aten een vegan platter met hummus, groenten en falafel, super lekker!
Na de zonsondergang wilden we terug om bij onze homestay te eten. We vroegen het personeel om een taxi te bellen. Ze waren super behulpzaam. Nanda kreeg een taxichauffeur aan de lijn die ons voor 150.000 indr wilde terugbrengen. Dat is bijna 10 euro. 3x zo duur als onze heenrit met de taxi, belachelijk! We gingen niet akkoord want de man wilde ook niet zakken. Het personeel ging meteen een andere chauffeur bellen. Die ging direct akkoord met 50.000 indr, top!

Eenmaal thuis aangekomen praatten we lang met 1 van de receptiemedewerkers. Een hele grappige en vriendelijke jongen. Hij is zo aardig en ook een beetje verlegen, we zijn in hun ogen het opperras #blijftraar #enookongemakkelijk.
Voor morgen en overmorgen hebben we een surfles gefixt. We wilden gisterenavond, na het Mexicaanse avondeten, dansen maar het lukte niet om een tent te vinden. Tijdens het zoeken/scooterrrijden - we reden heel langzaam en stopten 88 keer - vroeg een local wat we zochten. We vertelden dat we een leuk tentje zochten en dat we 400.000 indr p.p. voor een privé surfles zouden moeten betalen toen we ernaar vroegen bij een surfschool. We vonden dit erg duur. Hij vertelde dat hij een surfschool had en ons een privéles kon geven voor 300.000 p.p. Als we meer dan 1 les namen konden we onderhandelen over de prijs. Dit gesprek vond langs de weg plaatst dus we besloten zijn nummer te noteren en hem later te contacten zodat we eerst onze verblijfplaats konden verlengen. Nadat we 's ochtends ons verblijf hadden verlengd, appten we meteen. We

kregen maar geen antwoord en baalden. Toen zagen we dat hij de whatsappje niet ontvangen kon dus belden en texten we hem. Gelukkig antwoordde hij. We betalen nu 250.000 indr p.p. per les. Dat scheelt 150.000 indr #hoppakeee #indepocket #afdingwonder. Morgen dus onze eerste les in onze eigen wetsuit #whoeiii #zenuwachtig.
Nu eten we nog even pizza en curry. En kletsen we met het personeel van het restaurant. Ze voelen echt een beetje als vrienden. We lachen veel en chillen er vaak. Met zijn allen gezellig in het restaurant. Het is ontzettend lief, maar totaal niet nodig.. ze geven ons vandaag korting omdat we hier vaak eten.. #telief #wemoetenhetaannemen #zestaanerop.
Na het eten willen we nog naar de supermarkt en misschien nog een dansje wagen.. Edit; het werd geen dansje maar wel een hele gezellige avond met de staff van het restaurant. De nacht was minder gezellig.. we hadden een kakkerlakkenplaag #omgdrama.