#37 Banff

Wat heeft het vannacht geregend en onweer! Ze hadden het dan ook wel aangegeven maar toch hoop je dat ze het niet goed hebben. Tegen de ochtend was het wel droog geworden en scheen er zowaar een zonnetje. We hadden bedacht dat we in ieder geval uit konden slapen, dat is ook wel goed voor de jongentjes een keer. Maar Jamie heeft die memo niet gekregen en stond om 7.15 al aan het voeteneinde en klom vervolgens in bed om mijn hoofd als racebaan voor zijn auto te gebruiken. Fijn joh, mijn haar dat vast komt te zitten in die wieltjes. Niet veel later lag ook Daividh bij ons in bed. We lagen nog in bed maar van slapen was er geen sprake meer, hoe moe we ook waren.
Een half uitgetrokken kapsel, 20 trappen in je buik en een gemene beet in mijn neus later besloten we maar om eruit te gaan zodat we nog soort van op tijd naar Bow Lake konden gaan.

Buiten lagen alle stoelen die rond het kampvuur stonden overal. Vreemd, want het had wel geregend maar niet gewaaid. En ze lagen ook niet aan één kant, maar alle kanten op.
Ton kwam direct naar ons toe want die had vannacht een beer aan de camper gehad, maar met flink herrie hem weggejaagd. Ook het deksel van de barbecue was eraf gehaald en lag meters verder.
We keken eens goed en zagen inderdaad allemaal beerafdrukken.
Heel verrassend is het niet, aangezien deze camping een feestje is voor beren met de niet afsluitbare afvalbakken. Het was dan wel aan ons dat we de barbecue niet binnen hadden gezet, maar er wordt hier zo laks met alles omgegaan dat je, schandalig genoeg, zelf ook weinig rekening er meer mee houdt. Maar het kan dus blijkbaar wel!
Toch even naar de receptie en mijn vriendin om te vertellen dat er een beer was. ‘OH MY GOD NO! I’m SO sorry that happened to you!!! You must’ve been SO scared, you poor thing’…. Deze reactie dus, haha! Maar ze zei dat er dus al heel veel beerwaarnemingen waren geweest dit jaar in het nationale park en ze zou nu direct iemand de camping op sturen om alles te controleren.

Na het ontbijten pakken we alles in en vertrekken we voor onze trip van vandaag naar Bow Lake. Dit is een prachtig mooi meer wat op een uurtje rijden ligt in Banff National Park.
We twijfelen enorm over het weer, het is nu nog zonnig maar hele donkere wolken hangen in de buurt. Eenmaal bij Bow Lake begint het echt te dreigen en stiekem hier en daar te spetteren. Er zit een klein koffiehuisje waar we een bakkie doen. We hebben de laatste slok nog niet op of het begint te regenen. Gelukkig na 10 minuten

houdt het op en kunnen we nog even van het prachtige meer genieten. Dit meer is nog veel mooier dan Lake Louise en ook nog eens veel minder druk. Het water is helder en blauw en dit meer wordt weer omgeven door hoge bergen met sneeuw. Wauw wat zijn de Rockies toch mooi!
De weersvoorspellingen blijven echter ellendig zien we en vanaf 14.00uur zou het helemaal niet meer ophouden met regenen. Nieuwe plannen, we rijden naar het plaatsje Banff en gaan daar lekker wat eten, wat winkelen en daarna weer naar de camping.

Banff was nog een uurtje rijden en het rijdt heel vlot weg. We komen in Banff aan en genieten direct van hoe het eruit ziet! Net een plaatsje in Oostenrijk maar dan zonder de geraniums. We zoeken een plaatsje om te parkeren maar zien ineens achter ons zwaailichten. We stoppen langs de kant en kijken elkaar aan, géén idee wat we hebben gedaan.
Deze vriendelijke agent attendeerde ons erop dat we niet zijn gestopt bij een stopbord. We kunnen ons beide een bord waar we zijn gestopt herinneren maar blijkbaar was er dus nog ééntje. Bij de vraag naar Rick zijn rijbewijs, was de vraag waar het internationale

rijbewijs was. Uhh, die hoefden we volgens alle websites niet. Jammer joh, wél dus! Hij nam Rick zijn rijbewijs mee en we moesten wachten.
Uiteindelijk kwamen we met een waarschuwing voor beide ervan af. Hele vriendelijke agent en wat hadden we mazzel! Iedereen die dus naar Canada gaat, neem het risico niet en neem een internationaal rijbewijs. Daividh raakte vervolgens niet uitgepraat over dat de politie héél boos was op papa. Zo maak je nog eens wat mee, haha!
Nog vol adrenaline gingen we verder zoeken naar een parkeerplaats en hadden we de mazzel om ondertussen ook nog een bizar grote Elk te zien! We vonden een mooi plekje en waren helemaal verliefd op het dorpje wat alles had wat je maar kon wensen, zelfs een Starbucks!

We eten en shoppen wat, maar omdat het al vrij laat was, is het toch al snel weer tijd om te gaan, maar niet voordat we een Caramel

macchiato to-go hebben voor onderweg!
In het nationale park zelf blijkt dat we de juiste keuze hebben gemaakt door naar het dorpje te gaan, want het is hier écht slecht! Mistig, regenachtig en grauw, met hier en daar maar een plukje blauwe lucht.

Onderweg wordt Phil helaas ziek dus zodra we weer op de camping parkeren gaat zij naar bed. Het is inmiddels 20.00uur. De jongens hebben onderweg bijna 2 uur geslapen dus die zijn nu wakker en stuiteren. Samen met Rick en Ton maken we een vuur en zitten we nog heerlijk 1,5 uur buiten. Uiteindelijk liggen de jongens schoon gewassen om 22.15 nog even te keten in bed voordat ze hopelijk straks lekker in slaap zullen vallen! Wij gaan in ieder geval ook direct naar bed, morgen hebben we weer een lange reisdag voor de boeg, naar Edmonton!