Baie Dankie!

Johannesburg, 04.01.2018

Na 22 weken en 2 dagen vlieg ik morgenavond weer naar Nederland! Toen ik op 22 juli 22 jaar werd en mijn afscheidsfeest gaf, leek het nog een lange periode, maar wat is de tijd snel gegaan!! Ik heb enorm genoten en heb eigenlijk alles gedaan wat ik wilde doen en zien. Er waren heel veel mooie en leuke gebeurtenissen, maar ook heftige en mindere situaties. In 5 maanden heb ik nog nooit zoveel gelachen, gehuild, boos en bang geweest. Alles hoort erbij en dat is het ook waard geweest. De afgelopen maand maakten Jorrit en ik een prachtige reis door heel Zuid-Afrika, van Kaapstad naar Johannesburg inclusief Lesotho en Swaziland. Hier kan ik ook een dagboek over vol schrijven. Aangezien we naar huis komen kunnen we het mooi vertellen. Het afscheid met de kinderen vond ik moeilijk. Bij elk township waar we langs reden tijdens de reis, vroeg ik mij wel af hoe het met ze zou gaan.
Ik nam langzaam van Zuid-Afrika afscheid. We hebben ruim 6200km gereisd en heel veel meegemaakt, gedaan en gezien. De eerste 1000 km reden we zelf. Daarna reden Eric en Henning alles en leiden ze ons rond. Dit deden we samen met een nog een aantal Nederlanders. Deze manier van reizen is ons heel goed bevallen. Niet alleen kon ik een beetje aan de Nederlandse mentaliteit wennen (alles ging opeens op tijd), maar ook merkte ik dat er wat betreft veiligheid een last van mijn schouders afviel. Echt vakantie dus! Ook hadden we op deze manier toch een familie met kerst en Oud&Nieuw. We hebben enorm gelachen met (en om) deze groep mensen. We zagen samen prachtige diverse landschappen. Voornamelijk in de zon en zelfs tot 40 graden aan toe. Ook een paar dagdelen met onweer en storm, waardoor de weg veranderde in een modderrivier. Het belangrijkste is dat Jorrit en ik het het vooral weer heel gezellig hadden samen! We kunnen ons dan ook niet meer voorstellen dat we elkaar 4 maanden niet hebben gezien. Alles is weer zoals vanouds en beter, behalve dat ik nu meer levenservaring heb. Als ik in Nederland ben, moet ik waarschijnlijk even in mijn arm knijpen of deze 5 maanden wel allemaal echt zijn gebeurd. 130gb aan foto’s en filmpjes heb ik (gelukkig) als bewijs. Dat is niet zo mooi als de herinnering zelf, maar wel leuk. Ook op m’n bankrekening heb ik een herinnering aan m’n stageperiode. Hiermee bedoel ik niet alleen de afschriften. Van te voren heb ik vrijwel geen steun gehad van mijn school om hier naar toe te gaan. Na het schrijven van brieven kijken ze er nu positief naar en vinden ze het een heel mooi en actueel onderwerp. Hierdoor kreeg ik een beurs voor mijn stage en daar ben ik best trots op.
De afgelopen maanden had ik eigenlijk nooit heimwee, maar ik zie er nu niet tegenop om weer naar huis te gaan. Ik heb mij er op ingesteld om zaterdag 6 januari weer thuis te zijn. Ik merk hoe moe ik ben van alle indrukken. Ik vind Zuid-Afrika nog steeds een geweldig land, maar ik ben blij dat ik het tot zo ver allemaal goed heb overleefd. Het zal in Nederland allemaal weer wennen zijn, maar ik vind het een fijne gedachte dat niemand deze ervaring meer van mij af kan pakken. Baie dankie voor het lezen van mijn blog! Ek het dit geniet!


Op zaterdag 6 januari 2018 hebben veel familieleden en vrienden ons opgehaald op Schiphol. Ook kwam er zelfs nog een welkoms comité in huis. We zijn weer veilig thuis!! Het waren 5 bijzondere, geweldige en onvergetelijke maanden!!

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.