#44 Maligne Lake

Bij het maken van dit verslag besef ik me ineens zo goed dat we alweer bijna aan het einde van onze prachtige reis zijn! Dit leven in de camper bevalt ons wel en we zouden nog graag een paar maanden langer willen blijven! Nog een week en daar gaan we ten volle van genieten!
Al was er van genieten niet te spreken vanmorgen. Vannacht was Daividh tot twee keer toe aan het huilen, zonder echt een reden. De tweede keer klamde hij zich aan me vast en heb ik hem heerlijk bij ons gelegd, om nog een paar uur te kunnen slapen. Niet ervan uitgaande dat Jamie weer om 7 uur met zijn ‘hoiiii’ bij ons bed zou staan. De dagen zijn gewoon zo intensief en de reis heeft wel zijn tol geeist, waardoor we toch best wel heel moe zijn en elke ochtend moeite hebben met wakker worden. Zeker als Daividh zo lekker tussenin ligt en helemaal tegen je aangeplakt ligt. Dat kind kan zo heerlijk spoonen!
Ook onderweg merk ik het. Normaal scan ik de hele omgeving af naar dieren, maar nu hoeven we maar 5 minuten onderweg te zijn en ik lig alweer te kwijlen in de stoel naast Rick en kan ook echt niet wakker blijven. Dus

het is stiekem ook wel goed dat we over een week weer wat meer regelmaat krijgen!

Na het ontbijt en een slaperige rit van mijn kant, waren we bij ‘Lake Maligne’. Je zou denken dat alle meren eentonig worden, maar dat is toch niet waar! Ook dit meer is weer prachtig op een verschillende manier. Het water diepgroen en blauw, heel helder en omringd door bossen en sneeuwbergen.
Zoals elke toeristenattractie wemelt het hier ook weer van de mensen die graag meewillen met een boottocht of net die ene perfecte selfie willen maken. We besluiten daarom ook om een stuk te gaan lopen. We krijgen mooie uitzichtpunten en ook het weer is zo goed dat we lekker op een bankje kunnen genieten van de zon! Na wat foto’s lopen we nog een stukje door maar hebben we toch al wel weer een afstand stiekem afgelegd, terwijl mijn knie steeds meer gaat protesteren. We besluiten om terug te gaan (een rondje rond het meer zat er toch niet echt in, daar is het veel te groot voor) en bij het restaurant wat er zit nog een kopje koffie te drinken.
Echte cappuccino’s kennen ze hier nauwelijks. Koffie is hier dus vooral een zwarte bak filterkoffie met de goedkoopste bonen die er

zijn. Niet echt te nassen dus. In dit restaurant hebben ze het wat beter voor elkaar en hebben ze echt goede zwarte koffie, die met wat melk erbij in de buurt komt van lekkere koffie!

Intussen is het nog veel drukker geworden rondom het meer en worden er bussen vol toeristen losgelaten. Ook op de parkeerplaats is het een drukte van belang en wordt er nog net niet gevochten om een plekje. Het mooie was dat wij zo vroeg waren, dus een plekje hadden, gewoon op een RV plek. Op het moment dat wij willen wegrijden, wil er een personenauto ons plekje inpikken, maar komt er op dat moment ook een camper aanrijden (die dus recht heeft op dat plekje).
We zien het overal, personenauto’s die op de plekken van RV’s gaan staan. Wij kunnen met onze RV al bijna nergens goed parkeren en door zulke aso’s wordt het alleen maar lastiger.

Dus we waren dan ook heel blij dat wij de auto, met het eruit rijden, dermate blokkeerden, dat de RV achter ons, zo ons plekje in kon nemen. Dat zal hem leren!

Met ons camper volgeladen met wasgoed, gingen we vanaf Maligne Lake door naar het dorpje Jasper om daar de was te doen. We vonden een laundromat, waar we 5 wasmachines in gebruik namen voor alle was die we hadden verzameld. Ook was daar WiFi, dus terwijl de mannen de kinderen vermaakten met ijsjes en rondjes renden achter ze aan in het parkje aan de overkant, kon ik ondertussen mooi mijn blog bijwerken. Bijna 2 uur later was alles schoon, droog en gevouwen. Buiten was het van mooi zonnig weer, omgeslagen naar een hele donkere lucht waar bijna regen uit zou gaan vallen. Tegen de tijd dat we in de camper zaten vielen de eerste druppels al en eenmaal op de camping kwam het met bakken uit de hemel.

We hadden nog wat nat wasgoed wat niet in de droger kon wat we graag buiten hadden willen hangen, maar dat zou dus niet gaan lukken. Onze camper hebben we volgehangen met hangertjes met kleding wat hopelijk morgen droog is. Improviseren!

De jongens speelden in de camper en gingen alvast in bad terwijl Phil en Ton het eten kookten. We konden zo aanschuiven en vervolgens na het eten konden de mannen zo hun bedjes in.
Jamie was niet van plan om te gaan slapen en lag nog honderduit de kletsen. Maar ineens was het stil naast me en was hij toch stiekem ineens overvallen van de vermoeidheid en in slaap gevallen.
Daividh was een grotere uitdaging, zeker omdat het begon te regenen en hij dat eng vind. Uiteindelijk zo’n 3 kwartier later lag ook hij heerlijk te slapen en konden wij rustig ons spelletje afmaken. Te laat, maar voldaan konden wij daarna ook heerlijk ons bed in kruipen!