Dag 22 Chillen, moe en shoppen

We zouden eigenlijk gaan surfen maar Nan had geen zin en ik had echt hinderlijk slecht geslapen. We hebben daarvoor in de plaats dus lekker op het strand gehangen bij de vrienden. Nan en ik hadden op een gegeven moment zin om even te winkelen en we wilden onze 2 vrienden trakteren op 2 wetsuit shirts.
Ook zochten we Best to Buddha armbanden. We wilden graag naar de fabriek maar dat was erg ver rijden. Ari (een van onze vrienden) wist wel een goeie zilverzaak in de omgeving. Hij liep er met ons heen en ging daarna mee langs allerlei surfshops voor leuke kleding. Hij moest de shirts bekijken en vervolgens de beste passen. Zo'n shirt kost omgerekend 35 euro, dat kunnen ze zelf nooit betalen #verschrikkelijk. Ari wilde het eerst niet eens passen en ook niet dat we het voor hem kochten. Maar wij stonden erop en hij vond 't uiteindelijk leuk. Ook hebben we een zwem-/surfshirt voor Adi meegenomen omdat het water erg koud is in juni en juli. We wisten niet zeker wat zijn maat was maar we mochten 't gewoon ruilen. Ari zei dat Adi een L had en dit klopte.

Na het winkelen liepen we terug en namen we 3 ijskoffie's en 1 ijsthee mee. Die dronken we samen op en we gaven het cadeautje aan Adi.

Gisteren ontmoetten we trouwens nog John die oorspronkelijk uit Bali komt, maar nu in Caïro woont en ondertussen veel reist. Het is een erg aardige jongen #wateencharisma #helevibeomdiejongen #geweldiggrappig. John ging met ons mee naar Jamie Oliver, of althans het restaurant van Jamie. Daar hadden we tijdens het winkelen gereserveerd omdat we er erg graag wilde eten. Hij vroeg of hij kon aansluiten, gezellig! John is overigens wel een flirt. Die kan nog sjansen met de stoeprand, te grappig. Zijn humor is aanstekelijk en we hebben lekker gegeten. We hebben smakelijk gelachen om zijn versierpogingen met de serveerster. Tijdens het eten vertelde hij ook nog het e.e.a. over surfjongens en de hele cultuur eromheen, erg bijzonder. De volgende dingen kwamen aan bod;
- Surfleven, kiezen voor dat bestaan. Weinig werken, niet hard willen werken om hogerop te komen.
- Soort van open relaties/extra vriendin of buitenlander is een trofee.
- Vanwege de macho-cultuur is het normaal om te flirten en te seksen ondanks dat je ergens in Indonesië een vriendin of vrouw hebt. Inclusief kind. Kan d'r met mijn kop niet bij.
- Surfers kunnen je gebruiken voor hun imago. Dus meisjes of buitenlanders gebruiken voor hun geld. En dat het kan zijn dat vriendschappen met locals niet oprecht zijn. Wauw, hoe bizar. Je voelt je echt in de maling genomen/teleurgesteld en gaat aan alle locals twijfelen. Terwijl niet iedereen zo is. Maarja dat is bijna niet te achterhalen.
- Als een andere jongen je benadert (enkel voor een praatje) terwijl je bijvoorbeeld surfles krijgt van een ander, dan levert dat onderling strijd op tussen de jongens. Omdat dit gaat over 'Je neemt mijn klant weg en die is van mij'. 'Ik wil met haar pronken'.

Enigszins in shock liepen we terug naar het hotel. We besloten een hotel te zoeken voor over een paar dagen en daarna lekker rustig te chillen. I.p.v. te feesten met mensen waarvan we hun intenties niet weten. We zijn geen arm candy #schokingdit.

Ook hadden we het met John over de huur-helmen die eigenlijk altijd te groot zijn en al 100x op de grond gevallen zijn (wat je hoofd dus totaal niet beschermt tijdens het scooterrijden of een val). We vertelden dat we dus eigenlijk een helm willen aanschaffen. Hij vertelde dat dit tussen de 200.000 en 500.000 kost. Dit is tussen de 12 en 35 euro, geen geld! We willen dus zo snel mogelijk een helm kopen. Awesome!

Zoals je kunt zien was het een erg gekke dag maar we hebben toch genoten. Edit; de inwoners laten nooit het achterste van de tong zien. Na - bij wijze van spreken - 4 uur praten weet je gewoon nog niet wie je voor je hebt. Dat is lastig. Je wilt je niet gebruikt voelen of laten gebruiken en tegelijkertijd kun je niet alle Indonesiërs over 1 kam scheren. Dus hebben we na lang balen en overdonderd zijn maar besloten om vooral te doen wat goed voelt. En uit te gaan van goede intenties en de goedheid van de mens.

Tot morgen