Week 3

West coast Southern Island,

De volgende dag hadden we een aantal dingen op de planning staan. De dag begon met een tocht in de bergen naar Haweke’s lookout. De reis vervolgde naar de Ngarua Caves, waar we erachter kwamen dat je alleen maar met een tour naar binnen mocht, dus dit hebben we toen maar overgeslagen. We wisten dat we nog een goede wandeling hadden staan bij Harwoods Hole, eenmaal hier aangekomen bleek dat we niet verder mochten rijden met onze campervan, omdat het een 4WD road was. Erg balen… Toen zijn we toch maar verder gereden naar de Wakoropupu Springs, weer super helder water waarbij het in het midden van de rivier borrelt, op de plek waar het water vanuit de aarde omhoog komt. Als laatste zijn we nog helemaal naar het noorden gereden om een super mooi strand te zien met mooie hoge rotsen in het water waar het woeste zeewater tegen aan slaat. Toen we onze weg wilden vervolgen naar het zuiden, kwamen we erachter dat we via de zelfde route helemaal terug moesten rijden. Dit liep dus iets anders dan verwacht. Hierdoor

hebben we wel overnachting met een mooi uitzicht op de bergen vanuit Haweke’s lookout gehad.

Een overnachting op een berg is dan toch wel best wel koud. We hadden geen stroom dus de kachel kon niet aan. Lisanne had dan ook drie lagen kleding aan en nog een extra deken over haar slaapzak. Jorn kon het allemaal wel goed hebben en sliep dan ook gewoon in zijn ondergoed in de slaapzak. Toen we wakker werden zijn we verder gereden naar Punakaiki waar we de pancake rocks konden aanschouwen. Dit zijn rotsen die uit het water steken die in lagen zijn opgebouwd, waardoor het een soort pannenkoekenstapel schijnt te lijken. Hierna hebben wij nog een wandeling door een tropisch bos naar het strand gedaan. Onze camping was dicht bij dit strand en deze avond hebben we dan ook romantisch samen de zonsondergang bekeken. We waren er niet van op de hoogte dat hier overal muggen tevoorschijn komen na zonsondergang en we

werden toen dus ook wel een aantal keer geprikt.

Op woensdag was het alweer tijd om verder naar het zuiden naar Franz Josef te rijden. Deze plek staat bekend om de grote ijsbergen. Hier eenmaal aangekomen kwamen we erachter dat er drie weken geleden grote overstromingen zijn geweest waardoor het grootste gedeelte van de wandelroutes nu onbegaanbaar zijn. Dit was wel even balen natuurlijk. We hadden vandaag geen tijd meer voor een grote wandeling dus zijn we maar even het dorpje doorgelopen. Het zag er allemaal erg gezellig en lekker uit bij de restaurantjes, maar wij hadden net boodschappen gehaald dus we gingen toch maar zelf eten koken. Toen de zon onderging hadden we nog een prachtig uitzicht op de ijsberg. Na een goede nachtrust waren we klaar voor een aantal wandelingen. We begonnen met een wandeling naar een uitzichtspunt die een goed beeld geeft van Franz Josef en Fox Glacier. Helaas kun je op deze bergen alleen met een helikopter komen en konden we dus niet de sneeuw echt aanraken. Later hebben we nog een wandeling gedaan naar de rivier. Het ijswater stroomt hier met een vaart naar beneden. Dit water moeten we even voelen natuurlijk en het is inderdaad ijskoud! Er lagen veel losse stenen naast het water, het kind in ons kwam naar boven en we hebben een mooie toren gebouwd. Na een aantal uren wandelen zijn

we weer door gereden naar het volgende plaatsje, Fox Glacier. Hier hebben we een middagje van de zon genoten en rustig aangedaan. Morgen staan er weer wandelingen op de planning!

De eerste wandeling begon bij Lake Matheson. Dit was een wandeling van ongeveer 5km waarbij wij een super mooi uitzicht hadden op alle hoge bergen die weerspiegelen in het meer! Mount Cook is de hoogste berg in Nieuw Zeeland en deze konden we ook zien. Daarnaast staat Mount Tasman, die eigenlijk bijna net zo hoog lijkt. Toen we hier een tijdje hadden gewandeld was het tijd voor een lekkere snack. Jorn is ondertussen net zo’n fan van alle verschillende snacks hier downunder als Lisanne, hij moet ze dan ook allemaal proeven. Iets minder goed voor de lijn, maar straks in Nederland zullen we vast weer gezonder eten. Hierna reden we door naar Makarora, waarbij we onderweg veel korte wandelingen met super mooie uitzichten hebben gedaan. Zo hebben we hier de Roaring Billy Falls, de Thunder Creek Falls en de Fantail Falls mogen zien! Veel watervallen die uitmonden op heel blauw water. Na deze wandelingen begon het al bijna te schemeren, dus was het tijd om een kampeerplek te zoeken. Deze hadden we een eind verderop

