Dag 5 Doei, doei Aldi's Homestay

Indonesië, Lombok, Kuta, 17.04.2018

Oh, noooooo,

Dag 5 alweer #timeflyswhenyouarehavingfunn #genieten #dankbaar. Buiten de kakkerlakken-invasie om, wil ik nog helemaal niet weg #huilennnnn #opnaarSekotong #inmiddels21kaksgedood. Helaas zat er nadat we wakker werden nog 1 halfdode kakkerlak op de zijkant van mijn matras #iehw #maarsnelvergeten #diedingenlopenmogelijkzelfsopje #okeokeokenietaandenken #brrr.
We zouden vandaag gaan surfen maar de eigenaar liet maar niets van zich horen dus toen hebben wij gezegd; 'Laat maar'. Helaas heeft hij dit niet tegen zijn broer (onze surfleraar) gezegd. Hierdoor stond hij op een gegeven moment voor de deur #zolullig #wehebbenhemetengegeven #hijheeftechtlanggewachtgokik #zielig.
Ik denk dat hij op een gegeven moment ons cottage-nummer aan de receptie heeft gevraagd. Stond ik daar in short en bh haha.. voor de schuifpui #ongemakkelijk #maargeeftniet #meteenopengedaan #ffshirtjeaanenhoppa. Hij zei dat hij het niet erg vond en ging vrolijk weer weg #zozieligvoordiejongen #wateenkutstreekvanznbroer.

Na het uitchecken hebben we nog even met de staff/vrienden van het restaurant gepraat, zo gezellig! We leren steeds weer nieuwe woorden bij zoals 'Enak sekali' (het eten smaakt heerlijk). En 'kechill' betekent klein, handig voor als we een kleine water willen bestellen.
We hebben tussendoor nog weer zulke bijzondere momenten meegemaakt. Deze staan in het speciaal daarvoor bestemde hoofdstuk. We gaan met 2 uur naar Sekatong rijden. Ik denk dat het 2 uur duurt. Tot strakssssss. Edit; de vrienden van het restaurant kwamen ons uitzwaaien #hoeliefff #omg #telief. In de ochtend heb ik nog foto's en filmpjes gemaakt. Locals maken maar al te graag een praatje. Zo ook een groepje mensen langs de weg. Ze vroegen naar mijn GoPro en een mevrouw vroeg naar de sieraden om mijn arm. Ze wilde er wel eentje om. Hier in Indo kan alles. Ze zijn zo nieuwsgierig, vragen of ze even sieraden van een ander mogen omdoen is ook helemaal niet gek #oke #ongemakkelijk. Ook wilde ze met de GoPro "spelen", dit leverde grappige foto's en momenten op #ongemakkelijk #maarookgeweldig.

Update: Zo, we zijn in Sekatong aangekomen. Wat hebben we weer gelachen. De taxichauffeur wilde ons wel een dorp laten zien waar we foto's konden maken. Zo wilde hij meteen alle verkoopwaar laten zien #daargaanweweer #allesvoorpromotie #tegrappig. We hebben zijn aanbod afgeslagen en hem vriendelijk bedankt haha. Ook hebben we een keer of 8 de naam van ons hotel moeten zeggen, we gingen stuk #hijzeisteedsdatiseenrestaurant #watisdeechtenaam? #jadatisdeechtnaam #canyouspellit? #adressformeyouu.. #laughoutlouddd.

Bij aankomst in het hotel was de kamer niet zo heel schoon. We dachten; 'Oeh, waar zijn we nu weer terechtgekomen'. We hebben dit aangegeven en het bed werd meteen verschoond, heel fijn! Ook veegden ze de vloer.

We zijn op het moment de enige in dit hotel maar het is er echt fijn #wewarenbangvooreensupervieshotel #maarnietsaanthandje. De mensen doen er alles aan om het je naar de zin te maken. Wat ook zo grappig was; we liepen met backpack achter de gastheer aan. De meneer liep snel, wij liepen langzaam doordat we met de backpack de trap op moesten #zwarebultrug. We dachten hierdoor dat we nog een trap op moesten en kwamen zo bij het dakterras uit #slappelach #okeverkeerdeafslag. We liepen al lachend naar beneden en de meneer moest er ook om lachen.

Nadat we waren geïnstalleerd hebben we onze rugzak ingepakt, wat informatie gevraagd en via het hotel een scooter gehuurd.
De wegen zijn hier heel vlak. Niet te vergelijken met Bali of andere plekken in Lombok #ohyeahhh #winninginlife. Wel moet je oppassen dat je scooter niet gejat wordt. Goed de boel in het zicht zetten dus #hotelhelptonsmetalles #echttop.

We zijn wat heen en weer gereden om alles een beetje te verkennen. Het was half 3 en we wilden wel lunchen. De armoede is hier groter dan in andere delen van Indonesië. Dit maakt dat ze buiten de hotels, enkel warungs kennen en geen restaurants. Bij warung's moet je altijd een beetje opletten met eten en vergiftiging dus besloten we eerst maar even een verfrissend lemon-ijsje uit de supermarkt te halen en later te kijken of we in een hotel konden lunchen.

