#28 Reisdag naar Glacier NP

Wat later dan gepland reden we weg van de camping, op naar de ‘Grant-Kohr’s Ranch National Historic Site’. Volgens de NPS beschreven als: ‘Wide open spaces, the hard-working cowboy, his spirited cow pony, and vast herds of cattle are among the strongest symbols of the American West. Once the headquarters of a 10 million acre cattle empire, Grant-Kohrs Ranch National Historic Site preserves these symbols and commemorates the role of cattlemen in American history.’

Wauw, ik had niet echt een voorstelling van hoe het zou zijn, het is tenslotte een soort openlucht museum. Maar dit was echt onwijs gaaf! Deze ranch doet nog steeds dienst als ranch waarop paarden en koeien leven, maar tegelijk ook dienst doet als een stuk geschiedenis wat hier wordt verteld.
Het is, behalve rondlopen op het terrein, ook mogelijk om in het oude victoriaanse huis te kijken, onder begeleiding van een gids. We hadden de mazzel dat we 20 minuten voor een tour zou beginnen er waren dus konden we mooi nog mee.

De gids vertelde het verhaal van de twee familie’s die hier gewoond hebben en hoe deze een groot aandeel hebben gehad in de Amerikaanse geschiedenis. Het huis is nog heel erg authentiek en daarom zijn grote stukken ook afgesloten voor bezichtiging omdat dit gewoon te kostbaar is voor toeristenvoeten. De vloer is zelfs bedekt op de stukken waar je loopt, zodat de originele vloer niet beschadigd. De tour duurde bijna een uur en we hebben bijna met open mond

staan luisteren. Wat een mooi verhaal en stuk geschiedenis!

Verder waren er nog veel andere dingen te doen op de ranch, zoals een smederij, cowboykoffie proeven en kon je bij de paarden en koeien kijken. De koeien hadden bijna allemaal nu (hele verse) kalfjes, wat Daividh allemaal heel leuk vond om te zien!
Zelfs ook nog ongenode gasten gespot, namelijk een slang! Geen 3 meter lange zwarte cobra, maar toch wel schrikken, zeker omdat de kindjes ook regelmatig in het gras spelen. Daar zijn we nu een stuk voorzichtiger mee! In ieder geval, deze ranch was echt een grote verassing zo leuk en de tijd vloog dan ook voorbij! We moesten nog een heel stuk rijden, dus was het helaas tijd om te gaan.

We besloten de eerste stop te doen in Missoula, waarna we daarna nog zo’n 2 uur moesten rijden.
In Missoula hebben we in een hele typische Amerikaanse diner zitten

eten, waar ik heel intens gelukkig was dat ik als lunch ook gewoon nog een wafel met maple syrup kon eten! Ook de jongens aten nog een pannenkoek, maar snoepten eigenlijk van iedereens lunch mee.
Het tweede deel van de reis heb ik gereden, want de kindjes waren echt niet te genieten in de camper. Soms doen ze het zó goed en soms is het jengelen en piepen. Daividh is nog goed af te leiden met de tablet, maar Jamie blijft soms maar zijn speen weggooien en dan vervolgens ons roepen ‘Bibi! Bibi! Bibi’ x300 ongeveer. Ik zat aan mijn tax van wat ik kon hebben dus Rick was het entertainment system voor de kindjes en ik heb heel wat kilometers achter het stuur gemaakt.
Gelukkig voor hem vielen de kindjes uiteindelijk in slaap waardoor we nog een relaxt laatste stuk konden maken.

We arriveerden rond 17.30 op de camping. We konden op deze camping gelukkig al een dag eerder terecht. We hebben leuke plekjes naast elkaar, tussen de bomen. Helaas geen afvoer, dus moeten we het doen met de douches en wc’s van het park zelf, waar we gelukkig praktisch naast zitten.
We hadden gerekend op pannenkoeken eten, maar met één pan en rond deze tijd was dat nou niet een hele geslaagde actie, dus heb ik bami gemaakt en konden we heerlijk buiten eten!

Daarna millitaire missie nummer 1: De kindjes in de gemeenschappelijke douche. Wat. Een. Ellende.
De hokjes zijn klein, nat, smal. Je bent zelf helemaal zeiknat. Jamie was bang van de harde straal (gelukkig hebben we een klein badje wat onder elke douche past, zodat hij gewoon elke avond in een klein badje kan) dus die gilde de boel bij elkaar toen ik hem wilde afspoelen. Daividh in de douche ernaast, op zijn slippertjes, die hij uit wilde want hij haat teenslippers. Uiteindelijk waren Rick en ik beide zo’n beetje natter dan de kindjes, van de douche, van het zweet, van de tranen, ik weet het niet, máár, de kindjes waren schoon in hun pyjama’s.
Nog even tablet kijken en lekker slapen.

Ik ben de rest van de avond druk geweest met de reisverslagen online zetten, terwijl Rick met zijn ouders aan het hartenjagen was. Morgen mogen we uitslapen, want we hebben geen plannen. Ook wel eens lekker!