We zoefen door de bomen

Vandaag is de dag dat we gaan ziplinen door een diepe vallei in de Champagne valley. We vertrekken na het ontbijt omdat we om 10.00 aanwezig moeten zijn. Het is maar zo'n 20 minuten rijden dus dat valt mee. We rijden door het glooiende landschap en genieten nu al. Wat is dit toch een prachtig land. WE WILLEN NIET NAAR HUIS. Bij de receptie van de canopy tour krijgen we een veiligheidsinstructie en worden de harnassen aangemeten. Met een truck worden we de berg opgereden. We vormen een groep samen met een vader, moeder en dochter uit Durban die een weekje op vakantie zijn in Drakensberg. Ze geven ons allerlei tips waar we niet zo veel meer aan hebben omdat we natuurlijk al bijna naar huis gaan. Ze geven ons wel een goede tip voor het avondeten en daar gaan we vanavond eten. We rijden met de truck de berg op. We stappen uit en lopen vervolgens een paar honderd meter naar het eerste platform. We vinden het allemaal een beetje spannend. Na een korte instructie zoeft Luca als eerst tussen de bomen door naar de overkant van de vallei. DIT IS COOL!!. Onze gids Zimo en Ntaka begeleiden ons goed en maken allerlei grapjes en zorgen ervoor dat het ook met Romée goed gaat. We doen uiteindelijk 12 afdalingen die variëren van kort en stijl tot heel lang en minder stijl zodat je enorm van het uitzicht kan genieten. We hebben van te voren aangegeven

dat we graag een film en foto's willen dus een van de gidsen heeft ons gefilmd. Het resultaat zien we na afloop. Bij de laatste afdaling roepen we allemaal EBOYA. Dit betekent happiness in ZULU. Rond 13.00 hebben we alle afdalingen gedaan. Nu komt de klim naar boven. Zo'n 550 meter waarvan een deel steil is en dat is best pittig. We komen wat bezweet aan bij de truck die ons weer naar het beginpunt brengt. Daar wacht ons een lichte lunch. We nemen de film in ontvangst en kunnen er zelfs al een stukje van op het TV scherm zien. LEUK! We bedanken de gidsen en geven ze een welverdiende fooi. Op aanraden van het echtpaar uit onze zoefgroep rijden we naar een toeristisch centrum met allemaal leuke winkeltjes. De jongens bemachtigen nog wat edelstenen en Romée en ik winkelen nog wat verder want het uitzoeken van edelstenen duurt een eeuwigheid. We proberen om voor morgen een activiteit te boeken maar helaas zijn alle activiteitencentra dicht op maandag. Wat een gedoe. We zien allerlei leuke dingen om te doen maar dat lukt niet meer. De jongens gaan nu een hiking doen en Romée en ik gaan nog een keer paardrijden. Dat kun je hier overal doen, kost niet veel en is natuurlijk geweldig in deze prachtige natuur. De mannen vinden 1 x paardrijden echt wel voldoende en geven de voorkeur aan een hiking. Om een uur of 6 rijden we naar Thokozisa om op aanraden van de familie uit ons zoefgroepje te gaan eten. Het eetcafetje is eigenlijk bijna uitgestorven maar de eigenaar is een leuke joviale vent die meteen met Luca aan praat raakt over allerlei sporten. Max Verstappen Ireen Wust, Sven Kramer Dennis Bergkamp enz... hij kent ze allemaal en knoopt steeds op opnieuw een gesprekje met ons aan. Super gezellig dus en het eten is ook okay. We horen weer veel over Zuid Afrika wat er zo goed is aan dit land en wat er op het moment zo niet goed gaat. Interessant! Om een uur of 9 rijden we in het donker terug naar Ardmore. De weg is verlaten dus het gebrek aan verlichting is geen probleem.