#29 Glacier National Park

Glacier National Park - Moose Creek, 10.06.2019


Jáááá! We mogen uitslapen tot 8 uur en doen dat ook heel dankbaar. De kindjes zijn al iets eerder wakker en zetten vanaf 8 uur de boel echt op stelten in de camper, waardoor we echt goed wakker worden. Om 8.45 zijn we aangekleed en wel en gaan we eerst ontbijten.
Ik had in mijn hoofd gekregen dat ik nu wel eens echt alles van de bedden weer wilde wassen. Afwisselend heb ik steeds de onderlakens, bovenlakens en kussenslopen gedaan, maar nu wilde ik eens alles tegelijk goed schoon hebben. Daarnaast had ik nog een

berg was ter hoogte van de Mount Everest liggen (ik weet ook niet waar die vandaan komt, maar aan de was te zien wonen er meer mensen in deze camper dan wij viertjes…) dus was mijn doel voor vandaag de was en de camper soppen.

Gewapend met muntjes, wasmiddel en een berg wasgoed liep ik naar de laundry waar er gelukkig 4 wasmachines stonden die alle vier voor mij waren. En deze nog goed vol zaten ook.
1,5 uur ben ik bezig geweest met alles wassen, drogen en vouwen, dus dat had ik vrij netjes gedaan al zeg ik het zelf!
De camper was inmiddels door Rick onder handen genomen en samen met Daividh ging ik op missie. Ton en Phil zijn namelijk vandaag 37 jaar getrouwd en ik wist dat ze hier elke dag verse taartjes en cinnamonrolls maakt, dus wilde wij lekker wat halen als taart!
Ze had toevallig net alles uit de oven gehaald en gewapend met 5 cinnamonrolls ging ik terug, waar we met z’n vijven heerlijk genoten van deze lekkernij. Ja, met z’n vijven, want Jamie had ik om 10.30 weer op bed gelegd (die van Ton en Phil, want zijne zat in de was) en die was als een blok in slaap gevallen. Dat arme kind slaapt te weinig en doet teveel, dus moet af en toe echt even bijslapen.

Nadat Jamie wakker is geworden besluiten we toch nog even op pad te gaan. We hadden leuke foldertjes gevonden over activiteiten in de omgeving. Op twee minuten rijden zit het ‘Crown of the Discovery Center’. Je kan hier van alles doen volgens de folder, ijs eten, een petting-zoo en allerlei lokale producten kopen. In werkelijkheid valt het een beetje tegen. De winkel is vrij leuk met handgemaakte producten, maar verder is het allemaal wat verlaten en nét niet.
Ook de petting-zoo waar we voor kwamen voor de kindjes is er niet (meer). We mogen wel bij de paarden kijken die gebruik werden voor ritten. Dat was dan voor de kindjes al indrukwekkend genoeg! Daividh vind het allemaal erg leuk en aait de grote paarden, terwijl Jamie de kat uit de boom keek en het allemaal wel wat spannender vond.

Als toetje namen we een ijsje. We dachten toen ze zo’n reclame maakte voor het ijs dat het een walhalla van ijs zou zijn. Het waren maar 7 smaken. Tóch was het wel erg lekker en werd het steeds beter weer weer dus konden we op de veranda zitten met het ijs.
Het voelde al met al wel een beetje als een anti-climax, deze plek had duidelijk betere tijden gekend.
Philomena had op weg naar de camping toen we aankwamen een plek gezien wat leek op een grote speeltuin voor de kinderen. We hadden toch iedereen weer in de camper zitten dus konden we daar net zo goed ook heen rijden. Dit bleek in het dorpje verderop te zijn, in ‘Hungry Horse’.
Leuk aan dit plaatsje is dat er dus overal karikaturen staan van broodmagere paarden, maar wel op een leuke manier!

Het bleek geen speeltuin of iets te zijn, maar een winkel en restaurant waar ze alles verkochten van de lokale ‘Huckleberries’. Dit zijn een

soort bosbessen, maar deze groeien alleen in Washington en Montana. Ze smaken iets milder en fijner dan bosbessen vind ik.
Het was een onwijs leuke winkel met allerlei snuisterijen en ook 101 producten met huckleberries.
We kochten allerlei producten met deze bes en kwamen met volle tasjes weer naar buiten.

Terug op de camping werd de barbecue aangestoken door Ton en deden wij alvast de kindjes in bad.
Wat een gedoe in die douches! Het ging dit keer wel soepeler, maar nog steeds bleef het ellende.
Schoon en fris in hun pyjama aten we binnen (ondanks dat de zon schijnt!!!). We zitten echt in een bosomgeving en het stikt hier van de muggen. Wat háát ik die beesten. Ze vallen me met honderden tegelijk aan, ondanks dat ik een wandelende citronellageurkaars ben. Ook de kindjes worden niet gespaard.

Het avondritueel is redelijk hetzelfde elke avond en dat vind ik heerlijk! Wij leggen de kindjes op bed en zetten koffie. Ton en Phil doen de afwas en daarna drinken we samen koffie en doen we een spelletje. Ook vanavond dus weer. Het werd wéér later dan gepland, ondanks dat we morgen er weer vroeg uitmoeten om de huurauto op te halen. We mogen namelijk met de camper Glacier National Park niet in omdat deze te lang is.

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.