Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep, KOM TERUG!

Nijmegen, 17.01.2018

Na onze heerlijke relaxdagen op Koh Rong voelde ik me gelukkig goed genoeg om op de boot naar het vaste land te stappen. Hoewel mijn buik behoorlijk ontregeld bleef en de energie ver te zoeken was, vervolgden we onze reis naar Kampot, een klein plaatsje dat naast het Bokor National Park ligt. Dit park omvat het grootste beschermde natuurgebied van Cambodja en doordat het zo hoog ligt is het er lekker fris. Per scooter zijn we Bokor Hill opgereden, vanwaar we uiteindelijk helaas geen enkel uitzicht hadden. Even verderop zou er een grote waterval zijn die we graag wilden bezoeken. Omdat het droog seizoen is en er dus maar weinig water door de rivieren stroomt, was het helaas niet zo indrukwekkend als verwacht. Het was echter wel heerlijk om rond te touren op de scooter, te genieten van de natuur en uiteindelijk hebben we zelfs wilde apen gezien! Plots zat er eentje op de vangrail naast de

weg, een ontzettend leuke verrassing!
Na Kampot was Phnom Penh onze volgende en tevens laatste bestemming, wat een gek gevoel. Phnom Penh is de hoofdstad van Cambodja, een samenvatting van mijn indruk van de stad zou ik omschrijven als een grote, vieze stad. Cambodja is al een land met ontzettend veel afval op de straat, maar Phnom Penh was zowaar nog erger. We hebben een dagje rondgelopen door de stad, het Koninklijk Paleis bezocht en rondgesjokt over een grote markt. Onze laatste dag was een bijzonder indrukwekkende dag. In Phnom Penh zijn namelijk gedurende de tijd dat de Rode Khmer dicteerde (1975-1979) gruwelijke dingen gebeurd, de killing fields zijn daar een bekend voorbeeld van. De Rode Khmer is verantwoordelijk voor de dood van ongeveer 1.7 tot 2 miljoen mensen. Als je bedenkt dat dit gaat over een totale bevolking van 7 miljoen mensen, is dat behoorlijk veel. Zij zagen intellectuele mensen als een bedreiging en daarom werden deze mensen opgepakt en naar een geheime martelgevangenis gebracht. Daar werden ze gedwongen een (in bijna alle gevallen valse) verklaring af te leggen dat ze in dienst van de Amerikaanse overheid waren als spion bijvoorbeeld. Daarnaast moesten ze ook verklaren dat bijvoorbeeld familie of vrienden dat ook waren, zodat de Rode Khmer reden had om hen ook op te pakken en zo het riedeltje van voor af aan weer kon beginnen. Die martelgevangenis hebben we bezocht

en bevond zich in een oud middelbare school pand. De meest nare verhalen kwamen naar boven en af en toe heb ik een pauze genomen om bij te komen van alle narigheid waarmee je opeens overspoeld word.
Als mensen uiteindelijk een verklaring hadden afgelegd in de martelgevangenis werden ze vervoerd naar Choeung Ek (één van de vele killing fields), zo'n 15 km buiten Phnom Penh, waar ze werden omgebracht. Minimaal 20.000 mensen zijn hier omgebracht en in massagraven gedumpt. Nog steeds komen hier beenderen, tanden en kleding uit de grond naar boven. Om kogels te sparen werden kinderen hier net zo lang tegen bomen aan geslingerd tot ze dood waren en werden bij ouderen hun hoofden ingeslagen met de achterkant van geweren.
Ik vind het een bizar idee dat dit pas zo'n 40 jaar geleden heeft plaatsgevonden en verantwoordelijke mensen pas deze eeuw zijn berecht. Een bijzonder indringende indruk heeft het bezoek aan deze

gevangenis en de killing fields achtergelaten, maar wat een belangrijk stukje geschiedenis heb ik hier geleerd.

Na Phnom Penh hebben we op 13 januari de bus terug naar Ho Chi Minh City genomen, vanwaar ons vliegtuig op 14 januari vertrok om ons via Qatar en Londen terug naar Amsterdam te brengen. Een rit van zo'n 22 uur. En dan ben je opeens thuis... Terug bij Mark, terug bij mama en papa, terug in de kou. Tot nu toe is het allemaal behoorlijk verwarrend en onwennig, hoe fijn het ook is om weer samen met Mark te kunnen zijn. Het leven in Nederland is zo ontzettend anders dan het leven dat ik het afgelopen jaar heb gehad.
Wat heb ik in het afgelopen half jaar veel indrukken gehad, mensen ontmoet, nagedacht over mezelf, mijn omgeving, de dingen die ik wil en die ik eigenlijk ook wel achter me wil laten, prachtige natuur gezien en lessen geleerd. Een bijzondere ervaring waar ik dankbaar voor ben dat ik deze heb mogen meemaken. Het was fijn om Suus aan m'n zijde te hebben, dingen te delen, elkaar te steunen en veel fijne herinneringen te maken samen. Herinneringen die me altijd bij zullen blijven.

"Travel is the only thing you buy that makes you richer"

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.