Heerlijk (C)Halkidiki

Wat een welkome verandering nadat we in 14 dagen zo'n 3500 km afgelegd hebben, om nu een aantal dagen lekker te kunnen relaxen, in/op het heerlijke Halkidiki.
We hebben dus gekozen om te vertoeven op het middelste schiereiland, Sithonia, en hebben daar geen spijt van gekregen. Wat is het hier mooi! Zo mooi groen, beboste heuvels/bergen, wijngaarden, olijfbomen en we hebben de mooiste baaitjes met de mooiste (zand!)stranden gezien.
Uiteraard hebben we even (oke meerdere evens) met onze derrières op het strand gelegen. Welverdiend al zeggen we het zelf. Aan Mika heb je geen kind meer zodra we op het strand zijn, die ligt constant in het water. Seb niet, die moet niets van de zee hebben (denkt vast dat ie van suiker is :)). We hebben een heel arsenaal aan emmertjes, schepjes en gietertjes mee maar meneer vermaakt zich met zand, stokjes en rommel dat aanspoelt..
Ook krijgen we de kans om niet alleen ín het water te zijn, maar ook óp het water! We mochten namelijk het opblaasbare zeilbootje (voor de kenners; een echte DinghyGo) van onze Deutsche camperfreund Bernd een paar uurtjes lenen, hoe leuk! Best even zoeken hoe je de giek, het zeil en het stuur, niet geheel onbelangrijk, met maar 2 handen onder controle houdt. Maar zelfs ik voer soepeltjes weg, en belangrijker, kwam ook weer soepeltjes terug.
's Avonds eten we heerlijk met onze voeten in het zand bij taverna Zorbas op Kalamitsi Beach. Living the good life!
Verder hebben we de omgeving, zoals het een echte Hollander betaamt, per fiets verkend. En daardoor ook meteen wandelend, want fietsen door het heuvelachtige Halkidiki is toch even wat anders dan op de fiets je kind naar school brengen in het vlakke Nederland.
We fietsen (en wandelen) langs de azuurblauwe zee, gaan nog een stukje "offroad" en dat steeds met de mythische berg Athos (geen vrouwen toegestaan) in ons kielzog.
Na 5 nachtjes op de heerlijke camping Melissi stappen we vrijdags toch weer de camper in om de 'vingertop” nog even rond te gaan. We maken een lunch en tevens zwemstop bij Koufos porto (wat is het hier mooi!!) en rijden dan door naar Nikiti/Elia om een nachtje op camping Mitari te staan. Mika moest onderweg al erg nodig plassen dus zodra de camper stilstaat, rent ie op het sanitairgebouw af en dan opeens: "Mam!! de wc's zijn hier stuk!" "Uhh dat zijn nou hurktoiletten lieverd." Ik leg hem uit hoe je die gebruikt (niet al te moeilijk) en hij probeert het, maar de plas blijft weg... Ik snap het wel. Ik hoop namelijk ook heel hard dat ik in de tijd dat we hier zijn, niet voor boodschap 2 hoef.. (weer gaan mijn gedachten naar Nepal uit, brrrr). Gelukkig hebben we een noodemmer mee!
Ook dit stukje Halkidiki is weer prachtig. De camping heeft een eigen zandstrand en ook dit nieuwe stukje zee moet uiteraard door de (oudste)

mannen getest worden. Het restaurant en de supermarkt op de camping gaan pas eind van de maand open en omdat onze koelkast vrijwel leeg is, gaan we op zoek naar een restaurantje in het dorp. Na een klein half uurtje wandelen, vinden we een mooie taverna met uitzicht op zee. We hopen dat we hier met pin kunnen betalen want onderweg kwamen we erachter dat we welgeteld 26 euro op zak hebben. Pfff wat hebben wij deze reis met (geen) geld op zak hebben.. Maar helaas, alleen cash (dat horen we vanaf nu alleen maar in dit land) dus dat wordt goed rekenen! We eten en drinken heerlijk maar ik zit allesbehalve lekker omdat ik bang ben dat de rekening boven de 26 euro uitkomt. En na een heerlijk toetje van het huis is daar het verlossende woord: totaal 25,50! Dat wordt dus een wel heel schrale fooi van wel 50 cent.. We verontschuldigen ons maar deze Grieken zijn "blij met alles"..
Inmiddels hebben we het heerlijke Halkidiki achter ons gelaten en bevinden we ons in Centraal Griekenland. Zó anders maar ook weer zó mooi!