#19 Zion National Park

Vandaag wilden we graag een wandeling maken in Zion. Omdat je met je camper het park niet in mag naar de plekken waar we wilden, zouden we met de shuttlebus gaan. We hadden de avond ervoor al uitgezocht hoelaat de eerste gaat, want tja, met twee kindjes zijn we toch wel vroeg wakker. Lacht u even mee? Want de kindjes liepen vandaag pas om 8.30 af!! We hebben heerlijk uit kunnen slapen, zo is het niet, maar het was vandaag niet de meest praktische dag!
Al met al zaten we om 10.15 netjes gestreken en geschminkt bij de halte voor de shuttlebus. We moesten er eerst eentje hebben richting de ingang (5 minuutjes gelukkig maar!) en daar een andere shuttlebus pakken richting alle mooie punten in het park.
Ware het niet, dat je daar eerst voor langs de ingang moest. En daarvoor moet je betalen. Maar wij hadden al een kaart zodat we alle parken in mogen en hadden deze uiteraard niet bij ons.

Verzoent met ons lot dat we terug moesten (en met we, bedoel ik natuurlijk de mannen) vroegen we nog aan een ranger of we dan één of twee kaarten nodig hadden voor ons zessen.

Deze meneer vroeg waar we vandaan kwamen en zag de twee kindjes die stonden te trappelen om het park in te gaan, waarna hij zei ‘zorg volgende keer dat je je kaart bij je hebt, maar loop maar gewoon door hoor!’ Fantastisch! Dat scheelt weer een hoop tijd!

Het was flink warm geworden en we werden in de volgende shuttlebus gedreven waar we zo ongeveer gekookt werden. Na 5 haltes en een hoop ‘ohhh’ en ‘ahhh’ onderweg kwamen we aan bij de Zion Lodge, waar we de Emerald Pools hike wilde gaan wandelen.
Heen en terug zou ongeveer een uur duren, dus met twee kinderen erbij stond deze aangeschreven voor ons als een dagtocht, haha! De mensen blijven fan van onze hoogblonde kindjes en helemaal als ze allebei met een hiking-stok lopen, want ja, dat zag er dan ook wel heel lief uit!

De wandeling was prima te doen en onderweg zagen we een hoop

eekhoorntjes. We kwamen uit bij watervallen waar je onderdoor/achterlangs liep. Het was daar een drukte van jewelste omdat de trail naar verderop dicht was, dus alle hikers zich verzamelden op deze plek. Door de watervallen was alles ook drassig en het zand is rood wat overal aan gaat plakken.
Binnen de kortste keren waren dus ook de kindjes rood van de modder en wij daarom dus ook. De zon maakte op dat moment plaats voor een regenbui (what else is new deze vakantie…) en dat was voor ons het moment om terug te gaan lopen. Eenmaal weer bij het beginpunt hebben we wat gegeten en heerlijk in het gras gezeten. Het was een enorm grasveld met in het midden een boom die niet onderdeed voor een gemiddelde sequoiaboom zo groot!
We zijn weer de shuttlebus ingegaan en naar het eindpunt meegereden en kwamen daar uit bij een rivier waar in een zijtak ervan, we heerlijk met onze voeten in het water konden en de

kinderen zich ruim een uur vermaakten met stenen in het water gooien.
De omgeving is intens mooi en de bergen imposant. We hebben zoveel mooie routes gezien dus kunnen niet wachten tot de mannen een paar jaar ouder zijn en heerlijk mee kunnen wandelen!
De dag was intensief voor de jongentjes dus zodra Jamie in de draagdoek bij me lag sliep hij (weer).

Op de camping werd de barbecue aangestoken, maar waren de kindjes zo moe dat we daar uiteindelijk niet meer op hebben gewacht. Ze smikkelden van een boterham met chocopasta en sliepen nog voor ze hun kussen raakten.
Wij genoten van de warmte en haalden na een geslaagde barbecue nog een bizar groot ijsje, voor we ook heerlijk konden gaan slapen. Morgen is het tijd om naar Bryce Canyon te gaan! Maar voor nu roept ons bed!