Er staat een paard op het terras

Na het ontbijt vertrekken we naar Ushaka Horse Trails. Romée en ik gaan weer paardrijden. We worden ontvangen door Luc en Caitlin. Zij doen beiden vrijwilligerswerk in Namibië en Zuid Afrika. We krijgen een paard toegewezen en al snel vertrekken we richting de bergen. Marc, Luca en Sem vertrekken in dezelfde richting maar gaan dan richting het voetpad. Wij gaan na een stukje met de paarden over de weg gereden te hebben dwars door een okergeel weiland. Caitlin vraagt of Romée het leuk vindt om een stukje in draf te gaan. Daar is Romee wel voor in en zo bobbelen we in een wat hoger tempo door de vallei. We nemen foto's van de prachtige vallei. Als we op de terugweg Marc, Luca en Sem zien lopen kunnen we het niet laten om toch een beetje uit te sloven en weer een stukje in draf te gaan. Ik vond het best hard gaan. Je zit als onervaren ruiter toch een beetje te

hotsen en te klotsen op zo'n paard. Romée daar en tegen vond het helemaal niet te hard gaan. Ze had het helemaal naar haar zin. ( dat worden paardrijlessen in Nederland).
Na het paardrijden halen we wat boodschapjes bij de supermarkt zodat we in onze cottage een lekkere lunch kunnen maken.

We overnachten natuurlijk op farm. De dieren mogen hier vrij rondlopen. De paarden hebben geen vaste wei en de honden komen op visite als ze daar zin in hebben. s' Morgens komen de schapen langs onze cottage lopen en 's avonds komen ze weer terug. Dit inclusief ZULU schaapsherder. Romée, Sem en ik geven de paarden een appeltje. Goh dat gaat er wel in. De appels worden opgeslokt. Maar dan ontstaat er een probleem. Bedelende paarden. Ze weten blijkbaar heel goed dat die appels van ons kwamen. Vanaf dat moment staan er om de beurt paarden te wachten op ons terras. Ze willen eigenlijk zeggen: KOM MAAR OP MET DIE APPELS!! Het duurt wel enige tijd voordat we het wollige paard weg hebben gekregen. De kinderen worden er een klein beetje onrustig van maar ach het is opnieuw weer een leuk verhaal. Aangezien het eten op de farm ons niet zo goed bevalt gaan we ook vanavond weer in een aangrenzend plaatsje eten. Je merkt wel dat na 4 weken uit eten het vette eten wel een beetje gaat tegenstaan. Zelfs Luca heeft geen trek meer in hamburgers. Na het eten rijden we terug naar de farm. Als we bijna bij de farm zijn zien we vanuit de auto dat er deel van heuvel in brand staat. Het is hier 's avonds zo donker dat het vuur des te meer opvalt. Als we de bewaker van Ardmore farm zien zeggen we toch maar even dat we een brand

hebben gezien. Hij gaat er melding van maken. We hebben begrepen dat de Zulu's graag velden platbranden omdat ze dan makkelijker op wild kunnen jagen. Er zijn dan geen struiken meer waar dat wild zich in kan verstoppen. De Afrikanen worden hier boos om omdat het beschermd natuurgebied is.