We vervolgden onze weg, Nan maakte de mooiste foto's van prachtige vergezichten en van de locals. We zagen het echte Lombok. Niet de opgesmukte wegen/restaurants voor de toeristen, maar echt de pure kant #heelbijzonder #dankbaarvooralditmoois. Ook kwamen we langs een gebouw dat in aanbouw was. Misschien wel een moskee.. vorig jaar hoorden we al dat je een bijdrage moet leveren zodra je erlangs komt. We hadden niet kleiner dan 50.000 indr. Wat neerkomt op 3 euro. Niet veel dus, maar die meneer was er hartstikke blij mee en liet het aan zijn vrienden zien. Ondertussen zwaaiden allerlei kids naar ons en werden we door allerlei locals bekeken. Als we toeterden of mensen begroetten keken ze soms een beetje gek haha #erkomenhiernietveeltoeristen. Ook zwaaien ze en soms zijn ze verlegen #schattig.
De lucht zag er inmiddels erg donker uit, waardoor we besloten van de wolken weg te rijden. We reden weer langs ons hotel en zwaaiden vrolijk naar het personeel. Niet veel later zagen we een prachtig ressort waar stond dat je kon eten. We namen een kijkje en werden vriendelijk verwelkomd. We maakten weer een praatje en kregen de kaart aangereikt. We aten een sandwich met groenten #yammmm. De lucht werd steeds donkerder en we besloten te wachten tot het overtrok. Nog geen 10 minuten later barstte het geweld los. Tropische regenbuien en hevige onweer #woww #denatuuriskrachtig.

Het personeel is geen slecht weer gewend. Ze zijn bang voor onweer #hahaha #zegingenzichverstoppen. Het onweren, de regen en de

harde wind duurden bij elkaar een uurtje. Toen het enkel nog een beetje spetterde besloten we terug te rijden voor het mogelijk weer zou losbarsten.

Dit terugrijden had nog wel wat voeten in de aarde. Vanwege een vergadering voor het nieuwe presidentschap hier op Lombok stond de hele oprit volgeplakt met auto's #wehaddenheelveellol #boomtakkenopzijduwen #pastprima. Over presidentschap gesproken.. er was een man die wel even kwam vertellen wat er aan de hand was. Heel propagandaverhaal over wie er moest winnen en wat er veranderen moest. Ook had hij het over een soort kracht/bijzondere geest wat maakt dat niemand op Gilli Nanggu woont. Na 2x sigaretten aanbieden en het propo- en spokenverhaal moest Nanda een beetje lachen. Het was echt een heel vaag verhaal #tegrappig #demanbeslootmaarintebindenenoptestappen #lulligmaargrappig.

Toen we ons een weg langs de takken hadden gebaand, reden we terug. We hadden onderweg nog wat regen gehad (misschien 10 minuten nog). De regen deed pijn! OMG #nethagelstenen #auwaaaa. We reden meteen maar door naar de super. We waren toch al nat. Goed geslaagd kwamen we o.a. met nieuwe slippers voor Nannie thuis.

*kijk ons op die foto met dat ijsje.. hahahahahaha..


Wow, wow, wow.. we kwamen thuis en de generator was kapot. De mensen vertelden dat ze naar Bali toe moesten om het te laten maken. De bewaking had geprobeerd hem aan de praat te krijgen waarna hij ontplofte #omg #wateenavontuur. We kregen een grote lamp op batterijen mee naar boven en besloten op de veranda te gaan zitten. Om vervolgens niets anders te zien dan sterren en de schaduw van palmbomen #omg #prachtig. En dat met het ruisen van de zee op de achtergrond. We besloten uiteindelijk al om half 8 te gaan slapen om de batterij te sparen. De airco deed het niet dus we werden wel ff geroosterd #zwetennnn. Om half 12 hadden we de slappe lach van de hitte. We besloten de deur open te gooien en op de veranda uit te gaan waaien #ikwaswelbang #wantjadedeuropenengeenhandvoorogenzien #erzalmaariemandoverhethekklimmen.

Om 12 uur sprong het licht heel even aan #wejuichden. Het licht sprong meteen weer uit. Net als de airco #wekwamennietmeerbij #tevroeggejuiched #lachenindenacht.

Uiteindelijk was alles rond half 2 gefixt. Kun je nagaan, het personeel heeft tot diep in de nacht geprobeerd de generator aan de praat te krijgen #wateenwerk.

Door de niet werkende airco was het zo heet in de kamer, echt heel beklemmend. We waren dan ook meer dan blij dat alles het weer deed. We zetten de airco zo hard mogelijk om de warmte te temperen. Met als gevolg; een vrieskist in de nacht #wathebbenweggelachen #pepienkokie #deavonturenvan..2.0.

Het maakt je trouwens wel heel dankbaar.. als je het lichtknopje weer kunt gebruiken #geweldigavontuur. Op naar een nieuwe dag. X

Indonesië

hoofdstukken

Laatste blog van
Travel Diaries

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.