Derde week in Zuid-Afrika

Port Elizabeth, 27.08.2017

Op dit moment ben ik ruim 3 weken in Zuid-Afrika. Voor mijn gevoel ben ik hier veel korter, maar alles heeft hier tijd nodig. Afgelopen week heb ik een cursus over de Zuid-Afrikaanse cultuur gehad, kreeg ik een training over mijn stage van mijn supervisor uit dit land, spotte ik walvissen tijdens het hardlopen, ging ik op safari en deed ik andere gezellige dingen met mijn huisgenoten. Ik ben nu echt helemaal klaar gestoomd voor mijn stage.

Vorige week zondag was het hier prachtig mooi weer en daardoor kon ik met Charissa, Jahra en Esmé lekker in het zonnetje cocktails drinken en uiteten. Op maandag en dinsdag hadden we een cursus over de Zuid-Afrikaanse cultuur. Dit organiseerde Ready4Life en was op hun op kantoor. De geschiedenis van Zuid-Afrika werd verteld en daardoor kunnen wij nu beter begrijpen wat normale gebruiken en gewoontes zijn voor de mensen hier. Toch leuk dat dit waarschijnlijk het enige geschiedenis verhaal is dat ik beter weet dan de familie

Voet. Ook bekeken we een bekende film van Nelson Mandela.
Daarnaast legde Jacco van de Ready4Life de structuur van de organisatie uit en vertelde studenten met een zwarte of gekleurde huidskleur over hun tradities. In Zuid-Afrika zijn namelijk blanke, zwarte en gekleurde mensen met elk hun eigen cultuur. Zij spreken met elkaar 11 talen. De tradities van de zwarte mensen zijn weer heel anders dan de gekleurde mensen. De talen waar ik voornamelijk mee te maken heb zijn Engels, Afrikaans en Xosha. Zuid-Afrika is het land met het grootste verschil tussen arm en rijk van de hele wereld. Ook is het geen derde maar tweede wereldland.
Zelf merk ik dit doordat ik op het ene moment in een karaokebar met mijn huisgenoten sta, en aan de andere kant moeten we ons niet verbazen als spontaan de elektriciteit voor een aantal uur in ons huis uitvalt. Dit is nu gelukkig nog niet gebeurd. Wel is er hier een zwaar watertekort. Iets wat we ons in Nederland niet kunnen voorstellen. Doordat er weinig regen viel de afgelopen weken, zijn de meren achter de dammen nog maar voor 20% vol. Uit deze meren wordt het leidingwater gehaald. Elk huishouden krijgt nu maar 60 liter water per dag per persoon. Dit betekent dat ik maar 2 minuten om de dag mag douchen. Het Hoogheemraadschap van Langedijk zou dat vast anders regelen.

Op woensdag kreeg ik een training van mijn supervisor en huisgenoot Matthijs om nogmaals duidelijk te maken hoe ik mij hier als stagiaire moet gedragen. Om de 2 weken gaan we als groep praten over de verschillende casussen van mijn stage. Het is belangrijk dat we de "heftige situaties" bespreken met elkaar. Ik vind het daarom goed

dat hier ruimte voor is. Respect voor de hiërarchie, man/vrouw verhouding en de relatie met de leidinggevende van mijn stage is ontzettend belangrijk. Zodra ik mijn Nederlandse directheid gebruik zou het zomaar kunnen dat de principle (baas van de school) mij nooit meer wil spreken. Het menselijk contact en het proces zijn hier veel belangrijker dan het einddoel of efficiëntie. De Afrikaanse "planning" is het leven in het hier en nu. Hoe lossen we het op met de middelen die we hebben. Je kan dus maar beter lachen om wat er mis of spontaan stuk gaat. Een voorbeeld hiervan is dat we tijdens de training een half uur opgesloten zaten in het kantoor van Ready4Life, omdat het slot stuk was gegaan. Nadat een andere deur eindelijk was open gemaakt was de sleutel van hek weer nergens te vinden. Improviseren en improviseren blijven. Uiteindelijk kwamen we buiten.
Afgelopen donderdag zou ik eindelijk naar mijn eigen stage gaan, met Avril van Ready4Life. Ze heeft goede contacten met de school en zoals ik beschreef zijn relaties en connecties hier het belangrijkste om kans te maken bij een bedrijf. Om 13.00 uur zou ik dan een gesprek hebben met de principle. Redelijk nerveus, omdat het net voelde als een Engels mondeling op het Jan Arentsz in de praktijk, en daarbij niet te vergeten alle tradities van Zuid-Afrika. Jullie raden het misschien al wel, maar de principle was niet aanwezig. Waarschijnlijk een manier om mijn geduld en improvisatie alweer te testen haha. Het maakt ook weer helemaal niets uit want nu heb ik het gesprek gewoon maandag. Op dezelfde dag begint meteen mijn stage. Ik liep nog wel een rondje door de school en ik denk dat al het wachten wel wordt beloond. Het was een grote en ouderwetse basisschool en er liepen kinderen in rode uniformen. De school staat midden in een township met een groot hek eromheen.

Afgelopen woensdag heb ik ook eindelijk een rondje hardgelopen aan de kust. Iets wat voor mij in Nederland het toppunt van vrijheid is, maar het heeft hier even geduurd voordat ik een goede veilige plek vond. Het was meteen een groot avontuur, omdat ik nog nooit met een taxi heen en weer ben gebracht om een rondje hard te lopen. Mijn sportiviteit werd aan de kust beloond, omdat Esmé en ik een walvis hebben gespot!! Heel bijzonder! Het was dan ook een stuk leuker dan de weilanden op de Pieterzeemanweg in Langedijk met eenden.
Ook was ik afgelopen vrijdag op Safari bij het Addo Elephant National Park. We zagen vooral leeuwen, olifanten, zebra's, struisvogels en kudu’s. In de zomer wil ik hier weer zeker terug komen (sowieso met Jorrit, Debora en m’n ouders) want de natuur is hier echt prachtig! We huurden een jeep met een ranger en ook de taxichauffeur, die ons van huis naar dit park bracht, ging gezellig met ons mee in de jeep. We hadden er niet helemaal over nagedacht dat het bestellen van een taxi terug lastig is vanuit het park. De taxichauffeur had de dag van z'n leven en wij kwamen weer veilig thuis. In de avond had ik een Zuid-Afrikaanse braai (soort barbecue) bij een ander internationaal studentenhuis. Al het vlees wordt eerst gebakken en daarna gaan we allemaal tegelijk eten. Een stuk minder egoïstisch dan de barbecues in Nederland, maar hierdoor aten we pas om 22.00 uur. Het was in ieder geval erg gezellig. Gisteren heb ik nog pinguïns op het strand gespot met de meiden van mijn huis.


Mijn draai hier in huis heb ik ondertussen wel gevonden en ik ben er nu ook aangewend dat er tralies en hekken om mijn huis staan. Ik heb mij er ook bij neergelegd dat mijn stage leerproces al echt eerder is begonnen dan op de stageplaats zelf..
Afgelopen week kwamen Juliette, Simone en Kelly. Volgende week komen de laatste paar huisgenoten. We zitten dan met 12 Nederlandse social workers in dit grote huis.

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.