Every teardrop is a waterfall

Zaterdag 13 sept
Vanochtend vroeg naar Darwin gevlogen en omdat ik 's middags pas opgepikt zou worden vanaf het hostel heb ik mijn bagage daar even gestald en ben de stad in gelopen. Bloedje heet hier trouwens, ruim boven de 35 graden pfffff. Daarom maar niet heel ver gewandeld maar gelukkig ligt Darwin aan zee dus die kant op leek mij een goed idee. Op een bankje aan zee en in de schaduw even een broodje en n sinaasappel gegeten en daarna in de telefoonwinkel een Australische telefoonkaart gekocht. Wel makkelijk voor internet enzo.
Om 15.30 werd ik inderdaad opgehaald door het bedrijf dat mijn eerste trip naar Litchfield National Park ging regelen. Ik zat samen in de bus met Carlos uit Spanje. Ruim n uur later stopte de bus echt "in the middle of nowhere" en liep de
(vrouwelijke) chauffeur weg met de woorden:"just looking if the bus is allready coming to pick you up" en weg was ze..
Carlos en ik keken elkaar n beetje lacherig aan...."okayyyyy, hope she's coming back".
Na n minuutje of vijf werden we toch n beetje ongerust en mijn blaas begon zich ook behoorlijk dringend te melden. Ik zocht naar n goed plekje om dat op te lossen maar zag niet echt grote dikke struiken, alleen wat vaag hoog gras. "Do you think I can have à pee there behind that high grasses without gettin' bitten by a snake or a spider or something?" vroeg ik Carlos. Volgens hem kon het wel en terwijl ik mijn ding deed bestudeerde hij heel galant een totaal uitgedroogd oninteressant plantje aan de andere kant. En toen kwam natuurlijk net de chauffeur teruglopen en de andere bus aanrijden. Maar lekker puh, ik had het geweldig getimed dus geen gratis peepshow voor de nieuwe groep helaas.
Mijn gids voor de rest van het weekend kwam enthousiast op me aflopen echt met zo'n Australisch accent. Eigenlijk zag hij er hilarisch uit: hij had harige bakkebaarden die overgingen in een vaag baardje, een grote zonnebril op met van die spiegelende glazen en de onvermijdelijke cowboyhoed die je hier overal ziet. Maar Brad, zoals hij zich voorstelde, bleek een super enthousiaste en grappige gids te zijn. We reden die middag meteen naar ons kamp: een grote tent als keuken met n barbecue en eettafels en een stuk of 10 tweepersoons koepeltentjes. Ik deelde mijn tentje met Kathleen, een struise Amerikaanse chick van 21 die deze tour met 9 andere studiegenoten deed. Verder nog n Australisch stel iets jonger dan ik uit Perth en n paar mensen niet ouder dan 25. Een leuke jonge groep van 21 mensen.
Samen koken, eten, afwassen, natafelen en kletsen, bedje klaarmaken, tandjes poetsen en slapen.

De volgende ochtend maakte Brad ons om 06.00 uur wakker en we vertrokken n uur later. Brad reed ons eerst naar de voor dit gebied typische termietenheuvels. Sommige daarvan kunnen wel 10 meter hoog worden en 80 jaar oud! Wel indrukwekkend, een wereld op zich in zo'n berg waar zich wie weet wat niet allemaal afspeelt.

Daarna reed hij ons naar prachtige watervallen waar we telkens n uurtje of zo bleven om te zwemmen in de gorge (zoals dat hier heet) en rond te lopen. Dan stapte we in onze natte zwemkleren weer in de bus, weer een uurtje rijden en hupsakee, daar gingen we weer.

Het was weer goed heet, ruim 35 graden, dus goed insmeren en lekker zweten. Maar prachtige natuur, echt nog niet eerder zo mooi gezien en zeker niet in gezwommen. Once in a lifetime experience.
Aan het eind van deze vermoeiende maar mooie dag bracht bracht Brad ons allemaal terug naar ons eigen Hostel. Ik had intussen afgesproken met Kim en Christian (het Australische stel) om naar Mindil Beach Sunset Market in Darwin te gaan. Dat is een markt bij het Mindil Strand waar je vers klaargemaakt take away eten kunt kopen van werkelijk bijna alle nationaliteiten ( heel moeilijk kiezen kan ik je vertellen). De bedoeling is dan dat je dat meeneemt het strand op en het daar lekker op gaat peuzelen onder het genot van een prachtige zonsondergang (rond 18.30, best vroeg dus). Maar het was prachtig, eigenlijk niet vast te leggen op n foto maar heb toch n poging gewaagd.
Daarna zijn we nog even over de markt geslenterd en kijk daar, ik zag een kraampje met Hollandse poffertjes. Grappig toch. Nadat ik Kim en Christian

uitgelegd had wat poffertjes waren wilde ze het graag proberen. En.....ze vonden het heel lekker. En ik ook! Een lekker einde van een mooie dag. Thanks Kim and Christian for taking me with you to Mindil market, I thought it was lovely and I enjoyed your company.