#6 Yosemite wat ben je mooi!

Yosemite National Park, 18.05.2019

Heerlijk geslapen en wakker worden met een waterig zonnetje aan de hemel, beter kon deze dag niet beginnen! In een mum van tijd waren de kindjes en wij aangekleed en na het ontbijt waren we klaar om weer naar Yosemite Village te gaan. De weersvoorspellingen waren minder positief dan het daadwerkelijke weer, dus van elke zonnestraal hebben we genoten!
De planning was om lekker te gaan picknicken op de meadow voor El Capitan, daar hebben we, behalve het mooiste uitzicht, ook bijna garantie op een parkeerplekje. Zeker omdat het vandaag zaterdag is dus alle toeristen en Amerikanen erop uit zullen trekken zolang het mooi weer is.

Eenmaal in het park klopt onze voorspelling en is het echt een enorme drukte van jewelste. Overal staan auto’s dubbel geparkeerd, steken mensen zomaar over, bekijken mensen het park alleen nog maar van achter hun beeldscherm en lijkt iedereen alleen nog maar rekening te houden met zichzelf.
Wat een verademing was het bij El Capitan, de rust daar in vergelijking met de rest van het park is bijzonder. We parkeren de camper en zitten op een kleedje op het enorme grasveld, met uitzicht op deze enorme berg. Onder het genot van een kop koffie en een koek uiteraard, ideaal toch, altijd je eigen koffiezetapparaat bij je.

Fan van bergen ben ik al zolang ik mij kan heugen en een grote droom is het beklimmen van de Mount Everest (of in ieder geval tot basecamp), maar sinds ik twee documentaires heb gezien over ‘El Capitan’ (Free Solo en The Dawn Wall) kan ik niet anders dan ook een lichtelijke obsessie hebben voor deze berg. Deze berg dwingt respect af, geeft je kippenvel en laat je sprakeloos. Hoe gaaf was het dan ook om te zien dat er een klimmer druk bezig was met de klim naar boven op deze enorme granieten wand. En om te zien dat de mensen in deze weide waar we zaten, niet met camera’s of telefoons zaten, maar met ontzag naar deze berg keken, velen door verrekijkers.
We brachten een lange tijd door en besloten nog een stuk te wandelen. Maar helaas door de regen van de afgelopen dagen, waren de paden in modderpoelen veranderd en was er met twee wagens geen doorkomen aan. Ook hadden we geen zin om de kindjes op de rug te nemen dus besloten we een andere wandeling te maken, een paar honderd meter terug. Deze was ‘basic’ en prima te doen. De uitzichten op de enorme rotswanden om ons heen weer verbluffend.

Rond lunchtijd waren we weer terug en wilden eigenlijk wat gaan eten in Yosemite Village, maar parkeerplekken waren zo schaars dat we alleen even uit de camper konden springen bij de supermarkt om daar lunch te halen en vervolgens weer weg moesten.
Máár, wederom handig van een camper, we hadden alles bij de hand. Zo konden we onze knakworstjes opwarmen en hebben we heerlijk zitten lunchen in de camper, met uitzicht op El Capitan.


Op de camping heeft Phil wasjes gedaan en hebben de mannen de vieze klusjes als het legen van de tank van de camper gedaan. Samen met de kindjes heb ik in de familie lodge gezeten en konden de kinderen heerlijk spelen en hun energie eruit rennen. Daividh was ernstig teleurgesteld dat zijn vriendje die hij had gemaakt, Liam, er niet meer was. Daarentegen had hij nu twee ouderen meiden om mee te spelen. Die waren helemaal gecharmeerd van Daividh, maar Jamie gooide steeds hun bouwwerk om, waarmee hij absoluut geen vrienden maakte met deze meiden.

De weersvoorspellingen voor Sequoia National Park, waar we morgen heengaan zijn dramatisch. Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. We zouden daar 3 nachten zitten en tegelijk ook met Julian. Maar omdat hij in een tent zit, heeft hij besloten niet te gaan kamperen. Hij komt alleen maandag de 20e voor ons erheen. Dan zouden we een mooie dag moeten hebben. De dag erna is er weer alleen maar sneeuw dus hebben we besloten om alvast een stukje richting Las Vegas te rijden, zodat we de reistijd wat kunnen verdelen. De wifi en het bereik is alleen zo ellendig hier dat we nog niets hebben kunnen vastzetten. Het wordt of in Mojave of Barstow. To be continued!

Rick had vanavond corvee en heeft heerlijke wraps gemaakt, terwijl de lieve kleine mannen alvast in bad gingen. Na het eten was het dus alweer snel bedtijd voor de

mannen, want dit is elke avond véél te laat ook. Het is vanmiddag om 15.00 uur begonnen met regenen en dat deed het vanavond ook nog, wat resulteerde in een ellende bij Daividh. Wat is deze man bang voor het geluid van de regen. Het duurde flink wat tijd voor hij durfde te gaan slapen, terwijl Jamie al met 2 minuten lag te slapen en niets van alle commotie heeft meegekregen!
Voor ons is het ook tijd om te gaan slapen want morgen weer heel vroeg op voor de 4 uur durende rit naar Sequoia (en de ellende van boodschappen doen!)

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.