#11 Viva Las Vegas deel II

De nacht was kort en turbulent! We sliepen allebei naast één van de twee kindjes en das was een uitdaging. Ze liggen heerlijk dicht tegen je aan, maar schromen niet om je een schop te verkopen als je in de weg ligt. Uiteindelijk om 6.45 uur waren we wakker en het allereerste wat de mannen deden is voor het raam zitten en naar buiten kijken, naar al het moois van Las Vegas!

We hadden gisteren een kaartje gekregen van Denny’s voor 20% korting dus dat was onze ontbijttent voor vandaag! Het was een klein kwartier lopen en daar aangekomen stond er al een rij en was het

een drukte van belang binnen. Gelukkig voor ons was er net een tafel vrijgekomen voor 6 personen en konden we bijna direct doorlopen, tot grote ergernis van andere wachtenden.

De amerikaanse ontbijtjes zijn groot en machtig. Toen ik bedacht dat ik wel een keuzemenu met 4 items kon nemen, dacht ik dat dit kleine gerechtjes waren. Maar het waren heuse, full-size pannenkoeken en muffins. De rest van de dag hoefden wij niet meer te eten, haha!
Onze buikjes helemaal rond gegeten, gingen we naar het Venetian. Wát een prachtig hotel is dit toch! Dit keer lag de ‘rondvaart’ niet droog en was het een drukte van jewelste met gondels.
Daar was een vriendelijke security-mevrouw die de kindjes ook zo leuk vond, die na een heel gesprek, de kindjes een sticker gaf met een officiële badge van de security erop! Wat waren ze blij ermee! Ook zat er een heuse ‘Carlo’s Bakery’! Zó jammer dat we nog zo vol zaten van het ontbijt dat we niets konden eten meer!

We bezochten nog andere hotels en sloten de ochtend af met een drankje in The Mirage, voordat we de kleine mannen weer echt op bed moesten gaan leggen. We zijn solidair met de kindjes dus hebben we ook zelf heerlijk even geslapen. Om 17.30 hebben we ze maar wakker gemaakt, want anders denk ik dat ze echt tot de volgende ochtend door zouden gaan slapen én we hadden honger gekregen.

Het eerste idee was eten bij Hell’s Kitchen te gaan eten. Dat lijkt me wel wat, bij een heuse Gordon Ramsay te eten! We kwamen binnen en na even rond te hebben gekeken kwamen we tot de conclusie dat dit niet is voor mensen als wij met kinderen, haha! Heel formeel.
Diverse restaurants bekeken maar het was óf vol óf het eten stond ons niet aan (of de prijs…).
We kwamen uit bij een restaurant bij Paris. De kaart trok ons wel aan,

dus hop, naar binnen.
Het oogde allemaal heel sjiek en formeel. Het liep ook allemaal heel rommelig en de tafel stond midden in een zaal, heel donker, de kinderen waren enorm aan het jengelen.
Toen we de kaart kregen stonden al die gerechten die we buiten hadden zien staan, er niet op. Bleek dat dat ineens om de lunchkaart te gaan (wat overigens nergens stond…) dus dat was niet de afspraak.
Ondanks dat ze al de tafel helemaal hadden gedekt voor ons en water ingeschonken, besloten we om te gaan.

Een stuk verder kwamen we een restaurant tegen wat beter aanvoelde en de kaart ons ook echt aanstond. Dit was ook een fantastische plek om te eten. We hadden uitzicht op de fonteinen van het Bellagio en zaten half binnen/buiten met terrasverwarming.
Rick en Phil namen een heerlijke steak en Ton en ik gingen voor een bizar lekkere pizza.
De kindjes aten hun buikjes vol aan brood met olie en patatjes met een boterham en kaas.
Wat een heerlijk tentje!

We wilden nog graag de coca-cola winkel zien en met de ijsbeer op de foto. Helaas was de ijsbeer er niet en vonden we het minder leuk dan we dachten dat het was. Eigenlijk waren we ook echt moe,

dus zijn we teruggegaan naar het hotel om daar weer heerlijk met het prachtige uitzicht in slaap te vallen.