homecoming

Terug van Fall Break was herfst in volle gang. Herfst in NY is echt heel erg mooi met alle kleuren die de bomen hebben en de blaadjes op de grond, het voelt ongelofelijk herfstig.

Amerikanen houden ook heel erg van pompoenen en herfst spelletjes. Er waren overal op campus pompoenen om te schilderen en appels met karamel op een stokje om te eten. Hoewel het ineens ook heel veel kouder was, denk onder 10 graden, bracht het toch iedereen naar buiten. Jammer genoeg echt iedereen, want toen ik een pompoen begon te schilderen begon een meisje met de schelste stem ooit een liedje te zingen en ben ik daar zo snel mogelijk weggegaan. Dit resulteerde in een blije maar lelijke pompoen.

De week na de herfstvakantie was het ook homecoming. Dit heeft iets te maken met de eerste grote wedstrijd van het seizoen maar van sport heb ik niet echt iets meegekregen. Er waren wel andere

activiteiten zoals een banner-wedstrijd waarbij wat clubs spandoeken maakten en daarmee een prijs konden winnen. Er was een grote dansshow (die ik heb gemist) van een arabische club. Dit alles was bij een groot kampvuur. Iedereen houdt van een groot kampvuur. Er was ook een lasershow maar die zag er niet zo indrukwekkend uit. Mijn vrienden en ik hebben gewoon een tijd bij het vuur rondgehangen en gepraat.

Herfstactiviteiten gingen door en later dat weekend had mijn RA (residence assistant) voor mijn vloer een pompoen-carving-activity georganiseerd. Ik kende niet heel veel mensen op mijn vloer en ik kan niet herfst in Amerika meemaken zonder een pompoen gecarved

te hebben dus daar gingen we. Mijn RA had een stuk of 10 pompoenen gehaald en we waren met teveel mensen dus we moesten samen doen met de pompoenen. Ik kende niemand dus ik werd ingedeeld met iemand anders die niemand kende, een jongen genaamd Rob en hij had ook nog maar 1 keer een pompoen gecarved dus we hadden echt geen idee wat we aan het doen waren. Uiteindelijk hadden we toch de mooiste pompoen van allemaal (dat is niet zo moeilijk aangezien iemand in grote letters BFF in een pompoen schreef en een ander BOO en wij een gezichtje maakten). Hij kreeg de naam Esteban Julio Ricardo Montoya de la Rosa Ramirez en hij heeft het bijna twee weken volgehouden in de suite van de jongens op mijn verdieping voordat hij onder titanic muziek dramatisch bij het vuilnis werd gegooid. Rest In Peace Esteban. Ik heb hier wel mensen op mijn vloer ontmoet en vooral van de jongens suite want dat zijn Robs vrienden. Dit was dus een geslaagde missie, als je het zo wil noemen. Als je het niet zo wil noemen heb ik nog steeds gratis chocola gekregen.