gevonden, waarbij we vanuit de camper een super uitzicht over de grote bergen van het Aspiring National park hadden.
De volgende ochtend stonden we vroeg op zodat we nog een wandeling naar de blue pools konden maken. Eenmaal aangekomen bij de blue pools zag dit er weer super mooi uit. Het water was super helder en (verrassend) blauw. Er was een hangbrug waar je goed uitzicht had over het water. Ook konden we naar beneden lopen, waar het stenenbouwen wel erg populair was geworden, veel mensen waren een eigen toren aan het bouwen. Na deze wandeling was het tijd om richting Queenstown te vertrekken. Onderweg kwamen we verschillende grote meren tegen. We hebben dan ook in de zon met uitzicht op een van deze meren geluncht. In Queenstown zijn we eerst doorgereden naar het Hayes meer, waar veel bomen omheen stonden die allerlei herfstkleuren hadden. Een plaatje. Daarna zijn we doorgereden naar Arrowtown, we hadden gehoord dat dit een artistiek stadje was en dat het daardoor leuk was om te bezoeken. Het stadje was inderdaad artistiek, maar bovenal een grote touristische trekpleister. We hadden hier in Nieuw Zeeland nog niet eerder zoveel toeristen bij elkaar gezien. Ook hebben we hier de modernste toiletten van het moment mogen ervaren met elektrische deuren en een stem die je welkom heet en gedag zegt en vertelt wat je moet doen. Na deze ervaringen was het weer tijd om een kampeerplek op te zoeken. We zijn eigenlijk altijd op de dag zelf pas op zoek gegaan naar een camping, dit was vandaag blijkbaar niet zo’n goed plan. Gelukkig konden we nog op een van de weinige plekjes op de camping staan omdat we een kleine camper hebben. Dit weekend was het Pasen en hierdoor waarschijnlijk wat drukker dan gewoonlijk. We hebben nog snel een rafting tour geboekt en daarna genoten van de rustige avond.

De volgende ochtend ging de wekker al af voordat het licht werd. We werden opgewekt wakker want het raften stond op de planning! Om

7.45 stonden we klaar bij het verzamelpunt en waren we dolenthousiast om te beginnen. Al was het wel erg koud in de ochtend en de gedachte dat we nat zouden worden was niet zo heel aantrekkelijk. Na het aantrekken van alle kleding, gingen we in de bus naar de plek waar de rafting begon. Tijdens deze busrit reden we over Skippers road, de gevaarlijkste weg van Nieuw Zeeland, die ook in de top 10 van gevaarlijkste wegen van de wereld staat. Dit was natuurlijk wel spectaculair om te zien, met hier en daar een hele steile diepe afgrond waar we voor ons gevoel bijna in reden. Toen we gelukkig veilig aankwamen bij het begin van de Shotover River waarop we gingen raften volgden er nog een aantal veiligheidsinstructies en toen werden we in groepjes gedeeld. Wij zaten bij een Australische vader en dochter en twee broers uit Indië in de boot, onze tourguide was Harry. Lisanne had er vertrouwen in toen ze zag dat ze bij vier mannen in de boot zat, helaas heeft ons dit niet altijd geholpen… Jorn mocht voorin aan de rechterkant zitten, er werd gevraagd of hij een goede zwemmer was, hij zei ja, maar dit gaf hem geen goed voorgevoel. Lisanne zat in het midden aan de linkerkant. Het begin van de raftingtocht begon goed. We oefenden alle verschillende posities om ons voor te bereiden op de verschillende stroomversnellingen. Toen we dichterbij de eerste stroomversnelling kwamen, gaf onze guide aan dat hij hier niet zo’n goede reputatie had en dat hij altijd een gevecht met deze stroming heeft. Het was een waterval, die onderaan een sterke zuigkracht heeft waardoor een raft terug gezogen kan worden. We hadden de opdracht gekregen om keihard te peddelen. Met volle moed gingen we deze waterval tegemoet. We peddelden zo hard als we konden maar we gingen scheef de waterval af, dit was geen goed voorteken. Toen we een klein beetje van de waterval af waren keerde de boot om en werden we terug gezogen. Onze punt van de boot werd onder water gezogen en de raft vulde zich met water. Jorn en de vader met dochter werden door het water van de waterval naar beneden gezogen en vielen zo van de boot af. Lisanne en de twee broers en de guide bleven op de boot zitten en bleven stevig vast houden. Op een gegeven moment bleef de boot stabiel onder de waterval en kregen we een touw waardoor de tourguide ons uit de waterval kon trekken. Jorn was veilig naar de kant gezwommen en later door een kayak meegenomen naar de rotsen. Een eindje verderop moest de boot wachten op de mensen die uit de boot waren gevallen, dit was voor iedereen een beangstigende maar toch ook wel vette ervaring! En toen moesten we nog verder… Iets minder vertrouwen maar we gingen toch door. De volgende stroomversnellingen gingen wat beter en het teamwerk was top. Toen we bij de zwaarste bijna categorie 5 versnelling kwamen ging het weer even mis. We kwamen op een verkeerde manier tegen een rots aan waardoor de raft draaide en we uiteindelijk achteruit de stroomversnelling door kwamen. Jorn was al bang dat we weer uit de boot geslingerd zouden worden, maar gelukkig bleven we deze keer met zijn allen in de boot en gingen we veilig achteruit de stroomversnelling af. Op het einde was er nog een grote tunnel die eindigde in een stroomversnelling waar we eigenlijk vanzelf afgingen. We hoefden niet te peddelen en het ruige water duwde ons naar beneden. Dit was het einde van onze supergave tocht! Op naar een warme douche, want iedereen was ijskoud en niemand kon zijn voeten nog voelen. De douches waren alleen de eerste 5 minuten nog ijskoud! Gelukkig warmden ze later op waardoor we alsnog beloond werden met een douche.

Nadat we even rustig hadden geluncht zijn we in de middag Queenstown nog gaan verkennen. Wat kan je hier veel ondernemen! Er zijn verschillende organisaties die allerlei activiteiten aanbieden waar het krijgen van adrenaline voorop staat! Zo kan je hier op verschillende plekken bungeejumpen, paragliden en in speedboten varen. Na onze actieve ochtend hebben wij maar gewoon lekker gewandeld. Dit was een zeer aangename kleine stad die ons wel aansprak. In de avond zijn we gezellig uiteten geweest in een bar, waar we nog lang hebben nagepraat over ons raftingavontuur!

New Zealand

Laatste blog van
Travel Diaries

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.